بررسی تویوتا کمری سولارا در ایران؛ خودروی کوپه اسپرت به سبک کمری

به گزارش تیترشهر : نسل جدید کمری سولارا در سال 2003 معرفی شد و تا سال 2008 روی خط تولید باقی ماند. کمری سولارا نسل اول هیچ وقت به ایران راه پیدا نکرد ولی نسل دوم آن در مدل کوپه به تعداد محدودی در کشور موجود است که امروز در خودروبانکقصد داریم یکی از همین خودروها را تست و بررسی کنیم. در ادامه همراه خودروبانک باشید تا ببینیم تعریف کمری از خودروی اسپرت چیست؟

طراحی، سولارایی که شبیه هیچ چیز نیست

این خودرو نسخه کوپه از کمری گرند خودمان است ولی طراحی آن بیش از آنکه به کمری گرند شباهت داشته باشد، در جلو شبیه به نسل چهارم لکسوس ES و در عقب شبیه لکسوس SC است. در بخش جلویی شاهد چراغ‌هایی بزرگ با خطوطی نرم هستیم که در بین آن‌ها یک جلوپنجره کوچک جای گرفته است. نسبت سایز جلوپنجره به سایز چراغ کمی عجیب است ولی طرح نامتناسبی هم ندارد و در کل قابل قبول است. نمای جانبی سولارا گرچه همان خطوط آشنای کمری را با خود به همراه دارد ولی در حالی که قرار بود سولارا یک نسخه‌ اسپرت باشد، در این بخش خود را بیشتر شبیه کوپه‌های لوکس نشان می‌دهد. چیزی که جلب توجه می‌کند ابعاد بزرگ این خودروی کوپه است چون با وجود کوپه بودن خودرو ولی طول و ابعاد آن نسبت به کمری گرند تفاوتی ندارد. چراغ‌های عقب گرچه طرحی قرینه نسبت به چراغ‌های جلو دارند ولی شباهت آن‌ها به لکسوس SC که آن هم علیرغم کیفیت ساخت بالا خودروی ناموفقی بود، دارند.

در کل از خطوط تیز و خشن در کمری سولارا خبری نیست و شاید با خود فکر کنید چرا تویوتا این ماشین را به نام یک خودروی اسپرت معرفی کرده است. خروجی اگزوز تکی، ارتفاع بالا از سطح زمین و چراغ‌های دنده عقب روی سپر هم از مواردی هستند که می‌توان به عنوان انتقاد از طراحی سولارا مطرح کرد. یک اسپویلر هم روی در صندوق عقب قرار دارد که به زیبایی بیشتر بخش عقبی کمک کرده است.
سولارا به خصوص با استانداردهای امروزی به هیچ وجه خودرویی نیست که به خاطر طراحی آن به سراغش بروید. در بخش ابعاد هم اشاره کنیم که کمری سولارا دارای 4890 میلیمتر طول، 1816 میلیمتر عرض و 1425 میلیمتر ارتفاع است.

کابین، کوپه‌ای که کاربردی است

پیش از ورود به کابین سولارا با توجه به ابعاد خودرو انتظار یک کابین جادار را داشتیم. با باز کردن در بزرگ خودرو که فاقد ستون بالایی هم هست اما پیش از جاداری کابین یک چیز دیگر باعث خوشحالی ما شد: طراحی کابین. بر خلاف کمری گرند که طراحی کابین کاملاً از مد افتاده و ساده‌ای دارد و حس خودروهای دهه 90 را منتقل می‌کند، سولارا بیشتر به کمری نسل XV40 و تویوتا آریون شبیه است. داشبورد دارای یک انحنای نرم است و تماماً با تزیینات نقره‌ای پوشیده شده است. پشت آمپرها نیز نه‌تنها از کمری گرند بهتر بلکه حتی از نسل بعدی کمری هم طراحی بهتری دارند. احتمالاً طراح سولارا با خود فکر کرده که سرنشینان که داخل اتاق هستند و آنجا را می‌بینند، پس کابین را بهتر طراحی می‌کنیم، بدنه هم که مال عابر پیاده‌ها و بیننده‌های بیرون است و نظر آنها اهمیتی ندارد!
فرمان سه شاخه کمری سولارا هم خیلی خوش دست‌تر از فرمان چهار شاخ گرند است. به دو نکته در مورد کابین سولارا اشاره کنیم، اول امکانات خود این خودرو با وجود عمر بالایی یک دهه است. مواردی مانند تهویه خودکار، صندلی‌های برقی سانروف برقی، بلوتوث، گرمکن صندلی‌های جلو، کروز کنترل، فرمان چرمی، کلیدهای کنترلی روی فرمان، تنظیم گودی کمر برقی برای صندلی راننده، آینه‌های برقی، تودوزی کامل چرمی و طرح چوب کابین هستند. نکته دوم کیفیت ساخت بالا و مواد بکار رفته در کابین است، البته خود کمری گرند نیز واقعاً خودرویی باکیفیت است و طبیعی است که سولارا همان کیفیت را به ارث برده باشد. با وجود گذشت بیش از 10 سال از عمر خودرو تنها بخشی که می‌توان آثار کهولت سن را در آن دید فرمان است. صندلی‌ها و داشبورد و بسیاری بخش‌های دیگر به جرات مثل روز اول باقی مانده‌اند.

