به گزارش تیترشهر: معلولیت به منزله پدیدهای زیستی و اجتماعی، واقعیتی است که تمام جوامع، صرف نظر از میزان توسعه یافتگی، اعم از کشورهای صنعتی و غیر صنعتی با آن مواجه هستند.
هیچ انسانی فقط به دلیل داشتن نقص یا کاستی جسمی از حقوق انسانی و بشری خود محروم نمیشود و هیچ کسی دیگری نیز حق ندارد که حقوق و کرامت شخص دارای معلولیت را زیر سوال قرار دهد.
در مقابل همه افراد جامعه مسئولیت دارند که در احترام گذاشتن و رعایت حقوق یکدیگر و حفظ کرامت و شخصیت هم مساعی جدی و نهایی را به خرج دهد.
این روزها واقعیت این است که عمده مشکلات معلولان در محیطهای شهری به شبکه معابر و مبلمان شهری مربوط میشود.
ادای دین مسئولان در قبال ناتوانان
این در حالی است که در بسیاری از کشورهای جهان تلاشهای فراوانی برای اصلاح و مناسبسازی محیط شهری با هدف دستیابی معلولان به استقلال فردی و حقوق اجتماعیشان صورت گرفته، اما در کشور ما اگرچه ضوابط و مقررات شهرسازی و معماری برای افراد معلول از ۷۸ لازم الاجرا بوده، اما کماکان بسیاری از فضاهای شهری برای آنها قابل استفاده نیست.
مناسب سازی شهر برای تردد و عبور و مرور راحتتر جانبازان و معلولان یکی از وظایف مسئولان برای اِدای دِین به این قشر از جامعه است که باید به صورت جدی در دستور کار قرار گیرد.
این افراد مانند تمام کسانی که در جامعه زندگی میکنند دارای حقوق شهروندی هستند اما به دلیل نامناسببودن فضاها، محیطهای شهری و ساختمانهای عمومی از سادهترین حقوق خود نمیتوانند بهرهای ببرند.
در این میان شهرداری تهران مکلف است که در راستای مناسبسازی فضاهای شهری برای توانیابان، سالمندان، کودکان و سایر اقشار آسیبپذیر جسمی، حرکتی و ذهنی به منظور تحقق شعار تهران شهری برای همه به میزان ۱۰ درصد از سر جمع چهار ردیف با عنوانهای «بازپیرایی، ترمیم و تجهیز بوستانها و فضای سبز»، «احداث و تکمیل پایانهها و پارکینگهای مترو»، «بازسازی و تعمیرات اساسی ساختمانهای اداری» و «احداث سرویسهای بهداشتی در معابر» به ترتیب برای مناسبسازی بوستانها، پیادهروها و تفرجگاهها، مناسبسازی پایانهها و ایستگاهها با اولویت ایستگاههای پرتردد و مناسبسازی ساختمانهای اداری و سرویسهای بهداشتی هزینه کند.
وضعیت برخی از پیادهروها نیز به هیچ وجه قابل قبول نیست
در این رابطه چندی پیش بود که آرش حسینی میلانی، عضو شورای شهر تهران با بیان اینکه وضعیت برخی از پیادهروها نیز به هیچ وجه قابل قبول نیست، تصریح کرد: معابر و پیادهروهای تهران هماینک یا در تسخیر موتورسیکلتها هستند یا آنکه از نظر ایمنی برای بسیاری از شهروندان از جمله معلولان و ناتوانان جسمی در برخی از مواقع خطرناکند. در چنین شرایطی، اینکه انتظار داشته باشیم همه شهروندان بخواهند به جای خودرو به پیادهروی و دوچرخهسواری روی بیاورند، انتظاری غیرواقعبینانه است و ضروری است در این چارچوب، بهسازی معابر پیاده در دستورکار جدی شهرداری قرار گیرد.
حال با توجه به لزوم هماهنگی و اقدام در راستای مناسبسازی فضاهای شهری برای این قشر باید همه دستگاههای دولتی و عمومی برنامهریزی منسجم و مناسبی را درجهت اجرای ضوابط و مقررات مناسبسازی داشته باشند.
رفع مشکلات در آینده ای نزدیک
تاکنون وضعیت شهرسازی در کشور به گونه مناسبی جهت تردد معلولان و افراد جامعه هدف نبوده است. مناسبسازی شهری برای استفاده افراد کمتوان بهرغم دارا بودن مصوبه قانونی نیاز به الزام اجرایی دارد؛ بنابراین پیاده رو سازی و ایجاد فضای مناسب برای عابران پیاده از لحاظ زیبا سازی و تعاملات اجتماعی بسیار مهم و حائز اهمیت است و باید در دستور کار قرار گیرد.
پیاده روهای استاندارد که قابلیت پیاده روی مطمئن برای شهروندان را داشته باشد میتواند باعث ایجاد بسیاری از تعاملات مثبت بین شهروندان شود از آنجایی که تامین امنیت شهروندان هنگام عبور و مرور از معابر یکی از مهمترین وظایف شهرداری ها محسوب می شود، در راستای بهسازی و استانداردسازی پیاده روها در حفظ امنیت و آرامش شهروندان باید تلاش شود و به همین دلیل بازسازی و ساخت پیادهروها از جمله فعالیتهای مستمر در دستور کار شهرداری قرار گیرد.
امید است در آیندهای نزدیک شاهد رفع مشکلات برای این قشر بوده و مناسب سازی پیاده روها در دستور کار قرار گرفته و عملیاتی شود.