به گزارش تیترشهر : رسیدگی مرتب به سلامت دندان‌ها از نکاتی است که همه باید آن را جدی بگیرند. هر شخص در طول عمر خود دو سری دندان دارد. دندان‌های شیری که حدودا از ۶ ماهگی تا ۳ سالگی در دهان رشد می‌کنند و دندان‌های دائمی که از سن ۶ تا ۱۲ سالگی به مرور جای دندان‌های شیری را می‌گیرند.
بنا بر آمار‌های موجود پوسیدگی دندان کودکان رو به افزایش است و همین موضوع اهمیت مراقبت‌های ویژه از دندان‌های کودکان را بیشتر می‌کند. این که با فکر کنید، چون دندان‌ها شیری هستند و موقتی، پس نیازی به رسیدگی ندارند، کاملا اشتباه است. در این مطلب بایدها و نبایدهای دندانپزشکی کودکان را می‌خوانید.
وظایف مهم دندان‌های شیری چیست؟
روش‌های نگهداری صحیح از دندان‌های شیری
تغذیه صحیح
مسواک زدن
والدین باید مسواک زدن را به عنوان یک عادت سالم از کودکی به فرزندان خود آموزش دهند تا کودکان هم هر شب با والدین خود مسواک بزنند.
روش صحیح مسواک زدن
استفاده از فلوراید
فلوراید باعث استحکام دندان‌ها شده و آنها را در برابر پوسیدگی مقاوم می‌کند.
محصولات مختلف فلوراید عبارتند از:
دهانشویه سدیم فلوراید: که در برخی مدارس ابتدایی جهت پیشگیری از پوسیدگی دندان دانش‌آموزان به آنها داده می‌شود.
ژل فلوراید: این ژل حاوی غلظت بیشتری از فلوراید است، به همین دلیل باید در مطب توسط دندانپزشک استفاده گردد.
استفاده از خمیردندان‌های حاوی فلوراید
مراجعه به دندانپزشک
هر ۶ ماه یکبار باید کودکان را برای چکاپ کامل دندان‌ها نزد دندانپزشک ببرید. دندانپزشک ممکن است بر اساس تشخیص خود، تاریخ ملاقات‌های متوالی بعدی را معین نماید. بررسی دندان‌های شیری توسط پزشک امری ضروری است که باید حتما به آن توجه شود چرا که وجود حفره یا سوراخ در دندان برای کودکان بسیار دردناک است.
دندانپزشک کودکان چه کار‌هایی انجام می‌دهد؟
نکاتی درباره‌ی مراجعه کودکان به دندانپزشکی
پدر و مادر‌ها می‌توانند به آرامش کودک خود کمک کنند و کاری کنند که به‌راحتی و بدون هیچ مشکلی با آنها به دندانپزشکی برود. اگر کودک تجربه‌ی خوبی از دندانپزشکی داشته باشد، اعتمادش بیشتر شده و بدون ترس مراجعه خواهد کرد و با این کار عمر سلامت دندان در کودک افزایش خواهد داشت.
متخصصین کودکان آموزش‌های لازم را برای نوع برخورد با کودکان و روانشناسی آنها دیده اند که در نتیجه در هر شرایطی و با توجه به رفتار کودک می‌توانند راه حل را تشخیص دهند و به خوبی با کودکان رفتار کنند.
این مسئله بر روی درمان و نتایج آن نیز به وضوح قابل مشاهده است. هر کودکی ممکن است واکنش و رفتار متفاوتی به دندانپزشکی داشته باشد و فقط متخصصین کودکان با توجه به آموزش‌هایی که دیده اند می‌توانند در هر شرایطی با کودک ارتباط برقرار کنند.
ترس از آمپول
یکی از مواردی که والدین همیشه نگران آن هستند آمپول بی‌حسی است. والدین نباید قبل از مراجعه به پزشک چیزی در این باره به کودک بگویند، زیرا دندانپزشک به جای لفظ آمپول از عباراتی مثل «یه نیشگون کوچیک» یا «شربت خواب‌کننده دندان» استفاده کرده و کودک را از لحاظ روانی آماده‌ی معاینه می‌کند. در بیشتر موارد، دندانپزشک آمپول بی‌حسی را از کودک مخفی می‌کند تا کودک احساس ترس و استرس نداشته باشد.
بیهوشی عمومی در مواقع ضروری
اگر کودک با پزشک همکاری نکند کیفیت و استاندارد خدمات درمانی کم می‌شود و همینطور مهار فیزیکی باعث می‌شود هم از دقت و کیفیت کار کاسته شود و هم نتیجه‌های بد روانی و جانی در کودک پدید می‌آورد.
در گذشته برای اینکه کودک را بی‌صدا و بی‌حرکت نگه دارند معمولا دستیاران پزشک دست و پای کودک را محکم می‌گرفتند تا پزشک بتواند درمان محدودی را در کمترین زمان انجام بدهد. اما امروزه برای اینکه از ترس کودک در برخورد با پزشک و درمان دندانپزشکی کاسته شود از روش‌های بیهوشی عمومی برای ساکت نگه داشتن کودک استفاده می‌کنند. این کار برای نخستین مرتبه در ابتدای دهه ۱۹۰۰ به وسیله یک دندانپزشک امریکایی بر روی اطفال امتحان شد.
دندانپزشک خوب برای کودکان چه ویژگی‌هایی دارد؟
تفاوت دندانپزشک بزرگسالان با دندانپزشک کودک در این است که دندانپزشک کودک باید به روش‌های آرام‌کردن کودک، سرگرم‌کردن او و علم روانشناسی کودک هم مهارت داشته باشد. فضای دندانپزشکی کودکان باید به‌گونه‌ای باشد که کودکان در آن احساس امنیت کرده و توجه آنها جلب محیط شود تا هنگام انجام خدمات پزشکی بی‌قراری نکنند.
