به گزارش تیتر شهر: بررسی ها نشان می دهد که در یک سال اخیر جلساتی که مدیران شهری اعم از شهرداری و شورای شهر با مدیران ارشد دولتی از معاون رئیس جمهور گرفته تا روسای قوای قضائیه، مقننه و مجریه تنها تشریفاتی است که کاربردآن پذیرش شهردار و یا اعضای شورای شهر در دوره جدید کاری در مدیریت شهری تهران است که در جریان آن مقامات مسئول به بیان بحث های کلی و حتی تشکیل کمیته های مشترک تا کنون نتوانسته بخش کوچکی از مشکلات کلانشهر تهران را حل کند.
هر چند در جریان دیدار پیروز حناچی با رئیس مجلس سعی شده تا به مرور کوتاه به معضلات تهران و مطالباتی که مدیریت شهری از مجلس دارد از جمله تعیین سرنوشت لایحه درآمد پایدار و لایحه مالیات بر ارزش افزوده، مشکلات توسعه حمل و نقل عمومی و انجام کمک های مالی به دو ناوگان اتوبوسرانی و مترو صحبت هایی مطرح شده است، اما این صحبت ها در زمان محمد علی نجفی و محمد علی افشانی نیز مطرح شد بود، بدون اینکه خروجی قابل قبولی از این نشست های تشریفاتی شهرداران تهران عاید شهرداری و شهروندان این کلانشهر شود.
پرداختن به دو موضوع ترافیک و آلودگی هوا که اتفاق در جلسه روز گذشته حناچی با علی لاریجانی نیز به آن اشاره شده بود؛ موضوعی است که بیشتر از یک دهه نقل محافل تشریفاتی شهرداران سابق تهران با نمایندگان مجلس، هیات دولت و ... است. هر چند در این دیدار رئیس مجلس با اشاره به نظر سنجی انجام شده از تهرانی ها 90 درصد مشکلات پایتخت نشینان را آلودگی هوا و ترافیک عنوان کرده است، اما سوال اصلی اینجاست که مجلس در طول سال های اخیر چقدر بر نحوی اجرای قوانین بالادستی در حوزه کاهش آلودگی هوا و اجرای کامل وظایف دولت و سایر سازمان های متولی چقدر به وظایف نظارتی خود عمل کرده است؟
هر چند قوانین بالا دستی چه در حوزه توسعه حمل و نقل عمومی و چه در بخش کاهش آلودگی هوا زیاد است که اگر تمامی سازمان ها به وظایف قانونی خود عمل کنند، مشکلاتی مانند ترافیک و آلودگی هوا در تهران قابل رفع است اما پیگیری نحوی اجرای قوانین مجلس از سوی این نهاد و مهمتر از آن کمیسیون اصل 90 حداقل انتظاری است که مردم می توانند در نمایندگان خود در خانه ملت داشته باشند.
موضوع دیگری که در جریان دیدار شهردار تهران با رئیس مجلس مطرح شد، تعیین تکلیف سرنوشت دو لایحه مالیات بر ارزش افزوده و تعیین سهم شهرداری ها و همچنین بررسی لایحه درآمد پایدار شهرداریی هاست که به تارگی از سوی دولت روانه مجلس شده است.
دو موضوعی که به رغم تعلل دولت در دو دهه اخیر می توانست شهرداری ها را در کسب درآمد پایدار کم کند، اما همچنان بعد ازسی سالی که در دولت ماند اکنون در کمیسیون های مربوطه مجلس نیز زمان زیادی را برای بررسی به خود اختصاص داده است و با توجه به مشکلات مالی شهرداران در تامین منابع مالی اداره شهر به نظر می رسد که تعیین تکلیف این دو قانون مهم نیز می تواند گوشه ای مشکلات کلانشهرها را حل کند.
تامین ناوگان مورد نیاز حمل و نقل عمومی اعم از اتوبوسرانی و مترو نیز از جمله مواردی است که بارها در قوانین موجود در این حوزه قانونگذار سهم دولت، شهرداری و شهروندان را برای مشارکت در این زمینه مشخص کرده است اما باز آنچه که در طول سال های اخیر در این زمینه روی داده، کم کاری دولت در پرداخت تعهدات مالی خود و فشار آوردن به شهرداری و مردم برای پر کردن جای خالی دولت ها بوده است.
هر چند در برهه هایی مانند دولت نهم و دهم مجلس با فشار بیشتری نسبت به پرداخت سهم دولت در تامین و نوسازی ناوگان اتوبوسرانی و یا مترو اعم از تامین ناوگان و پرداخت بودجه عمرانی داشت و در این رابطه کمیسیون اصل 90 گزارش های مفصلی را در این رابطه تهیه و در صورتبروز تخلف و قانون شکنی در اختیار دستگاه های قضایی می داد. هر چند پیگیری این پرونده ها هیچ وقت اطلاع رسانی نشد اما حداقل این حس برای تهرانی ها به وجود آمده بود که مجلس و نمایندگان آن پیگیر منافع و حقوق شهروندی آنها هستند.
این در حالی است که در این دوره با توجه به نزدیکی سیاسی ای که بدنه مجلس با دولت و یا مدیریت شهری دارد، اما شاهد کاهش پیگیری مطالبات مردم در خانه ملت هستیم.
به نظر می رسد که شهردار تهران حتی در حداقل زمانی که در دیدار با رئیس مجلس در اختیار داشت می توانست زمینه این حس مشارکت و همراهی مجلس را با مدیریت شهری ایجاد کند.
هر چند در این بخش از گفت و گوی دوستان پیروز حناچی با رئیس مجلس مطرح شده تا گزارشی در خصوص وضعیت ناوگان حمل و نقل عمومی در اختیار نمایدگان مجلس قرار گیرد، اما نمونه این گزارش ها بارها از سوی شهرداری تهران در اختیا کمیسیون های درگیر با حوزه مدیریت شهری ارسال شده بود اما خروجی قابل قبولی از ارائه این گزارش ها حتی در جریان جلسات کمیسیون های مربوطه اتخاذ نشده است.
می توان حاصل نخستین دیدار شهردار جدید تهران با رئیس شورای شهر را به غیر از معرفی و پرزنت خود بحث های جسته و گریخته ای روی لایحه بودجه سال آینده دولت بین این دو مقام مسئول رد و بدل شده دانست. اما باید دید که همین گپ و گفت های پراکنده می تواند وضعیت حمل و نقل عمومی را در قانون بودجه 98 دولت به نسبت سال جاری بهبود بخشد یا اینکه تمامی این بحث های ابتدای بی نتیجه خواهد ماند.