به گزارش تیترشهر : در حالی که صنعت داروسازی ایران توانسته است بیش از ۹۷ درصد نیاز دارویی کشور را تهیه کند، اما کارشناسان و دست اندرکاران حوزه دارو بر این باورند که صنعت داروسازی هنوز از حداکثر ظرفیت خود برای تولید دارو استفاده نمی کند و دلیل آن نیز، عدم همخوانی هزینه های تولید و قیمت دارو در داخل است. از همین رو، صادرات داروی ایرانی می تواند بهترین فرصت برای صنعت داخلی باشد که از فروش دارو به کشورهای منطقه و دنیا، هزینه ها را جبران کند. اما، در مسیر صادرات نیز، دست اندازها و موانعی وجود دارد که باعث شده داروی ایرانی نتواند آن طور که باید و شاید، در عرصه بین المللی خودنمایی کند.
احمد شیبانی رئیس سندیکای صاحبان صنایع داروهای انسانی ایران به وضعیت صنعت داروسازی کشور در شرایط تحریم اشاره کرد و گفت: به رغم تمامی مشکلات و موانع پیش روی صنعت داروسازی کشور که ناشی از تحریم ها بوده است، اما شاهد راه اندازی خطوط جدید تولید دارو هستیم. همین مسئله نشان می دهد که صنعت دارویی کشور هنوز می تواند خودنمایی کند.
تامین مواد اولیه دارویی در شرایط تحریم، یکی از شاخص های صنعت داروسازی کشور است که نشان می دهد توانسته از تحریم ها برای خود فرصت بسازدوی با اشاره به تامین مواد اولیه تولید دارو در کشور، افزود: تامین مواد اولیه دارویی در شرایط تحریم، یکی از شاخص های صنعت داروسازی کشور است که نشان می دهد توانسته از تحریم ها برای خود فرصت بسازد. اما، در این مسیر، نیازمند حمایت بیش از پیش دولت است تا بتواند سهم بیشتری از صادرات را داشته باشد.
شیبانی با اشاره به وجود ۱۰۲ کارخانه داروسازی در کشور، گفت: این کارخانجات نقش محوری در تولید دارو دارند، به طوری که قبل از انقلاب شاهد فعالیت ۴۰ کارخانه داروسازی در کشور بودیم که تعدادی از آنها خارجی بود و فقط ۲۵ درصد نیاز دارویی کشورمان را تامین می کردند و بقیه نیاز داخلی از طریق واردات دارو تامین می شد. در حالی که هم اکنون ۹۷ درصد نیاز دارویی کشور در داخل و به دست داروسازان ایرانی تولید می شود.
رئیس سندیکای صاحبان صنایع داروهای انسانی ایران، با اشاره به تولید ۶۷ درصد مواد اولیه مورد نیاز صنعت داروسازی کشور در داخل، ادامه داد: آنچه مسلم است، صنعت داروسازی کشور با واردات مشکلی ندارد. زیرا، کشورهایی که تولید کننده دارو هستند نیز واردات دارند.
وی افزود: معتقدم اگر از صنعت داخلی حمایت شود، ما توان تولید بیش از ۶۷ درصد مواد اولیه دارویی مورد نیاز کشورمان را داریم. اما، صنعت با موانع و مشکلاتی مواجه است که باعث شده نتواند از تمام ظرفیت خودش استفاده کند.
شیبانی با اشاره به اهمیت دارو به عنوان یک کالای استراتژیک، گفت: دارو به عنوان یک کالای استراتژیک، از اهمیت بیشتری نسبت به سایر کالاهای ضروری برخوردار است و در شرایطی که تحریم ها باعث بروز مشکلاتی برای صنعت داخلی شده است، می بایست بیش از پیش از صنعت داروسازی کشور حمایت کنیم تا مردم در تامین داروهای اساسی و مورد نیاز، کمتر دچار مشکل شوند.
وی افزود: یکی از موانع پیش روی صنعت داروسازی کشور، نقدینگی و مشکلات مالی است که بخشی از این مشکلات، ناشی از قیمت گذاری دارو در داخل است. آنچه مسلم است، قیمت دارو برای صنعت حیاتی است. همه ما خوب می دانیم که داروی تولید داخل با قیمت واقعی به فروش نمی رسد، در حالی که ۹۷ درصد نیاز داخلی را تامین کند و انتظار دارد که قیمت دارو، با هزینه های تولید همخوانی داشته باشد.
باید بیش از پیش از صنعت داروسازی کشور حمایت کنیم تا مردم در تامین داروهای اساسی و مورد نیاز، کمتر دچار مشکل شوندشیبانی ادامه داد: وقتی انتظار می رود که صنعت داروسازی در کشور به روز شود و بتواند از دستگاه ها و تجهیزات جدید برای تولید دارو استفاده کند، باید نقدینگی وجود داشته باشد. زیرا، قیمت یک ماشین تولید دارو که تا دو سال قبل یک میلیارد تومان بود، حالا به ۸ میلیارد تومان رسیده است. بنابراین، کارخانه دارویی باید بتواند هزینه ها را تامین کند تا امکان به روز رسانی تجهیزات و ماشین آلات مورد نیاز خودش را داشته باشد.
وی افزود: ما معتقدیم که افزایش قیمت دارو به تناسب هزینه تمام شده برای تولید دارو محاسبه شود. یعنی این طور نیست که بخواهیم به یکباره افزایش قیمت را برای تمامی داروها یکسان بالا ببریم. بلکه می گوییم به تناسب هر قلم دارو، قیمت آن نیز بر اساس هزینه تمام شده محاسبه شود.
رئیس سندیکای صاحبان صنایع داروهای انسانی ایران، در واکنش به اختصاص ارز ۴۲۰۰ تومانی برای دارو، گفت: واقعیت این است که در مسیر تولید دارو، فقط برای مواد اولیه آن ارز ۴۲۰۰ تومانی اختصاص می یابد و باقی مراحل تولید یک قلم دارو در داخل، با ارز آزاد تامین می شود. بنابراین، در هنگام قیمت گذاری دارو، نباید آن را بر اساس ارز ۴۲۰۰ تومانی محاسبه کرد. ما معتقدیم که ارز دولتی آن طور که سر و صدا می کند، برای صنعت داروسازی کشور گره گشا نیست، به طوری که برخی داروها بدون در نظر گرفتن سود، تولید و روانه بازار دارویی کشور می شود.
