به گزارش تیتر شهر: هر چند مرکز ارتباطات و امور بین الملل شهرداری تهران یکی از مجموعه های مهم و استراتژیک مدیریت شهری محسوب می شود که دریچه ای معتبر برای انتشار اخبار و اطلاعات بدنه شهرداری از یک سو و از سوی دیگر مجرایی برای انتقال انتقادها و پیشنهادهای رسانه ها و شهروندان محسوب می شود؛ اما متاسفانه دردوره جدید مدیریت شهری تهران عملکرد قابل قبولی در معاونت های خود نداشته است.
شاید دلیل این سرگردانی در مرکز ارتباطات را در نبود نقشه رسانه ای و برنامه های این مجموعه در ابعاد مختلف جستجو کرد این در حالی است که در زمانی که محمد علی کریمی به عنوان رئیس مرکز ارتباطات شهرداری تهران از سوی محمد علی افشانی معرفی شد؛ انتظار می رفت تا با تجربه هایی که وی در طول سال های اخیر در حوزه روابط عمومی و ارتباط با رسانه ها پیدا کرده است، بتواند مدل ارتباطی و فعالیتی این مرکز را اصلاح و برنامه ریزی مدونی را در ابعاد مختلف از رسانه گرفته تا بین الملل و تبلیغات داشته باشد.
البته نباید در این میان ازحرکت های رسانه ای خود مختاری که دفتر شهردار تهران و تیم رسانه ای وی بدون هماهنگی با مرکزارتباطات انجام می داد نیز به راحتی گذشت. این حرکت ها گاها خبرنگاران را دچار گمراهی می کرد و در این میان باعث یه وجود آمدن شبکه های مجازی دروغین با نام شهردار تهران شد.
از همان ابتدا حلقه اول نزدیکان آقای شهردار بر این باور بودند که بدون درنظرگرفتن وظایف مرکزارتباطات خود می توانند وارد وادی رسانه ای شهرداری تهران شده و اقدام به اطلاع رسانی کنند موضوغی که در طول ماه های اخیر باعث ایجاد شکاف بزرگی بین دفتر شهردار و مرکزارتباطات شده بود و نارضایتی خبرنگاران و رسانه ها را از این ناهماهنگی بیشتر کرده بود.
هر چند کریمی سعی کرد تا برای آشنایی با حوزه شهر و شهرداری در همان بدو ورود خود اقدام به برگزاری جلساتی با خبرنگاران رسانه های مکتوب و سایبری مانند خبرگزاری ها کرد. به رغم آنکه قرار بود این دیدارها برای شنیدن مشکلات و راهکارهای خبرنگار حوزه شهری با سایت های خبری و تحلیلی و صاحبان کانال های بزرگ مجازی نیز برگزار شود؛ اما وعده کریمی در همان بدو ورود در این حوزه عملی نشد و در واقع این عملکرد نشان داد که در نگاه این مدیر رسانه ای و ارتباطی دایره فعالیت وی تنها محدود به رسانه هایی خواهد شد که در قاب روزنامه و خبرگزاری قرار می گیرد.
مساله دیگری که در طول این مدت حائز اهمیت است، این است که از همان ابتدا منتقدان به کریمی پیشنهاد داده بودند تا نقشه رسانه ای و برنامه های خود را برای ایجاد تحول بنیادی و اصولی در مرکز ارتباطات رسانه ای کند. اما به نظر می رسد که عدم آشنایی وی با حیطه کار در حوزه بزرگ شهری باعث شد تا وی از همان اندوخته های خود در سازمان هایی که قبلا مدیریت روابط عمومی آن را برعهده داشت استفاده کند.
این درحالی است که اساتید علوم ارتباطات به این مساله تاکید دارند که تمام سازمان ها را با توجه به حیطه فعالیت و بعد ارتباطی ای که با جامعه دارند، نمی توان با یک نسخه واحد راهبری کرد.
در واقع عدم مشخص شدن نقشه راه رئیس مرکز ارتباطات در خصوص تحولاتی که باید در این حوزه روی دهد، باعث شد تا رسانه ها، واحدهای روابط عمومی سازمان های زیر مجموعه شهرداری تهران و رسانه ها با شهرداری تهران تحت چارچوب معینی ارتباطات خود را تعریف و به پیش ببرند.
شاید بتوان به زبان ساده گفت که محمد علی کریمی طبق شیوه کاری خود در سازمان هایی که در گذشته سمت مدیریت روابط عمومی آنها را برعهده داشته سعی کرد تا با تغییر مهره های خود در مرکز افرادی را به عنوان معاون انتخاب کند که آشنایی ای با فعالیت رسانه ای در مجموعه شهرداری تهران نداشتند چرا که در طول مدت اخیر با توجه به تجربه کاری وی؛ اما معاونت های مرکز از امور بین الملل گرفته تا تبلیغات و حتی رسانه نتوانسته عملکرد قابل قبولی در نگاه رسانه ها داشته باشد.
در معاونت رسانه حداقل اگر مدیر ارتباط با رسانه های شهرداری تهران که تجربه کافی در این حوزه دارد نبود؛ حتما اختلاف نظر خبرنگاران با معاونت رسانه که بیشتر خبرنگاران حضور موثری را از وی در برنامه های رسمی شهرداری و سازمان ها ندیده اند؛ به وجود می آورد.
اما تغییر معاون روابط عمومی مرکز ارتباطات آن هم یک هفته قبل از برگزاری جشن روز تهران را می توان یکی از خطاهای مدیریتی کریمی در مرکز ارتباطات دانست که حتی این تغییر باعث شد تا انتقادهایی که به نحوی برگزاری این مراسم از سوی رسانه ها، اعضای شورای شهر و مدیران انجام شد؛ موقعیت این مرکز را بیشتر از گذشته در نگاه رسانه ها و متزلزل کند و در نهایت باعث شد تا همزمانی انتشار لیست رسانه ها از سوی معاونت رسانه و عدم موفقیت در برگزاری جشن روز تهران توسط معاونت روابط عمومی و تشریفات این بحران به عزل کریمی ختم شد.
اینکه شهردار تهران در پی تذکراتی که مبنی بر انتشار لیست رسانه ها آن هم به دلیل عدم وجود اسامی برخی از رسانه های مورد حمایت وی به رئیس مرکز ارتباطات داده و در نهایت اولتیماتومی که وی برای رفع این مشکل در مدت زمان معین شده به کریمی اعلام کرده بود؛ در نهایت اقدام به عزل وی کرد؛ نشان از رفتار خشمگین افشانی نسبت به این اتفاق داشت و به همین دلیل به جای یک رفتار مدیریتی این مساله را به یک تسویه حساب شخصی تبدیل کرد که پرداختن به این مساله نیز ضروری است.
هر چند برای کاهش اثرات منفی این اتفاق عنوان شد که صداو سیما با ادامه ماموریت محمد علی کریمی در شهرداری تهران موافقت نکرده است، اما عزل شبانه یک مدیرحتی اگر خطای استراتژیک وی از نگاه آقای شهردار نابخشودنی باشد؛ یک واکنش غیر کارشناسی ای است که اکنون افشانی باید پاسخگوی آن باشد!
