دیدنی های رم،پایتخت باستانی ایتالیا

_{موقعیت پانتئون روی نقشه}

گنبد ۴۳ متری این بنا، دستاورد عالی معماری داخلی روم است که بدون این که تکیه‌گاهی داشته باشد که دیده شود، استوار ایستاده است (این تکیه‌گاه‌ها به خوبی داخل دیوارها پنهان شده است) و ورودی مرکزی ۹ متری آن تنها منبع تامین نور ساختمان است.  اثر هارمونیک داخل بنا نیز نتیجه‌ی قرینه است: ارتفاع برابر قطر است. اگرچه اولین امپراطورهای مسیحی، استفاده از این معبد بت‌پرستان را به عنوان محلی برای عبادت ممنوع کردند اما در سال ۶۰۹، پاپ Boniface IV، این بنا را وقف مریم مقدس و تمامی شهدای مسیحی کرد و از آن پس، پانتئون به محلی برای دفن پادشاهان و دیگر افراد سرشناس و مشهور ایتالیی تبدیل شد که نقاش رافائل نیز جزو آن‌ها است (ویکتور امانوئل ۲ زیر دومین فرورفتگی دیوار از سمت راست دفن شده است).

میدان رومی

اکنون قدم زدن در میدان رومی، در وسط یک شهر مدرن پرازدحام، شبیه برگشتن به ۲ هزار سال قلب و قدم زدن در قلب رم باستان است. اگرچه آنچه که از این مرکز زندگی و حکومت رم باستان باقی مانده، فقط بخش کوچکی از شکوه اصلی را نشان می‌دهد (ستون‌های استوار و ویران، طاق پیروزی آن و باقی مانده‌هایی از دیوارهای بنا) اما هنوز هم تاثیرگذار است، به خصوص زمانی که به قرن‌ها پیش فکر کنید که تاریخ این میدان، تاریخ امپراطوی روم و دنیای غرب بود.

_{موقعیت میدان روی نقشه}

اینجا با دادگاه‌ها، بازارها و محل نشست‌ها و میعادگاه‌ها، مرکز زندگی سیاسی و مذهبی روم بود. بعد از قرن هفتم میلادی، این بنا ویران شد و کلیساها و قلعه‌هایی در میان بقایای باستانی ساخته شد. سنگ‌های این میدان برای ساخت بناهای دیگر مورد استفاده قرار گرفت؛ در قرون ۱۸ و ۱۹ بود که حفاری‌های اصولی، ساختمان‌های باستانی را از عمق ۱۰ متری زمین و آوارها کشف کرد. اگر به این مکان رفتید، بازدید از معبد آنتونیوس پیوس، معبد کستور و پولوکس، معبد زحل، طاق سپتیموس سوروس، Curia، معبد وستا و طاق تیتوس را فراموش نکنید. 

فواره تروی (Trevi Fountain)

فواره‌ی تروی یکی از شاهکارهای قرن ۱۷ میلادی و یکی از پرطرفدارترین جاذبه‌های گردشگری رم است که در فیلم‌ها جاودانه شده است و در سفر به این شهر حتما باید از آن دیدن کرد. انداختن یک سکه (نه سه تا) در این آب‌نما سنتی است که به شما این اطمینان را می‌دهد که به رم بازخواهید گشت. فواره‌ی تروی بزرگ‌ترین آب‌نمای رم است که آب آن از کانالی تامین می‌شود که توسط Agrippa، از حامیان بزرگ هنر در قرن اول پیش از میلاد ساخته شد تا آب را به حمام خود برساند. 

_{موقعیت فواره تروی روی نقشه}

این آب‌نما توسط نیکولو سالوی بین سال‌های ۱۷۳۲ تا ۱۷۵۱، برای پاپ Clement XII، در مقابل دیوار پشتی کاخ Dukes of Poli ساخته شد.این سازه خدای دریا، Oceanus  را به همراه اسب‌ها، تریتن و صدف‌ها را به تصویر کشیده است. آب در اطراف این سازه‌های سنگی می‌چرخد و در حوضی بزرگ جمع می‌شود که پر از سکه است. 

کلیسای سنت جان لاتران 

همان طور که انتظار دارید کلیسای اسقف اعظم چگونه باشد، کلیسای سنت جان لاتران یکی از چشمگیرترین کلیساهای رم است. بعد از قرن‌ها دگرگونی و تغییر، این کلیسا هنوز هم شکل اصلی عصر کنستانتین (زمانی که ساخته شد) را حفظ کرده است. نمای آن کاملا به سبک باروک تزئین شده و نمونه‌ی خوبی از آن دوره است. در میان موزائیک‌های به کار رفته در این ساختمان، مطمئن باشید که می‌توانید زیبایی سقف چوبی قرن ۱۶ را ببینید. اگر تعمیدگاه هشت ضلعی برای‌تان آشنا به نظر برسد، به این دلیل است که برای ساخت تعمیدگاه‌های بعدی بعد از آن در سراسر اروپا از مدل آن الگو گرفته شده است. این تعمیدگاه که در عصر کنستانتین ساخته شده، قدیمی‌ترین تعمیدگاه مسیحی جهان است. 

_{موقعیت کلیسای سنت جان لاتران روی نقشه}

پله‌های اسپانیایی

مجموعه‌ای پله‌ها و پاگردها را پله‌های اسپانیایی می‌نامند، در حالی که هزینه‌ی ساخت آن را سفیر کشور فرانسه پرداخت کرده و این پله‌ها به کلیسای فرانسوی Trinita dei Monti منتهی می‌شود. این پله‌ها نام خود را از Piazza di Spagna، میدانی که که در آن قرار دارد و یکی از میادین خاص رم محسوب می‌شود، گرفته است. این پله‌ها یکی از محبوب‌ترین جاذبه‌ها برای گردشگران است چون می‌توانند آنجا بنشینند و در تابستان از خوردن بستنی ایتالیایی (گلاتو) لذت ببرند یا در زمستان با خوردن بلوط‌های داغ کباب که در قیف‌های کاغذی قرار دارند، دستان خود را گرم کنند.

_{موقعیت پله‌های اسپانیایی روی نقشه}

در پایین این پله‌ها فواره‌ای به شکل قایق قرار دارد که با نام «Barcaccia» شناخته می‌شود و پیترو برنینی، پدر معمار بزرگ سبک باروک، جیان لورنزو برنینی ساخته است. در جنوب غربی Piazza di Spagna، خیابانی است که مدرن‌ترین  مغازه‌های رم در آن قرار دارند. در این خیابان همچنین کافه‌ی مشهوری وجود دارد به نام Greco که هنرمندان، نویسندگان و موسیقی‌دانان بیشتر به آن رفت و آمد دارند. کسانی هم که به ادبیات علاقه دارند، می‌توانند به Keats and Shelley رفته و از آثار و تصاویر این شاعران انگلیسی و شاعران معاصر آن‌‌ها دیدن کنند.