به گزارش تیتر شهر: هر چند موضوع آموزش به عنوان یکی از مسائل کلیدی در حوزه مدیریت شهری به ویزه معاونت اجتماعی و فرهنگی شهرداری تهران مهم است، اما بررسی ها نشان می دهد که در یک دهه اخیر مراکز آموزشی و علمی زیادی چه از سوی معاونت منابع انسانی و چه از سوی برخی از سازمان های زیر مجموعه شهرداری تهران با هدف تربیت نیروهای مرتبط با حوزه های متنوع شهرداری راه اندازی شده است.
دلیل این ادعا نیز راه اندازی بسیاری از مراکز علمی و کاربردی هنری توسط سازمان فرهنگی و هنری شهرداری تهران، معاونت حمل و نقل به ویژه شرکت مترو، تاکسیرانی، معاونت منابع انسانی،آتش نشانی و.... است.
راه اندازی این مراکز اگر چه توانست سطحی علمی کارکنان شهرداری تهران را بالاتر ببرد، اما نحوی اداره آن از یک سو و از سوی دیگر هزینه کرد این مجموعه ها و میزان درآمد آن یکی از مباحث مجهولی است که تا کنون به آن پرداخته نشده است.
طرح تجمیع و ساماندهی مراکز علمی و آموزشی شهرداری تهران از جمله طرح هایی بود که در سال گذشته از سوی برخی از اعضای شورای شهر تهران مطرح شد و در نهایت در جلسه امروز شورای شهر تهران به عنوان یکی از مفاد دستور جلسه مورد بررسی و رای گیری قرار گرفت.
با توجه به اینکه برخی از اعضای شورای شهر موافق کاهش و یا ادغام این مراکز با هدف چابک سازی و کوچک سازی سازمان های زیر مجموعه شهرداری تهران بودند، اما به نظر می رسد که معاونت منابع انسانی به عنوان مسئول مستقیم نظارت بر عملکرد این مجموعه با طرحی که از سوی اعضا در صحن علنی امروز مطرح شد؛ زیاد موافق نبود.
ابراهیم شیخ در دفاع از عملکرد مراکز علمی، آموزشی و پژوهشی زیر مجموعه شهرداری تهران به صراحت اعلام کرد آموزشهای سازمانی نباید با آموزش عالی ادغام شوند.
به گفته این مدیر شهری؛ شیوه اول آموزشی، مأموریتی است و در معاونت اجتماعی و فرهنگی، اداره کل آموزش شهروندی آموزش هایی در این راستا در نظر گرفته شده است. در واقع شهرداری تهران آموزشهای لازم برای ساختار رسمی را در این مکان ارائه میدهد. همچنین در دسته دوم آموزشهای کارکنان مطرح میشود؛ در واقع در این نوع آموزش، مهارتهای رسمی کارکنان در ذیل هر ساختار و در سازمانها و شرکتها ارائه میشود که این موضوع در تمام دنیا معمول است. در ادامه آموزش عالی یا همان تحصیلات تکمیلی در مقطع کاردانی و کارشناسی با تأمین مؤسسات علمی و کاربردی ارائه میشود.
او بر این باور بود که نوع آموزش هایی که در هر کدام از مراکز علمی زیر مجموعه شهرداری تهران به متقاضیان ارائه می شود، با یکدیگر متفاوت است و ادغام این مراکز می تواند کیفیت آموزش را پایین بیاورد.
آمارهای اعضای شورای شهر تهران نشان می دهد که در حال حاضر 9 مرکز علمی و کاربردی زیر مجموعه شهرداری تهران در حال فعالیت هستند که امروز در نهایت تصمیم گرفته شد تا این تعداد به 4 مرکز کاهش یابد.
این در حالی است که خزانه دار شورای شهر تهران بر این باور است که اگر تعداد مراکز پژوهشی شهرداری تهران را به تعداد مراکز علمی و کاربردی اضافه کنیم، تعداد آنها به 27 مرکز می رسد.
هر چند اعضا در نهایت بررسی های خود به این نتیجه رسیدند که تعداد مراکز علمی زیر مجموعه شهرداری تهران کاهش دهند، اما با توجه به اینکه فعالیت این مراکز زیر نظر شورای عالی گسترش مراکز علمی کشور انجام می شود؛ در نتیجه شورای شهر نمی تواند به عنوان یک نهاد تصمیم گیر در این حوزه ورود قاطعانه ای را داشته باشد.
از سوی دیگر به گفته حسن رسولی تنها 40 درصد از فارغ التحصیلان این مراکز را کارکنان شهرداری و 60 درصد مابقی را شهروندان تشکیل می دهند.
عدم ارائه گزارش از نحوی فعالیت این مرکاز موضوع دیگری بود که در صحبت های رئیس کمیسیون محیط زیست شورای شهر تهران به خوبی مشهود بود.
صدراعظم نوری بر این باور است که این مراکز آموزشی باید از نظر فرآیند مجوز قانونی و نحوه تأمین مالی و هزینه کردشان گزارش بدهند. از سوی دیگر ساماندهی رشته های اموزشی در مراکز علمی و کاربردی نیز یکی از اقداماتی است که باید انجام شود تا اثر بخشی و کیفیت آموزش های ارائه شده در این مراکز بالاتر برود.
وابستگی بودجه ای مراکز علمی و کاربردی زیر مجموعه شهرداری تهران یکی دیگر از موضوعات مهمی است که به نظر می رسد باید به آن توجه ویژه شود. با توجه به اینکه 60 درصد از فراگیران علم در مراکز علمی و کاربردی را در دو مقطع کارشناسی و کارشناسی ارشد شهروندان تشکیل می دهند؛ اما سوال این است که چرا این مراکز در تامین منابع مورد نیاز خود تا کنون به خودکفایی نرسیده اند؟
هر چند جواب به این سوال زیاد خوشایند نائب رئیس شورای شهر تهران نبود و در مواجهه با آن اعلام کرد که اگر می خواهید محدودیت ایجاد کنید بهتر است که در این مراکز را تخته کنید؛ اما به نظر می رسد سوال مهمی است که باید متولیان به آن پاسخ شفاف دهند.