به گزارش تیتر شهر؛ اگر چه نفس تبلیغات به بحث های تجاری باز می گردد؛ اما آگاهی دهی و افزایش فرهنگ عمومی و شهروندی نیز در این تبلیغات گنجانده می شده است؛ از این رو مدیریت شهری جدید در ابتکاری نوین سعی داشت تا نویسندگان و شاعران معروف را به سطح شهر بیاورد تا در کنار تبلیغات فرهنگ شهروندی؛ افراد بتوانند در مترو با این افراد آشنایی پیدا کنند. وعده ای که تا کنون عملی نشده است.
حتما کسانی که مترو سوار می شوند با این تبلیغ مواجه شده اند که در آینده نزدیک؛ چخوف، پروین اعتصامی، سعدی، شاملو و... به مترو می آیند اما با گذشت 9 ماه از تغییر سیستم مدیریت شهری هنوز خبری از پروین و شاملو در مترو نیست علاوه بر این هنوز، وعده آمدن شاعران و نویسندگان به عرصه تبلیغات حمل و نقل در مترو نقش بسته و نه امری جایگزین می شود و نه شعری به آن اضافه می شود. حال اگر بخواهیم میزان ضرر دهی روزانه این تابلوهای بی معنا را در واگن ها محاسبه کنیم به رقم بسیار زیادی بر می خوریم.
اگر بخواهیم قیمت از دست داده مدیریت شهری را محاسبه کنیم به قیمت هایی بر می خوریم که روزانه از جیب شهرداری می رود؛ به تابلوهایی که داخل واگن هر قطار مترو، روی درب ورودی(محل نمایش مسیرهای مترو) یا بالای محل نشستن مسافرین و بالای شیشه و پنجره ها قرار دارد کتیبه گفته میشود هر قطار شامل هفت واگن و بطور میانگین دارای 105 تابلو یا همان کتیبه می باشد و هر قطار بطور میانگین، دارای 210 عدد دستگیره میباشد؛ هر کتیبه در سه ماه به طور ویژه برای 500 کتیبه و تابلو به قیمت 204000000 است و تبلیغات روی دستگیره های قطار 13.200.000 ریال است حال اگر بخواهیم هزینه ای که بابت تبلیغات فرهنگی که همچنان در دست بررسی است، حساب کنیم به رقم زیادی بر می خوریم که از هر روزه از درآمد پایدار شهر کسر می شود. نه تبلیغاتی در شهر وجود دارد برای کسب درآمد و نه تبلیغات فرهنگی که بتوان مردم را به آگاهی رساند از این رو به نظر می آید باید برای از دست رفتن تبلیغات شهری و نبود فرهنگ در مترو فکر چاره ای کرد. فکری که این تبلیغات را تعیین تکلیف کرد و آب در هاونگ نکوبیم.