به گزارش تیترشهر: اواسط سال گذشته بود که موضوع تعیین تکلیف گودبرداری مجاور برج میلاد تهران در صحن علنی شورا مطرح و متعاقب آن کارشناسان در ابتدا اعلام کردند حدود 150 گود پرخطر در پایتخت وجود دارد که مالکان آن بدون طی کردن فرآیندهای قانونی و کارشناسی، تنها با پرداخت هزینهای که برای شهرداری درآمدزاست، دستور موقت گرفته و کار گودبرداری را آغاز کرده اند.
هر چند صدور پیش پروانه از سوی شهرداری تهران یکی از راه های تامین منابع به حساب می آمد، اما همین روند درطولانی مدت باعث شد تا مالکان با هدف ساخت و ساز و به قول خودشان ( زخمی کردن زمین) اقدام به گود برداری و البته در بیشتر مواقع رها کردن پروژه ساخت و ساز می کنند.
عدم نظارت شهرداری و سازمان نظام مهندسی بر روند ساخت و ساز نیز یکی از دلایلی است که باعث شد گود های ایجاد شده در زمین ها بدون مقاوم سازی سال ها به خال خود رها شوند.
ازسوی دیگر بررسی ها نشان می داد که حتی گودهایی که اقدام به نیلینگ و یا مقاوم سازی کرده اند نیز بعد از گذشت مدت زمان تعیین شده به یک خطر بزرگ برای ساختمان های اطراف و یا فرونشست زمین تبدیل شده اند و باید هرچه سریعتر فرآیند ساخت انجام شده یا گود پر شود.
بر اساس ماده ۵۵ بند ۱۴، قانون شهرداریها میگوید که اگر بنا یا سازهای، ایمنی شهر را به خطر بیندازد، شهرداری رأساً میتواند وارد شده و گود را ایمنسازی کرده و سپس هزینه را از مالک دریافت کند، اما موضوع اصلی این است که شهرداری تهران برای انجام این کار نیز ردیف بودجه خاصی را در لایحه بودجه سالانه خود د رنظر نگرفته است.
آنطور که مدیرکل معماری و ساختمان شهرداری تهران اعلام کرده، در طول یک سال اخیر 58 گود در تهران تعیین تکلیف شده است و هنوز 91 گود پر خطر در پایتخت وجود دارد.
به گفته مهدی صالحی؛ آذرماه سال گذشته بود که شورای تهران طبق مصوبه ای معاونت شهرسازی را مکلف به شناسایی و تعیین تکلیف گودهای فاقد عملیات عمرانی شهر تهران کرد.
بر این اساس کارشناسان معاونت شهرسازی و معماری طبق بررسی هایی که انجام دادند موفق به شناسایی 279 گود رها شده در تهران شدند. اکنون بعد از گذشت یک سال مدیرکل معماری و ساختمان شهرداری تهران اعلام کرده است که از 279 گود رها شده حدود 58 گود تعیین تکلیف شده و به تراز صفر-صفر رسیده اند و در این میان هنوز 221 گود رها شده فاقد عملیات عمرانی در پایتخت وجود دارد که باید هر چه زودتر تعیین تکلیف شود.
بر اساس آماری که این مدیر شهرسازی ارائه کرده، از این تعداد 45 گود متعلق به سازمان های دولتی است. این در حالی است که 91 گود پر خطر و 40 گود میان خطر نیز در این کلانشهر وجود دارد.
هر چند برابر بند 14 ماده 55 قانون اساسی شهرداری ها نسبت به ایمن سازی گودهای پرخطر مسئول هستند، اما واقعیت این است که متاسفانه شهرداری برای پایدارسازی و ایمن سازی گودهای پرخطر ردیف اعتباری ندارد و در نتیجه برای این کار باید از بخش های دیگر در این زمینه هزینه کند.
صالحی بر این باور است که در موضوع تعیین تکلیف گودهای رها شده شهر تهران بزرگترین چالش پیش رو مربوط به زمین های سازمان های دولتی است که با توجه به اخطارهای شهرداری تهران هنوز اقدامی برای ایمن سازی گودهای زمین خود انجام نداده اند.
