به گزارش تیترشهر : دیدگاه خصمانه سیاسی بن زاید کاملا سیاست خارجه او را مشخص میکند، این سیاستها از زمان بهار عربی از سال ۲۰۱۱ به شدت هجومی بود. چراکه این انقلابها، کشورها را بیثبات کرده و به آشوب میانجامد. در مصر بن زاید با سرمایههای هنگفتش رفت تا سپهبد عبدالفتاح سیسی را پس از کودتا علیه محمد مرسی، رئیسجمهور فقید مصر وابسته به گروه اخوان المسلمین نجات دهد. در لیبی نیز از سپهبد خلیفه حفتر، فرمانده نیروهای موسوم به "ارتش ملی" در مقابله با نیروهای دولت توافق ملی که در عرصه بینالمللی به رسمیت شناخته شده است، حمایت مالی – نظامی کرد. در الجزایر، ولیعهد ابوظبی روابط مستحکمی با ژنرال احمد قاید صالح، رئیس ستاد کل ارتش این کشور دارد که تظاهرکنندگان لیبی خواستار کنارهگیری او هستند. در سودان هم بن زاید از شورای نظامی انتقالی به رهبری ژنرال عبدالفتاح برهان در مقابله با انقلاب مردمی حمایت مالی کرد.
این هفتهنامه در ادامه به نقل از یکی از آکادمیکهای کالج کینگز لندن نوشت: اما این چک سفید برای ژنرالهای عرب، به آنها اجازه داد تا با سرکوبگری خونین همه نوع اعتراضات را خاموش کنند. به همین دلیل بن زاید خود را به عنوان "مهندس ضد انقلابها در جهان عرب و تثبیت حکومت نظامی" معرفی کرد.
این شخصیت آکادمیک در ادامه گفت، در جهان عرب که امیدها برای تحقق دموکراسی از بین رفته است و زمینه برای بحرانهای اقتصادی و اجتماعی شدید فراهم شده است، امارات اجرای الگوی خود مبتنی بر ترکیب لیبرالیسم اقتصادی افراطی و مدیریت شخصی و استبدادی قدرت را پیشنهاد میدهد. از این رو، ولیعهد ابوظبی مشارکت جامعه را بیشتر از اینکه یک فرصت بداند یک تهدید میداند.
لوپوئن معتقد است، بن زاید "نظامیسازی امارات با زور" را عینیت بخشیده است. این هفتهنامه به نقل از دهمین سفیر غربی نوشت، بن زاید بسیار مستبد است و نمیتواند انتقاد از نظراتش را تحمل کند. همچنین او به استفاده از زور اعتقاد دارد و ارتشش را با ابزارهای زیادی توسعه داده است تا آن را به "اسپارت" خاورمیانه تبدیل کند.
ارتش امارات در یمن در مقایسه با ارتش عربستان که از سال ۲۰۱۵ در کنارش فعالیت میکند، کارآمدی خود را اثبات کرده است. علاوه بر آن، ولیعهد ابوظبی میداند چگونه پرگماتیک باشد و به همین دلیل همزمان با عمیق شدن درگیری در شمال یمن و مخدوش شدن چهره امارات به دلیل کشته شدن دهها هزار غیرنظامی در اثر حملات ائتلاف عربی که ابوظبی آن را با همپیمان خود؛ عربستان رهبری میکند، امارات اعلام کرد، خروجش از یمن را آغاز میکند.
لوپوئن نوشت، امارات به لطف ثبات و توسعه اقتصادی و فرصتهای شغلی، مقصد بسیاری از جوانان عرب شده است و موفقیتش به سه رکن بستگی دارد: نفت، آموزش و تسامح. اما این هفتهنامه فرانسوی خاطرنشان کرد که خوشبختی با دموکراسی در این کشور هماهنگ نیست.
به نوشته این هفتهنامه، امارات یکی از کشورهای جهان است که فاقد همه عناصر دموکراسی، آزادی عقیده و بیان است.