به گزارش تیتر شهر هزاران سال پیش ، یکی از قبایل و دسته های
بزرگ بشری کـه امروزه به نژاد « هند – اروپایی » و بـه قول مورخان فرانسوی
« اریایی» شهرت دارند ، مردمی شجاع ، با هوش و سپید پوست بودند . ایـن قوم
براثر ازدیاد جمعیت و گذشت زمـان ، قسمت بزرگی از آسیا و تمام اروپا را
تحت تسلط و اختیار خود در آورد و در آن مناطـق بـه صورت ملت های مختلف ،
سکونت گزیدند .
نام گذاری ایران
دسته ای از این نـژاد بزرگ « هند –
اروپایی » یا «آریایی » ، در تـاریخی نامعلوم ( احتمالاً حـدود 3
هـزارسـال قبل از میلاد مسیح ) از قبیله ی اصلی خود جدا شده و در ناحیه ای
از آسیای مرگزی سکونت گزید . مورخان ، این دسته ی جدا شده که بعد ها دو ملت
« هند » و« ایرانی » را به وجود آوردند ، نژاد « هند – ایرانی » می
خوانند.
نژاد « هند- ایرانی » به دو دسته ی بزرگ تقسیم می شود :
1- دسته ی « سکاها » که از چند شعبه ی زورمند تشکیل می شدند .
2- دسته ی « اری » به معنی شجاع و شریف که متمدن تر از دسته ی اول بودند .
در اثر تکثیر نفوس و افزایش جمعیت و پس از گذشت سال های نسبتاً طولانی ، دسته ی « اری » خود به دو گروه بزرگ تقسیم شد:
* گروه اول ، پس از عبور از کوه های «
هندوکش » ، در دره های « پنجاب » و « سند » مستقر شده و بر قسمتی از اراضی «
هندوستان » مسلط شدند و آن جا را « رای ورت » خواندند .
* گروه دوم ، مدتی طولانی بین « سیحون » و
« جیحون » باقی ماندند ؛ سپس به تدریج ، نفوذ بر « فلات ایران » را شروع
کردند . تاریخ مهاجرت این قوم را حدود 2000 تا 1400 سال قبل از میلاد مسیح
می دانند . این قوم به علت این که با هوش تر ، نیرومند تر و جنگجوتراز
بومیان بودند ، توانستند در مدت چند قرن ، بر تمام فلات ایران مسلط شده و
این سرزمین را تحت سیطره و نفوذ خویش درآورند. این قوم به « آریا » و «
آرین » و « آیریا» نامیده شده است . آریایی ها سرزمین خود را « آیران » و
یا « آیرین » نامیدند . و همین سرزمین است که بعدها در مأخذ تاریخی و
جغرافیایی « قدیم ایرانشهر » ، به معنی « مملکت ایران » به کار رفته است .