به گزارش تیترشهر : سفر علاوه بر جذابیت‌های منحصربه‌فرد در هر حالتی با خطر توام است، حال اگر این سفر به وسیله هواپیما و در شرایط آب و هوایی و اقلیمی فوق‌العاده خطرناک باشد، این التهاب و ریسک به منتهای درجه خود می‌رسد؛ تصور کنید مسافر هواپیمایی هستید که قبل از نشستن بر باند فرودگاه مقصد باید از فراز انبوهی از دره‌های محصور در کوهستان‌های مه‌آلود در حین وزش شدید باد بگذرد! چه حسی به شما دست می‌دهد؟
در میان «سخت‌ترین فرودگاه‌ها برای فرود آمدن در دنیا» آن‌هایی که مقصد مسافران کوهستان‌های آلپ و خیل عاشقان اسکی هستند، شرایط دشواری برای فرود هواپیما‌ها و خلبان‌هایشان ایجاد می‌کنند؛ با این حال آیا می‌توان از جذابیت‌ها و دیدنی‌های کوهستانی کشورهای معروف اروپایی نظیر فرانسه، آلمان، ایتالیا، اتریش، سوئیس که کوه‌های مختلف سلسله جبال آلپ در آنها واقع شده گذشت؟ نه. پس شرایط سخت اقلیمی و آب و هوایی مانع از آن نمی‌شود تا مسافرانی که سفر هوایی به این مناطق را انتخاب می‌کنند، از تصمیم خود صرف‌نظر کنند.
در میان این مقاصد منطقه اینزبروک مقصد محبوبی برای اسکی‌بازانی است که خانه را به قصد این مکان رویایی در بخشی از کوه‌های آلپ واقع در اتریش ترک می‌کنند. فقط یک مشکل وجود دارد، رسیدن به فرودگاه آن که از خطرناک‌ترین فرودگاه‌ها برای فرود هواپیما است!
شاید این توصیف چنین حال و هوایی را بهتر نشان دهد: «کاپیتان روبرت کویمن» خونسردانه ویدیوئی از لحظات فرود هواپیمای خود بر باند فرودگاه اینزبروک در اینستاگرامش منتشر کرده که شرایط سخت این منطقه برای پرواز هواپیما را نشان می‌دهد. دوربین که از اتاقک خلبان هواپیما، مناظر روبرو را نشان می‌دهد، مشخص می‌کند که هواپیما در شرایطی که مه سنگین دید خلبان را سخت کرده، باید از فراز قله‌های پنهان در مه گذشته و بر باند فرودگاه اینزبروک فرود بیاید!
«فرودگاه اینزبروک» به خاطر همین شرایط سخت در زمره خطرناک‌ترین فرودگاه‌ها برای فرود، یعنی در دسته سوم قرار می‌گیرد. در حالی که اکثر فرودگاه‌های دنیا در دسته اول، یعنی فرودگاه‌هایی که فرود در آنها شرایط و ریسک خاصی را ایجاب نمی‌کند، قرار می‌گیرند؛ تعداد دیگری از فرودگاه‌ها، در میانه و در دسته دوم، در جایی که اندکی ریسک و احتیاط برای فرود بر آنها لازم است، قرار می‌گیرند.
در فرودگاه‌های دسته سوم مانند «اینزبروک» شرایط و تمهیدات خاصی برای برخاستن، نزدیک شدن و نهایتا فرود هواپیما مدنظر قرار می‌گیرند. از جمله این‌ها شرایطی است که خلبان هواپیمایی مونارچ در نظری که برای ویدئوی «روبرت کویمن» در اینستاگرام گذاشت ذکر می‌کند:
خلبانی که می‌خواهد به فرودگاه‌های خطرناکی نظیر اینزبروک مجوز پرواز پیدا کند، باید مراحل مختلفی را پشت سر بگذارد.
اول از همه با دستگاه‌های شبیه‌ساز شرایط واقعی را شبیه‌سازی می‌کند، بعد از آن به صورت آزمایشی در معیت یک خلبان ارشد که آموزش او را بر عهده دارد، این مسیر را پرواز می‌کند و نهایتا در چند پرواز به عنوان خلبان رزو و جانشین (با کمک خلبان فرق می‌کند) در این مسیر پرواز تجربه کسب می‌کند تا نهایتا بتواند صلاحیت پرواز مستقل به فرودگاه‌های چنین مناطق خطرناکی را کسب کند. دست آخر هر زمستان، خلبان‌ها تحت تمرینات مجدد دستگاه‌های شبیه‌ساز قرار می‌گیرند تا آمادگی‌شان حفظ و به‌روز شود.