بالای داشبورد و در قسمت بالایی خروجی‌های سیستم تهویه سه عدد نمایشگر دیجیتالی وجود دارند که به ترتیب از چپ مسافت قابل طی با بنزین فعلی، ساعت و دمای بیرون را نشان می‌دهند. این سه نمایشگر با وجود سادگی ولی تاثیر خوبی در طراحی کابین دارند. انتقادی که می‌توان به تویوتا در کابین سولارا وارد کرد، استفاده هم زمان از تزئینات نقره‌ای و طرح چوب است که خیلی جالب نیست و کاش تنها از یکی از آن‌ها استفاده می‌شد.
کمری سولارا با اینکه یک خودروی کوپه است ولی فاصله محوری آن با مدل سدان فرقی ندارد و همان 2720 میلیمتر است. این فاصله محوری یعنی تقریباً هیچ مشکلی از نظر فضای پا در این خودرو وجود ندارد و به راحتی 4 سرنشین درون آن جای می‌گیرند. صندوق عقب هم 391 لیتر ظرفیت دارد و برای یک سفر کوتاه کافی است.

قلب تپنده، جایی که تویوتا می‌درخشد

کمری سولارا در بازار آمریکا با دو موتور عرضه شده بود. یکی موتور 4 سیلندر 2.4 لیتری با کد 2AZ-FE که 155 اسب بخارقدرت و 214 نیوتون متر گشتاور دارد و دیگری موتور 3.3 لیتری V6 با کد 3MZ-FE است که 225 اسب بخار قدرت و 325 نیوتون متر گشتاور دارد.
سولارای مورد تست ما موتور 3.3 لیتری V6 است که موتور لکسوس است و در مدل‌های ES330 و RX330 نیز استفاده شده است. اما اگر در عکس ها دقت کنید، روی کاور موتور 3 لیتری درج شده که البته اشتباه است و این مدل خودرو تنها در مدل های 2.4 لیتری و 3.3 لیتری وارد کشور شده است. اگر بخواهیم نام این موتور را رمزگشایی کنیم باید گفت عدد سه نشان دهنده نسل سوم بودن موتور، MZ نشان‌دهنده خانواده‌ موتور، F نشان‌دهنده موتورهای اکونومی DOHC تویوتا و E هم نشان‌دهنده نوع سیستم سوخت‌رسانی است که در اینجا از نوع MPI است.
این موتور برخلاف خیلی از موتورهای مدرن از تسمه تایم استفاده می‌کند و باید سر تایم مناسب آن را عوض کرد. عوض نکردن به موقع تسمه تایم برای کمری کاری بسیار اشتباه است چون در صورت پاره شدن می‌تواند باعث آسیب به سوپاپ‌ها، پیستون و سرسیلندر شود. سیستم زمان بندی متغیر سوپاپ ها به نام VVT-i نیز در کمری سولارا موجود است. در این موتور از سیستم ACIS هم استفاده شده که می‌تواند بسته به دور موتور طول مانیفولد هوا را تغییر دهد.
دریچه‌ ی گاز در موتور 3MZ-FE از نوع برقی ETCS-i است. استفاده از چنین طرحی دور درجای بدون لرزش، کنترل بهتر موتور در هنگام تعویض دنده و کنترل بهتر خودرو در برف را فراهم می کند. 
نیروی موتور به چرخ‌ها با استفاده از یک گیربکس 5 دنده اتوماتیک به چرخ‌های جلو انتقال پیدا می‌کند.

