به گزارش تیتر شهر؛ بحث هولوگرام با رفتار نمایشی قهرمانانه و ضد فساد محمد علی نجفی، شهردار سابق رنگ و بو گرفت و با چرخش قهرمانانه افشانی، شهردار کنونی تهران به زمان پیش از خود بازگشت اما این سوال مطرح است که اساسا تغییر مدیریت ها چگونه یک موضوع را مفسده انگیز و دیگری را بدون مخاطره می انگارند؛ رخدادی که رئیس کمیسیون معماری و شهرسازی شورای شهر تهران در مورد آن اظهرار نظر کرد.
محمد سالاری در مرداد ماه سال جاری در این رابطه به تیتر شهر عنوان کرد: فلسفه حضور کارگزاری‌ها در سازمان‌ها و نهادهای خدمات‌رسان که ماموریت‌های مختلفی مثل مدیریت شهری دارند در حوزه‌های عمرانی، خدماتی و... نه‌تنها تهدید نیست بلکه ضرورتی انکارناپذیر است. در اصل کارگزاری‌ها اشخاص حقیقی یا حقوقی هستند که وقتی یک سازمان خدمات رسان در فرآیند اجرای پروژه‌های تعریف شده در قالب ماموریت‌های سازمان، دچار کمبود نقدینگی می‌شود، این شرکت‌ها نقدینگی قابل توجهی براساس شاخص‌هایی که سازمان تعیین می‌کند به پروژه‌ها تزریق و در فرآیند اجرای آنها مشارکت می‌کنند. در مقابل مابه‌ازای آن براساس نرخ موردتوافق از شهرداری به‌صورت ملک، مصالح، خدمات فنی و مهندسی از شهرداری یا تراکم سیار دریافت می‌کنند. از این رو فلسفه ایجاد سازوکارهایی مثل صدور هولوگرام در فرآیند همکاری با کارگزاری‌ها یک تهدید نیست بلکه می‌تواند یک فرصت باشد.
او با بیان اینکه با وجود این در دوره گذشته از این روش تسویه غیرنقد شهرداری تهران به شکل خلاف هدف اصلی استفاده کرد، اظهار کرد: انحراف از عملکرد کارگزاری در دوره گذشته به چند شکل اتفاق افتاد. اول آنکه این شرکت‌ها به جای اضافه کردن منابع نقد به شهرداری، از منابع نقد شهرداری استفاده کردند. این در حالی است که کارگزاری‌هایی که با سازمانی همچون شهرداری تهران که بیش از ۱۷ هزار میلیارد تومان بودجه سالانه دارد مشارکت می‌کنند باید دست‌کم ۵۰۰ تا ۱۰۰۰ میلیارد تومان سرمایه نقدی داشته باشند و از این سرمایه در پروژه‌های شهرداری استفاده کنند. اما کارگزاری‌هایی که در دوره گذشته به خصوص سال‌های آخر، به شهرداری کمک کردند نه تنها سرمایه‌ای برای همکاری با شهرداری نداشتند بلکه برعکس سرمایه نقدی و غیرنقدی شهرداری را هم در اختیار گرفتند و از محل سرمایه نقدی شهرداری به سودهای قابل توجهی رسیدند و اساسا فرآیندهای مالی شهرداری تهران را به شدت دچار مشکل کردند.
سالاری اشکال دیگر فرآیند استفاده از برگه‌های هولوگرام‌دار در دوره گذشته را عدم نظارت صحیح، شفاف و غیرقانونی دانست و افزود: فروش ظرفیت‌های آینده شهر بدون اطلاع دقیق از میزان و حجم آن نیز یکی دیگر از اشکالات این روش بود.
رئیس کمیسیون شهرسازی و معماری شورای شهر تهران در عین حال نبود بانک اطلاعاتی دقیق و شفاف از حجم و میزان تراکم‌های ساختمانی سیار پیش‌فروش شده در قالب برگه‌های هولوگرام‌دار را یکی از موانع اصلی برای برنامه‌ریزی آینده شهر عنوان کرد.
وی تاکید کرد: عدم شفافیت اطلاعات در این حوزه سبب شد تا اساسا بخش زیادی از هولوگرام‌های صادر شده در دوره گذشته منشا نداشته باشند در حالی که هولوگرامی که شهرداری به‌عنوان ضمانت‌نامه به فردی می‌دهد در اصل باید سازوکار آن قطعی شده باشد که شخص حقیقی یا حقوقی طلبی از شهرداری دارد، اما بعضا مشخص می‌شد که بدون هیچ‌گونه طلبی از شهرداری، هولوگرام صادر می‌شد. به همین دلیل بود که در زمان مدیریت شهردار شانزدهم، کمیته‌ای برای راستی‌آزمایی هولوگرام‌های صادره تشکیل شد.
سالاری ادامه داد: بخشنامه مدیریت شهری برای توقف موقت صدور برگه‌های هولوگرام‌دار نیز به دلیل همین اشکالات بود با این حال باید این نکته را در نظر گرفت که این مسیر به‌عنوان گزینه‌ای برای تسویه غیرنقد بدهی‌های شهرداری قابل حذف نیست، اما باید این روش با اصلاحاتی مورد استفاده قرار گیرد. به ویژه در زمان کنونی که شهرداری با مشکلات عدیده مالی مواجه است.
او ضمانت قرارگرفتن این ابزار تسویه غیرنقدی بدهی‌های شهرداری را در مسیر اصلی تدوین سازوکارهای صحیح اعلام کرد و گفت: باید فضای درست و شفاف ایجاد کند، نظارت مستمر ایجاد شود و به‌صورت مداوم اطلاع‌رسانی شود و در اصل نحوه مشارکت کارگزاری‌ها با شهرداری تهران مشخص باشد.
سالاری معتقد است: شهرداری به جای فروش ظرفیت آتی شهر در قالب فروش تراکم ساختمانی سیار باید راه‌های جدید تامین مالی غیرنقد را تعریف کند. به‌عنوان مثال کارگزاری‌ها در ازای تزریق سرمایه منابع به پروژه‌های حیاتی شهر همچون مترو، اصل سرمایه و سود موردانتظار خود را از محل فروش بلیت به جای دریافت ملک به دست آورند.
این در حالی است که بهاره آروین، رئیس کمیته شفافیت شورای شهر تهران که تا کنون نتوانسته دستاورد جدی داشته باشد ارایه لایحه «دستورالعمل اجرایی مدیریت منابع و مصارف غیر نقد توسط شهرداری تهران» را بازی چندسرباخت، عنوان کرد و گفت: این لایحه، اولین مبارزه جدی بدنه مدیریتی جا مانده از دوره دوازده ساله قبل با مدیریت فعلی است.
تقابل دو دوره مدیریت چهارم و پنجم از جمله مواردی است که تا کنون دستاویز قرار گرفته تا بدین ترتیب هر آن چه که در مدیریت گذشته انجام می شده مورد نکوهش قرار بگیرد. این در حالی است که شهرداری تهران در دورانی که هیچ پول و درآمدی برای گذراندن شهر ندارد با کاهش بودجه غیر نقد به مرز ورشکستگی رسیده و برخی با پیام های نمایشی سعی در نشان دادن دستاوردهایی هستند که هیچ ثمره ای برای شهر نخواهد داشت؛ با این حال این سوال به ذهن می رسد ژست های نمایشی عده ای برای مقابله با خروج شهر از حالت رکود چه دستاوردهایی برای گروههای خاص خواهد داشت؟