اما همه این سخت‌گیری‌ها چرا انجام می‌شود؟ گذشته از شرایط سخت آب و هوایی که دید خلبان را در مصاف با کوه‌ها و دره‌ها سخت می‌کند، تغییر جهت ناگهانی باد که اغلب توام با تغییر سرعت و قدرت وزش آن است، شرایط چالش‌برانگیزی را پیش روی خلبان می‌نهد که فائق شدن بر آن نیازمند مهارت و تجربه و قرار گرفتن قبلی در چنین شرایطی است.
اما «اینزبروک» تنها فرودگاه خطرناک دنیا نیست! در ادامه شما را تعدادی از خطرناک‌ترین فرودگاه‌های دنیا آشنا می‌کنیم:
باز هم آلپ و باز هم اسکی! تقریبا همان سناریوی اینزبروک، ولی این بار در همتای فرانسوی‌اش در منطقه اسکی شامبری. اینجا جایی است که اسکی‌بازان به چند تایی از ایده‌آل‌ترین پیست‌های دنیا برای اسکی نظیر پارادیسکی دسترسی پیدا می‌کنند. فرودگاه شامبری که به بدقلقی معروف است، از یک سو به منتها علیه جنوبی دریاچه بورژه فرانسه، عمیق‌ترین و یکی از بزرگترین دریاچه‌های این کشور و از سمت غرب و شرق خود به کوهستان‌های معروف این منطقه منتهی می‌شود.
در اینجا نیز شرایط آب و هوایی و دشواری دید و وجود شرایط ناپایدار به خصوص در مورد سرعت و جهت باد وقوع هر اتفاق ناگواری را محتمل می‌کند! در چنین زمانی تصمیماتی که خلبان در لحظات آخر اقدام برای فرود می‌گیرد، سرنوشت فرود موفق یا ناموفق هواپیما را رقم می‌زند!
گرچه شهرت فرودگاه شهر سایان و میزان مسافرانش به اندازه دو مورد قبلی نیست و فرودگاهی کوچک و کم رفت و آمدتر محسوب می شود، با این حال مسافران این منطقه از شرایط آب و هوایی و جغرافیای فوق‌العاده خطرناک آن خبر می‌دهند.
در میان فرودگاه‌هایی که در میان کوه‌های آلپ واقع شده‌اند، این فرودگاه با بلندترین قله‌ها و بنابراین عمیق‌ترین دره‌های آن احاطه شده که حساسیت فوق‌العاده زیادی به لحظات پایانی پرواز و فرود روی باند می‌دهد؛ با این حال پاداش مسافران این فرودگاه دسترسی سریع به مناطق زیبای جنوب غربی سوئیس نظیر منطقه وربیه است.
خب در این فهرست اتریش نماینده دیگری هم دارد! فرودگاه شهر سالزبورگ دسترسی علاقه‌مندان اسکی به مناطق معروفی نظیر اوبرتارن و شلادمینگ را فراهم می‌کند. با این حال در اینجا نیز کوه‌های آلپ هستند که سدی در برابر عاشق و معشوق می‌شوند!
فرودگاه کوچکی در کمپ معروفی با نام کمپ کورشول و در قسمت فرانسوی کوهستان‌های آلپ قرار گرفته و باند کوچک آن علاوه بر شرایط سخت آب و هوایی و اقلیمی، مزید بر علت شده تا عملا هواپیما‌های تجاری و جت‌های شخصی اجازه فرود بر آن را نداشته باشند و فرود تنها برای هواپیماهایی با موتورهای بهره‌مند از توربین‌های گازی مقدور است؛ انرژی حاصل از این توربین‌ها هواپیما را قادر می‌سازد که با کشش و قدرت بیشتری روی زمین و هوا مانور دهد.
در پایان توجه شما را به ویدیوی فرود هواپیما در یک منطقه کوهستانی و برفی که مهارت خلبان منجر به فرود موفقیت‌آمیز هواپیما بر باند فرودگاه می‌شود، جلب می‌کنیم. پنج دقیقه پایانی این ویدیو را از دست ندهید!
منبع : کجارو