رانندگی

با قرار گرفت روی صندلی‌های راحت سولارا متوجه یک چیز خواهید شد و آن حمایت بهتر صندلی‌های این خودرو در مقایسه با کمری گرند است. کنترل روی خودرو پشت فرمان خوب است. موتور بدون لرزش و صدای خاصی با چرخاندن سوئیچ روشن می‌شود. گیربکس سولارا در مقایسه با گیربکس کمری گرند عملکردی بهتر دارد و شتاب بهتری را احساس می‌کنید. گیربکس سولارا مثل خودروهای مدرن تویوتا هم دارای حالت تیپ ترونیک است و هم دارای حالت اسپرت است. برای قرار دادن گیربکس روی حالت اسپرت باید اهرم تعویض دنده را از D به سمت چپ کشیده تا در وضعیت S قرار گیرد. موتور هم با دور گرفتن صدای خوبی دارد و هم قدرت خوب آن سرنشینان را درون صندلی فشار می‌دهد.

تویوتا شتاب صفر تا صد کیلومتر سولارا را 6.9 ثانیه اعلام کرده بود که البته این عدد در تهران و با در نظر گرفتن عمر خودرو قابل دستیابی نیست ولی سولارا با شتاب زیر 9 ثانیه همچنان جزو خودروهای سریع خیابان است.
از نظر مصرف سوخت نیز سولارا خوب عمل می‌کند و مصرف شهری آن 11.7 و مصرف جاده‌ای آن 8.1 لیتر در هر 100 کیلومتر است که با در نظر گرفتن موتور پر حجم و سال ساخت خودرو بد نیست.

راحتی و جاداری این خودروی کوپه آن را تبدیل به خودرویی می‌کند که می‌توانید هر روز مورد استفاده قرار دهید و این مساله سولارا را در مقابل خودروهایی همچون جنسیس کوپه یا تویوتا GT86 قرار می‌دهد. از سویی مشترک بودن قطعات فنی آن با کمری نیز سبب می‌شود تا نگرانی در مورد قطعات نداشته باشید مگر قطعات بدنه که بعید نیست پیدا کردنشان سخت باشد. سولارا با همه خوبی‌هایش در مسیر مستقیم، در پیچ‌ها چندان هم اسپرت نیست، احتمالاً تعریف تویوتا از کوپه اسپرت در آن زمان در حقیقت خودرویی بوده که فقط از خود کمری اسپرت‌تر باشد. پس با این اوصاف بهتر است صدای موتور V6 سولارا خیلی هم اعتماد به نفستان را افزایش ندهد چون ممکن است در اولین کنترل خودرو را از دست بدهید. البته وجود سیستم تعلیق مولتی‌لینک در عقب مزیت بزرگی در این مدل نسبت به مدل سدان کمری است ولی چون تویوتا به نرمی خودرو هم فکر می‌کرده آن را نباید با کوپه‌های دیفرانسیل عقب مقایسه کنید.

تویوتا سولارا در بازار ایران

در ایران شرایط تویوتا سولارا بسیار خاص است و باید عاشق چهره و طراحی آن باشید. چهره سولارا آنچنان عامه پسند نیست و شرایط بازار دست دوم این خودرو نیز به دلیل خاص و کمیاب بودن، رند بازار نیست لذا باید نه تنها از نظر طراحی، بلکه از نظر نگهداری و بازار، شرایط این خودرو را به درستی بدانید و سپس به خرید آن اقدام کنید.
تویوتا سولارا در بازار ایران در مدل های 2006 تا 2009 موجود است که موتور آنها، 6 سیلندر 3.3 لیتری، و یا 4 سیلندر 2.4 لیتری هستند که قیمت آنها در بازار در رنج های بسیار مختلفی قرار دارد. شاید نتوان رنج مشخصی از قیمت را برای این خودرو در بازار آزاد در نظر گرفت و بنا به نگهداری و شرایط آن، ممکن است قیمت هایی نظیر 300 الی 600 میلیون تومان را مشاهده کنید.
در انتها ضمن تشکر از مالک خودرو آقای علی رجائی، در پایین صفحه می‌توانید گالری تصاویر تویوتا سولارا را مشاهده کنید.