به گزارش تيتر شهر، چهارشنبه 23 خرداد ماه طرح ادغام سازمانهای اورژانس،
سازمان مدیریت بحران و جمعیت هلال احمر و تشکیل "وزارت مدیریت بحران" توسط
هیات رئیسه اعلام وصول شد.تا به امروز مديريت اصلي بحران در همه شهرها بر عهده استانداري بوده
و فقط درتهران اين مسوليت بر عهده شهرداري گذاشته شده است.البته در لايحه مديريت
بحران كه حدود سه سال است در مجلس بدون نتيجه باقي مانده ،قرار است مسووليت هاي
شهردار تهران در زمان بحران كاهش يابد.بسياري معتقدند شهرداري نمي تواند در مواقع
بحران هاي بزرگ مديريت شهررا بر عهده بگيرد و امكانات و تجهيزات كافي براي اين
منظور را در اختيار ندارد. شايد به همين دليل است كه نمايندگان مجلس به فكر تشكيل
وزارت بحران افتاده اند.
هر چند اين پيشنهاد با سياست كم حجم كردن دولت همخواني ندارد اما با
توجه به حادثه خيز بودن كشور و لزوم برنامه ريزي بلندمدت جهت پيشگيري و نيز اخذ
تصميم هاي درست در مواقع بحراني وجود يك مركز تصميم گيري واحد ضروي به نظر مي رسد. زلزله"،
"فرونشست و فروریزش زمین"، "رانش زمین"، "سیل"،
"خشکسالی" و "ریزگردها" از جمله مهمترین حوادث طبیعی سرزمینی ما
است که مستلزم توجه عمیقی هستند.
وقوع حوادثی نظیر زلزلههای "رودبار" ، "بم" و
"کرمانشاه" و میزان خسارتهای آنها، فرونشست زمین در اکثر دشتهای ایران
و مرگ آبخوانها به تبع آن، خشکسالیها و ریزگردها که سکونت شهری و روستایی را در مناطقی
از کشور گاه غیر ممکن میسازد، به تنهایی کفایت میکنند تا بیشترین تمرکز و اهمیت را
در مدیریت ملی و در کشورداری به امر پیشگیری و کاهش آثار وقوع این مخاطرات اختصاص دهیم.
با اين وجود برخي كارشناسان از جمله دكتر بيت اللهي رييس بخش زلزله
شناسي مركز تحقيقات وزارت راه و شهرسازي معتقدند علي رغم مناسب نبودن وضعيت مديريت
بحران در كشور نيازي به تشكيل وزارت بحران نيست و در اين حوزه بيشتر بايد به دنبال
تغييرات ساختاري باشيم.
نكات مثبت تشكيل وزارت بحران
بيت اللهي در يادداشت بلندي كه در كانال تلگرامي خود منتشر كرد ابعاد
مختلف اين طرح را مورد بررسي قرار داده است. به گفته او داشتن بودجه مستقل برای مدیریت
بحران و امکان حضور مقام مسئول مدیریت بحران کشور در هیات وزیران و طرح مسائل در عالیترین
مرجع تصمیمگیری اجرایی کشور، بی گمان مهمترین نقطه قوت تشکیل وزارت مدیریت بحران است.
همچنين مدیریت بحران و کاهش خطرپذیری
در کشور متولی مستقل و معینی را پیدا میکند. در حال حاضر سازمان مدیریت بحران کشور،
فاقد قدرت لازم و توان مسئولیتپذیری و انجام مسئولیت خطیر مدیریت بحران است.
جنبه هاي منفي وزارت بحران
او در ادامه به جنبه هاي منفي تشكيل وزارت بحران پرداخته و عنوان مي
كند: مهمترین جنبه منفی تشکیل وزارتی که بنا به ابعاد بحران در ایران و احتمال رخداد
حادثه در هر روستا و آبادی دوردست، لاجرم باید عریض و طویل هم باشد، نیاز ضروری به
ساختارسازی، جذب نیروی متخصص و با صلاحیت، داشتن تجهیزات و امکانات، داشتن ساختمان
و بنا در هر شهر و روستا برای خود است. واضح است که این موارد از ضرورتهای تشکیل یک
وزارتخانه نوپا است.
وي مي افزايد: موضوع بعدی که جنبه منفی دیگری برای تشکیل وزارت مدیریت
بحران است، سازوکار فعالیت آن در مراحل مقابله با بحران و ارتباط آن با استانداریها
و سایر ارگانهای کشوری است. تقریبا جا افتاده است که در استانها تمام سازمانها تحت
دستور استاندار به وظایف خود در شرایط بحران عمل کنند و اینکه یک مجموعه مستقل و یک
وزارتخانه مجزا که داعیه مدیریت بحران و فرماندهی حوادث را دارد، چگونه تحت امر مقام
دیگر از وزارتخانه دیگری، امر مدیریت بحران را مدیریت خواهد کرد و جای ابهام زیادی
دارد.
وي در ادامه پيشنهاداتي نيز در اين باره مطرح كرده و مي گويد: پیشنهاد میشود بجای "وزارت مدیریت
بحران"، "معاونت ریاست جمهوری" با عنوان "پیشگیری و مدیریت بحران"
ایجاد شود. وظیفه اصلی این معاونت نظارت و کنترل بر عملکرد تمام نهادهای دولتی، نظامی
و انتظامی و تمام نهادهایی که از بودجه عمومی استفاده میکنند، در امر کاهش خطرپذیری،
ارتقاء تابآوری و اقدامات مقابله و بازتوانی، خواهد بود. این نهاد در همه نقاط کشور
و برای همه موضوعات بحرانزا باید برنامههایی را تنظیم کند و به سازمانهای ذیربط
ارائه دهد و اجرای برنامهها را پایش کند.