هر چند برابر قانون شهرداری می تواند با احتساب جریمه هزینه پایدارسازی را از مالک دریافت کند، اما سوال اینجاست که این هزینه چه زمانی پرداخت می شود؟
در قوانین بالا دستی زمان پرداخت این جرایم مشخص نشده است. به همین دلیل شهرداری برای آن که بتواند هزینه پایدارسازی را از مالک بگیرد، در مرحله اول باید طرح دعوا کند تا بعد از چند سال به حق خود برسد.
آمارهای مدیرکل معماری و ساختمان شهرداری تهران حکایت از آن دارد که مهمترین گودهای پر خطر شهر تهران، گود برج میلاد، گود متعلق به بانک صادرات در خیابان ستاری است که البته عملیات ایمن سازی و پایداری سازی آن ها از سوی شهرداری مناطق 2 و 5 در حال انجام است.
رئیس کمیسیون شهرسازی و معماری شورای شهر تهران اعتقاد دارد: گودهای پر خطر در 6-5 سال گذشته، به یکی از چالشهای اساسی شهر تهران تبدیل شده بود که خوشبختانه پیگیریهای شورا با همکاری سازمان نظام مهندسی در دوره چهارم، موجب شد تعداد این گودها بسیار کاهش یابد.
به گفته محمد سالاری؛ رویکرد درآمد محور شهرداری تهران نسبت به طرحهای ساختمانی در سالهای گذشته، باعث شده بود اشخاص حقیقی و حقوقی به محض مراجعه برای درخواست پروانه ساختمانی، با جواب مثبت شهرداری تهران روبهرو شوند. شهرداری برای اینکه بتواند سریعتر به جذب سرمایه رسیده و از این ناحیه کسب درآمد کند، بدون طی فرآیند قانونی صدور پروانه، اقدام به ارائه پیش پروانه یا دستور موقت میکرد که با پیگیریهای شورا، هماکنون صدور پیش پروانه یا دستورموقت ممنوع شده و شهرداران مناطق حق صدور هیچ پیش پروانهای ندارند و این کار تخلف محسوب میشود.
این عضو شورای شهر تهران تاکید دارد: معرفی مهندسین ناظر و مجری، نحوه پایدارسازی گودبرداریها، نیلینگ و سازه نگهبان همه از مواردی است که باید پیش از صدور پروانه ساختمانی مورد توجه قرار بگیرد، اما در بعضی مناطق، شهردار دستور میدهد که به موازات صدور پروانه، کار گودبرداری انجام شود. این کار در حقیقت به خاطر جذب اعتبار و درآمد است، چراکه سازندهها اگر بخواهند همه این فرآیند قانونی را جزء به جزء طی کنند، مدت زمان زیادی لازم است، درحالی که با سرعت بخشیدن به کار، شهرداری میتواند زودتر به درآمد برسد، شبیه ملک ایران زمین که فرآیند کار پیش از طی مراحل قانونی و صدور پروانه جلو رفت.
همین فرآیند قانونی شامل آزمایش و مطالعات مکانیک خاک، تطبیق نقشه با مطالعات انجام شده و تعیین نقشههای مربوط به پایدارسازی جدارههای این بناها هم میشود که زمان بر است. از طرفی در فرآیند گودبرداری و پایدار سازی، مهندسین ناظرو مجری باید حضور مستمر داشته باشند تا کار مطابق با نقشههای مصوب جلو برود. در صورتی که طی سالهای گذشته، مدیران مناطق این چرخه را دور میزدند.
با پیگیری هایی که شورای شهر تهران انجام داد، اکنون در مناطق 22 گانه تهران، صدور پیش پروانه و دستور موقت، غیر قانونی است و حتماً باید فرآیند مذکور برای دریافت پروانه ساختمانی طی شود و تا آن زمان اجازه گودبرداری ندارند.