به گزارش تیترشهر : محمود هادی پور دهشال دبیر ستاد بزرگداشت ۵۰ میلیون اهدای خون، گفت: قبل از تشکیل سازمان انتقال خون ایران تهیه خون به صورت پراکنده و در بیشتر موارد با پرداخت وجه به اهدا کنندگان خون انجام می‌شد. معضلات این روش در فیلم «دایره مینا» به کارگردانی داریوش مهرجویی منعکس و جامعه از خطر اهدای خون پولی و خون فروشی آگاه شد.
وی افزود: با تلاش و درایت دکتر فریدون علا و حمایت مالی دکتر فرمانفرما سازمان انتقال خون ایران شکل گرفت. این سازمان بر اساس اهدای خون داوطلبانه و با توجه به پتانسیل بالای ایثار در جامعه ایران بنیان نهاده شد. تشکیل انتقال خون ملی و کشوری در آن زمان نشان از درایت بسیار بالای دکتر علا داشت.
هادی پور با تاکید بر اهمیت انتقال خون ملی و متمرکز ایران، گفت: ایران کشوری است که بر کمربند تالاسمی قرار گرفته و جمعیت نزدیک به ۱۹ هزار مبتلا به نارسایی هموگلوبین و حدود ۹ هزار مبتلا به اختلال انعقادی در کشور شناسایی شده و تحت درمان هستند. با چنین جمعیت بالای مصرف کننده مستمر خون و فرآورده‌های مشتق از پلاسما وجود سازمان و شبکه انتقال خون کشوری بسیار اهمیت دارد.
وی ادامه داد: اگر به این مشکل آمار بالای جراحی‌ها و حادثه خیز بودن کشور را هم اضافه کنیم به ارزش اهدای خون داوطلبانه و شبکه تهیه و توزیع خون و فرآورده‌های خونی در کشور پی می بریم.
هادی پور تاکید کرد: اگر به عنوان کشوری در حال توسعه به دستاوردهای انتقال خون ملی در ایران نگاه کنیم قطعاً این دستاوردها مایه مباهات است. به لحاظ کمیت رسیدن به شاخص ۲۷ در هزار اهدا کننده خون و به لحاظ کیفیت سلامت خون با استناد به گزارش‌های آزمایشگاه‌های معتبر بین المللی تامین خون و فرآورده آن با شاخصی برابر با کشورهای اروپایی و توسعه یافته قطعاً مایه افتخار جامعه ایران است.
وی، وقوع این دستاوردها را در ایران به عنوان کشوری در حال توسعه که با موانع فراوانی که در زمینه کار اجرایی در این مسیر مواجه بوده است، با اهمیت خواند و گفت: سازمان بهداشت جهانی ایران را نمونه مثال زدنی از اهدای خون داوطلبانه در منطقه «امرو» می‌داند.
دبیر ستاد بزرگداشت ۵۰ میلیون اهدای خون داوطلبانه، موفقیت‌های سازمان را مرهون اهداکنندگان نوع دوست دانست و افزود: شکی نیست که بدون حضور این افراد اساساً خونی موجود نبود که تهیه و توزیع شود.
هادی پور با اشاره به تاثیرجنگ تحمیلی در گسترش اهدای خون، گفت: در دوران جنگ به دلیل روحیه وطن پرستی مردم ایران، افراد زیادی به جرگه اهدا کنندگان خون پیوستند. بعد از جنگ هم روحیه انسان دوستی موجب شد که جامعه همچنان به اهدای خون داوطلبانه همت بگمارد. اما نقش تشکل‌های داوطلب در جذب اهدا کنندگان خون بسیار کمرنگ است. سیاست دولتی سازی انتقال خون در بعد از انقلاب و جایگاه ضعیف طبقه متوسط در جامعه ایران دو عاملی است که باعث شده تشکل‌های داوطلب مسئولیت خود را در جذب اهداکننده جدی نگیرند و به جای تلاش برای رفع موانع بیشتر به موانعی در مقابل اهدائ داوطلبانه خون تبدیل شوند.
وی تاکید کرد: این اشکال را باید از هر دو طرف دید. دولتی شدن انتقال خون و نبود ارتباط مستمر با سازمان‌های مردم نهاد و از سوی دیگر نبود تشکل‌های مردم نهاد مدرن با راهبرد مشخص در جامعه ایران باعث شده که سازمان‌های مردم نهاد در جذب اهدا کننده خون غیر فعال شوند.
دبیر ستاد بزرگداشت ۵۰ میلیون اهدای خون داوطلبانه، گفت: از این پس باید از نگاه به کمیت بیرون بیاییم و بر مقوله کیفیت بیشتر تاکیدکنیم. وی در پایان تاکید کرد: رسیدن به هدف انتقال خون بدون ریسک زمانی میسر است که از یک سو اهدای خون مستمر را بیشتر ارج نهیم و تلاش کنیم که خون اهدا کنندگان مستمر در درمان بیماران مصرف شود و از سوی دیگر به بهینه سازی مصرف خون یا مدیریت خون بیمار همت گماریم.
