به گزارش تیتر شهر: هنوز از سوی دفتر شهردار تهران و یا مرکز ارتباطات و امور بین الملل شهرداری تهران تکذیبیه و یا تاییدیه ای در رابطه با این خبر منتشر نشده است و این موضوع نشان می دهد که خبر انتصابات جدید در مجموعه شهرداری تهران در بخش شهرداران مناطق در عین غیر موثق بودن می تواند اتفاقی باشد که به زودی در بدنه شهرداری تهران روی می دهد.
اما با نگاهی به افراد معرفی شده به عنوان مدیرانی که قرار است به زودی به عنوان شهرداران مناطق خدمت کنند، نشان می دهد، همچنان اولویت در انتخاب این افراد و یا حداقل مطرح شدن آنها ارتباطات قومی با شهردار تهران است. به عنوان مثال طبق این خبر قرار است که محمدرضا دهداری پور به جای عظیم بابایی شهردار منطقه 6 شود. فردی که در کارنامه مدیریتی اش شهردار مرودشت، سرپرست سازمان دهیاری ها و شهرداری های استان فارس، مشاور امور اقتصادی رئیس هیات مدیره موسسه فرهنگی و ورزشی صنعت نفت آبادان و این اواخر نیز معاون خدمات شهری منطقه 22 تهران را دارد.
درباره احتمال انتخاب حسین بحیرایی به عنوان جایگزین شهردار فعلی منطقه 20 نیز بررسی ها نشان می دهد که نام دو حسین بحیرایی به دفعات زیاد در اخباری که قابل دسترسی در اینترنت هست، وجود دارد. یکی حاج حسین بحیرایی که گویا در سال 86 به دلیل عارضه قلبی و جانباز بودن آسمانی شده است و قطعا محمد علی افشانی شهرداری از دیار باقی برای منطقه استراتژیک 20 انتخاب نمی کند.
یک حسین بحیرایی جوان نیز در اخبار حوزه شهری نام وی به کرات دیده می شود. فردی که در ابتدای دهه 90 سمت بیر اجرایی هییت مرکزی نظارت بر انتخابات شوراهای اسلامی کشور بود و در اواخر دوره گذشته مدیریت شهری سرپرست معاونت فنی و عمرانی شهرداری منطقه 18 و اخیرا نیز عنوان شده است که وی به عنوان کارشناس منابع انسانی منطقه 19 تهران مشغول فعالیت است.
البته در میان اسامی اعلام شده تنها نام علی محمد سعادتی که در گذشته قائم مقام شهردار منطقه 12 و اخیر نیز مدیرکل بناهای تاریخی معاونت شهرسازی و معماری شهرداری تهران مشغول به فعالیت است، تنها مدیری است که می توان گفت در حوزه شهری و شهرسازی به ویژه در منطقه 12 اشراف کامل دارد و نمی توان به ذکر این نام در میان اسامی که قرار است به جای شهرداران فعلی مدیریت مناطق مهم شهر تهران را برعهده بگیرند، ایراد گرفت و می توان گفت که بین گزینه های انتخابی اصلح ترین انتخاب از سوی شهردار تهران علی محمد سعادتی است.
اما در مورد دو انتخاب قبلی هنوز حرف های زیادی وجود دارد. البته شاید بهتر باشد که به شهردار تهران درباره تغییر شهرداران مناطقی که اکنون در لیست انتظار تغییر و تحول مدیریتی قرار دارند، نکاتی را گوش زد کرد.
منطقه 6 قطب فرهنگی تهران مدرن
آقای افشانی، منطقه 6 تهران به عنوان قلب مدرن شهر تهران شناخته می شود. منطقه ای که به اعتقاد کارشناسان شهرسازی تهران مدرن از آن آغاز و تا شمال تهران نیز ادامه می یابد.
منطقه ای که به دلیل وجود مراکز فرهنگی، علمی، دانشگاهی یکی از مناطق برخوردار و حائز اهمیت در پایتخت محسوب می شود. در نتیجه با توجه به بالا بودن سطح علمی شهروندان ساکن در این محدوده نوع مدیریت شهری نیز در این منطقه به مراتب با سایر مناطق شهر تهران نیز متفاوت است.
