به گزارش تیترشهر : اسحاق جهانگیری، مرد پرحاشیه این روزهای دولت است، یا خودش در حاشیه قرار گرفته یا حاشیه به سراغ او رفته است، مدام نیز برایش عناوین مختلف در طول چند سال اخیر درست شده، از پوششی بودن برای روحانی در ایام انتخابات یا عبارت «یادتان هست» همان ایام یا این روزها که عنوان دلار جهانگیری که برایش آوازه‌ای در میان عامه مردم کسب کرده و حالا هم که او سخنان بی‌سابقه‌ای را در نقد نقشش در دولت بیان کرده است.
با پایان عمر دولت یازدهم او با عنوان کاندیدای پوششی برای روحانی وارد صحنه انتخابات شد، پوششی که به اعتقاد روزنامه‌های اصلاح‌طلب در حد یک پدیده ظاهر شد و همین مسئله نگرانی‌های زیادی را برای روحانی و نزدیکان او ایجاد کرد، آنها نگران بودند که مبادا جهانگیری از ادامه رقابت‌های انتخاباتی انصراف ندهد، اما او انصراف داد و روحانی رئیس‌جمهور شد و دولت جدید نیز تشکیل شد.
اما با تشکیل دولت، ورق به گونه‌ای دیگر برای اصلاح‌طلبان رو شد، با تشکیل کابینه دوازدهم و حضور حداقلی اصلاح‌طلبان در بین اعضای دولت، صدای اصلاح‌طلبان بلندتر شد؛ آنها خواستار سهم بیشتری در دولت بودند اما هر چقدر که نقدهای این جریان سیاسی تندتر می‌شد، به همان اندازه نیز نیروهای‌شان را در دولت از دست می‌دادند.
اسحاق جهانگیری عضو حزب کارگزاران است، او در انتخابات 92 رئیس ستاد انتخاباتی مرحوم هاشمی رفسنجانی بود، با پیروزی حسن روحانی در این انتخابات معاون اول روحانی شد، در انتخابات 96 کاندیدای پوششی روحانی شد، جایی که نخستین جرقه‌های جدی شدن کدورت احزاب اعتدال و توسعه و اعتدالیون حامی دولت با جهانگیری نیز در مناظره اول زده شد؛ مناظره‌ای که به قول رسانه‌های اصلاح‌طلب اسحاق آن قدر درخشان در آن ظاهر شد که بسیاری از توجهات به جای حسن روحانی به سمت او برگشت و این دلخوری اعتدالیون نزدیک به روحانی را موجب شد
رفته رفته اختلاف‌ها در کابینه دوازدهم شدت گرفت، سیبل این اختلافات نیز دو جریان و دو چهره بود، جهانگیری با واعظی و نوبخت یعنی کارگزاران و حزب اعتدال توسعه. رسانه‌ها از آن به عنوان جنگ زرگری یاد کردند اما هرچه بود نشان می‌داد که روحانی هیچ علاقه و تمایلی برای افزایش نفرات اصلاح‌طلب در کابینه ندارد.
اختلاف‌ها تا فراتر از معاون اول و رئیس دفتر رفت، موضوع اختلاف جهانگیری با رئیس‌جمهور نیز مطرح شد، تا جایی که برخی منابع خبری در مقاطعی از استعفای جهانگیری خبر دادند، دوستان کارگزارانی و اصلاح‌طلب معاون اول نیز، او را به رفتن از کابینه تشویق می‌کردند، از جمله محمد علی ابطحی رییس دفتر رئیس‌جمهور در دولت اصلاحات، معاون اول را به جدایی از دولت ترغیب کرده و گفته بود «اگر کاندیداتوری آقای جهانگیری در انتخابات آینده قطعی است، باید از دولت جدا شود و فاصله بگیرد. در این صورت شرایط بهتری برای رأی آوردن خواهد داشت.»
حالا بیشتر از یک سال از تشکیل دولت دوازدهم می‌گذرد اما نه اختلاف‌ها کم شده و نه انتظارات اصلاح‌طلبان کاهش یافته است، سخنان روز گذشته جهانگیری نیز نشان می‌دهد که این اختلاف‌ها به اوج خود رسیده، موضوعی که دولت حداقل در ظاهر می‌خواهد منکر آن شود.
جهانگیری دیروز در سخنرانی کم‌سابقه، نقدهای تندی را مستقیماً متوجه دولت و رئیس‌جمهور کرد؛ او گفت حتی اختیار تغییر منشی‌اش را هم ندارد چه برسد به تغییر وزیر و یا وکیل! جهانگیری می‌گوید "هیچ‌کاره" است. بسیاری می‌گویند، محمد باقر نوبخت و محمود واعظی رئیس دفتر رئیس‌جمهور همه‌کاره هستند. برخی اصلاح‌طلبان حتی می‌گویند اختیارت واعظی در طول 40 سال اخیر به عنوان رئیس دفتر ئیس‌جمهور بی‌سابقه بوده است.
عبدالله ناصری فعال سیاسی اصلاح‌طلب نیز علت این سخنان تند معاون اول را رئیس دفتر ئیس‌جمهور می‌داند و می‌گوید: واعظی به قدری اختیارات دارد که حتی می‌تواند وزیر هم عزل و نصب کند.البته این موضوع با واکنش فوری آقای رئیس دفتر مواجه شد و گفت: تمامی‌عزل و نصب‌ها در اختیارات رئیس‌جمهور است.
الیاس حضرتی از نمایندگان اصلاح‌طلب نیز امروز در مجلس نیز از احتمال رفتن جهانگیری خبر داده و گفته است: من مجموع اخبار و تحلیلم این است که اسحاق جهانگیری قصد رفتن از دولت روحانی را کرده است.
از سوی دیگر، بسیار معتقدند که معرفی برخی از وزرای پیشنهادی جدید به مجلس، نشان می‌دهد که یک سوی دعوا، محمدباقر نوبخت است و او وزن بیشتری در دولت گرفته است.
کدورت‌ها بین اعتدال و توسعه با کارگزاران به بالاترین حد خود رسیده است، موضوعی که جرقه‌اش در ایام مناظره‌های انتخابات زده شد. بسیاری معتقدند، اظهارات روز گذشته اسحاق جهانگیری، رفع مسئولیت از دولت بود و یا عده‌ای دیگر بر این باروند که باید این روزها منتظر استعفای معاون اول از دولت بود، دولتی که با معرفی وزرای جدید و در صورت رای اعتماد مجلس به آنان، یک‌دست‌تر از قبل شده و اکثریت کابینه از حزب اعضای اعتدال و توسعه (نوبخت و واعظی) خواهند بود.
