بیستم مهرماه در تقویم رسمی کشور به نام «حافظ شیرازی» شاعر و غزل‌سرای مشهور ایرانی رقم خورده است. خواجه شمس الدین محمد، مشهور به حافظ شیرازی معروف به لسان‌الغیب، ترجمان الاسرار، لسان العرفا و ناظم الاولیاء، شاعر بزرگ سده هشتم ایران و یکی از سخنوران نامی جهان است که دیوان او پس از قرآن، پرمخاطب و پرتیراژترین کتاب شعر و ادب مردم ایران و جهان می‌باشد. مهمترین خصوصیات شعر حافظ گستردگی مطالب ذکر شده در یک غزل اوست؛ به گونه‌ای که در یک غزل از موضوع‌های فراوانی حرف می‌زند و از طرفی هر بیت شعر حافظ نیز به طور مستقل قابل تفسیر است. این ویژگی‌های شعر حافظ باعث شده که جهانی شود و هر فردی از هر جایی از جهان با نیتی که دارد دیوان حافظ را بگشاید و غزلی از آن را بخواند، درباره نیت خود کلمه یا جمله‌ای در آن می‌یابد که حافظ نیت او را خوانده و به وی جواب داده است. رایج‌ترین شکل و آداب فال گرفتن از دیوان حافظ، خواندن فاتحه و نثار آن به روح خواجه حافظ و مادر بزرگوارش و نیت کردن در دل و بعد گشودن دیوان حافظ است.