از سوی دیگر بیشتر رسانه های خبری و مطبوعاتی شهر تهران و بهتر بگوییم کشور در این منطقه قرار دارد و البته از وجود سازمان های دولتی، وزارتخانه ها، سفارتخانه ها و شرکت های خصوصی در این منطقه نیز نمی توان چشم پوشی کرد.
در نتیجه این منطقه به شهرداری نیاز دارد که اشراف کامل به این موضوعات و حساسیت های فرهنگی و اجتماعی ای که در منطقه 6 قرار دارد، داشته باشد.
اینکه صرفا انتخاب فردی که بیشتر تجربه کاری وی در استان فارس بوده و در تهران نیز معاون خدمات شهری منطقه 22 پایتخت بوده به عنوان شهردار یک منطقه حیاتی در قلب مدرن تهران نمی تواند کار درست و منطقی ای باشد.
یک بررسی اجمالی در کارنامه شهرداران یک دهه اخیر منطقه 6 نشان می دهد، تنها شهرداری که توانست تعامل خوب و منطقی ای با شهروندان، نهادهای علمی، فرهنگی، سازمان های دولتی و... ایجاد کند، عظیم بابایی شهردار فعلی این منطقه بود و در نتیجه در صورت تغییر وی از این سمت شهروندان ساکن در این محدوده از جنابعالی انتظار دارند تا انتخاب شایسته تری نسبت به مدیریت فعلی این مجموعه انجام شود. اگر قرار باشد شیوه مدیریتی این منطقه به دلیل نا آشنا بودن شهردار انتخاب به موضوعات پیچیده این محدوده پس رفت داشته و تا آشنا شدن شهردار جایگزین شهروندان دچار مشکل شوند؛ به نظر می رسد که تغییر مدیریت منطقه 6 بیشتر از آنکه برای شهرداری تهران سود داشته باشد، هزینه بر بوده و تبعات زیادی را به دنبال دارد.
منطقه 20 قلب مذهبی تهران!
در مورد تغییر شهردار منطقه 20 نیز توجه به نکات کلیدی از سوی شهردار تهران ضروری به نظر می رسد. در واقع این منطقه که هویت تاریخی و باستانی شهر تهران وام گرفته از آن است، یک منطقه استراتژیک سیاسی، اقتصادی و اجتماعی است. منطقه ای که دردولت های گذشته با عنوان کردن جدای ری از تهران به محلی برای برخوردها و تسویه حساب های سیاسی و اقتصادی دولت و شهرداری تهران تبدیل شده است و در نتیجه انتصاب مدیری برای این محدوده نیز که به قبله تهران معروف است، ظرافت های ویژه ای را می طلبد.
در واقع شهردار این منطقه در عین تبحر در موضوعات مدیریت شهری باید سررشته خوبی از تعاملات سیاسی داشته باشد تا در صورت بروز مشکلاتی مانند جدای ری از تهران بتواند با درایت کامل به این موضوع رسیدگی کرده و از ایجاد تنش های تاثیرگذار در زندگی شهروندان این محدوده بپرهیزد.
حتما شهردار تهران به یاد دارند که در دولت نهم و دهم پروژه جدایی ری از تهران موضوع بحث برانگیزی بود که باعث ایجاد چالش ها و اعتراضات مردمی نسبت به این تصمیم دولت در مقابل ری یا همان منطقه 20 تهران شد و در این میان شهردار فعلی منطقه 6 که در آن زمان شهردار منطقه 20 تهران بود توانست این قائله را ختم به خیر کند آن هم در منطقه ای که اتفاقا بر اساس تقسیمات کشور فرمانداری مجزا دارد.
منطقه 12 قلب تاریخی تهران
منطقه 12 نیز یکی از مناطق استراتژیک تهران محسوب می شود. منطقه ای که به دروازه تهران قدیم معروف است و با قرار گرفتن بافت با ارزش تاریخی، بازار به عنوان قلب اقتصادی کشور، مجلس به عنوان قوه مقننه، مجمع تشخیص مصلت نظام، وزارت امور خارجه و ... مدیریت این محدوده را خاص کرده است.
انتخاب مدیری برای این منطقه که آشنا به تمام حساسیت های آن باشد و مهمتر از همه بافت تاریخی و ارزش آن را در کلانشهری مانند تهران بشناسد ضروری است. مدیری که بداند به چه علت ساخت و ساز و نوسازی بافت های فرسوده در این محدوده به واسطه ارزش تاریخی ای که دارد، توسط سازمان های متولی مانند میراث فرهنگی فریز شده است.
مدیری که متوجه تبدیل برخی از محله های منطقه به کانون آسیب های اجتماعی شهر باشد. البته به نظر می رسد که انتخاب محمد علی افشانی درباره تغییر مدیریت این مجموعه انتخاب اصولی ای بوده است.
اما با تمام این شرایط باید دید که شهردار فعلی این منطقه یعنی پیمان محسنی نیز در طول مدت خدمت خود و آشنایی کاملی که به این محدوده دارد، چه خدمات شایسته ای را به شهروندان ساکن در این محدوده ارائه کرده است.
توصیه هایی برای شهردار تهران
بررسی های مدیریت 66 روزه محمد علی افشانی شهردار هفدهم شهر تهران نشان می دهد که به رغم تلاش هایی که وی در اداره شهر تهران دارد، اما یک مدیر اشباه شده است. مدیری که هر چند در دوره ای استاندار فارس بود، در مرکز توجه رسانه ها قرار داشت اما در مدت کمتر از یک سالی که به عنوان رئیس سازمان شهرداری ها و دهیاری های کشور مشغول به فعالیت بود، زیاد در نظر نداشت تا در کانون توجه رسانه ها قرار گیرد.
اما انتخاب وی به عنوان شهردار هفدهم شهر تهران دوباره وی را در کانون توجه رسانه ها قرار داد. حضور وی در جلسات هیات دولت یک اتفاق بزرگی بعد از دو دهه برای شهرداری تهران محسوب می شود چرا که نشان می دهد ارتباط خوبی بین شهرداری و دولت ایجاد شده است اما اینکه این ارتباط صمیمی چقدر به نفع تهرانی ها بوده است به جای خود قابل بررسی است.
به نظر می رسد که اکنون بزرگترین خلاء مدیریتی که در این دوره مدیریت شهری تهران وجود دارد، قطع ارتباط بین صف و ستاد در این مجموعه است.
به عبارت ساده تر بررسی ها نشان می دهد که بین معاونت امور مناطق و شهرداران مناطق 22گانه شهر تهران ارتباط تاثیرگذاری وجود ندارد و به نوعی شهرداری ها در تهران به صورت خود مختار اداره می شوند.
از سوی دیگر ارتباط تاثیرگذاری نیز بین معاونان شهردار تهران با وی نیز گزارش نمی شود و در نتیجه تهران به صورت جزیره ای و خود مختار در حال اداره شدن است. مانند اتفاقی که در معاونت حمل و نقل و ترافیک شهرداری تهران در حال روی دادن است و به نظر می رسد که شهردار پایتخت از آنچه که در این معاونت روی می دهد، کاملا بی خبر است.
سوالی که می توان در این زمینه از شهردار تهران پرسیدف این است که آقای افشانی نقطه تاثیرگذار شما در «تبعیض مثبت» جابه جایی شهرداران و مدیران ارشد شهرداری تهران چیست؟
انتصاباتی که گاها به صورت غیر رسمی در رسانه ها به عنوان گزینه های شهردار تهران دیده می شود، بر مبنای چه توان مدیریتی ای در حال انجام است؟ اگر شما به دنبال تبعیض مثبت در تهران هستید که رویکرد فرهنگی و اجتماعی دارد، بنابر این شعار و دیدگاه را نیز باید در انتصاب مدیران ارشد مجموعه شهرداری تهران از خود نشان دهید.
به عبارت ساده تر زمانی نسخه شفا بخش شما در بهبود وضعیت شهر تهران تاثیرگذار خواهد بود که انتخاب مدیران شما نیز بر مبنای این رویکرد مدیریتی انجام شود نه اینکه شائبه انتصابات قومی را بیشتر متداعی کند!
آقای افشانی درخواست رسانه های منتقد از شما این است که حداقل در انتصابات جدید خود در بدنه شهرداری تهران به تمام ظرافت های مدیریتی این شهر به عنوان پایتخت ایران اسلامی توجه بیشتری داشته باشید و صرفا دست به انتخابات قومی در این مجموعه نزنید که پیش بینی می شود تبعات بسیار هزینه بری را برای مجموعه مدیریت شهری تهران به همراه خواهد داشت.
ویژه ها:
