به گزارش تیترشهر: عضو هیات علمی موسسه مطالعات و پژوهش‌های بازرگانی تهران را یک شهر پرمخاطره دانست که پس بعد از بروز حوادث غیرمترقبه ای مانند زلزله می تواند به کانون بحران تبدیل شود.
علی دینی ترکمانی با اشاره به یکی از تبعات زلزله در تهران گفت: اگر در این شهر زلزله بیاید مساله جدی‌تری وجود دارد که تبعاتش به مراتب سخت‌تر از خود زلزله است آن هم جمعیت بالای موش‌های تهران و خطر وبا و طاعون است.
وی با اشاره به مدیریت ضعیف در مواجهه با حوادث و بحران های پایتخت اضافه کرد: در حادثه پلاسکو متوجه شدیم که اقدامات پس از حادثه ما ضعیف است و با توجه به این مساله می‌توان پیش‌بینی کرد که اگر زلزله‌ای در تهران رخ دهد مساله جمعیت موش‌ها چه مشکلاتی را می‌تواند ایجاد کند.
دینی ترکمانی همچنین تاکید کرد: آموزش‌های فردی برای مقابله با حوادث موثر است اما به نظر منطقی نمی‌آید که وزن بالایی به آن بدهیم. اگر زلزله‌ای با قدرت نه‌چندان بالا رخ دهد افراد آموزش دیده می‌توانند از آموخته‌هایشان استفاده کنند ولی اگر اتفاق در ابعاد وسیع‌تری پیش بیاید با توجه به تجربه‌های موجود و ایرادهای زیرساختی به نظر نمی‌رسد که آموزش‌ها نیز چندان کمک‌کننده باشد.
عضو هیات علمی موسسه مطالعات و پژوهش‌های بازرگانی با انتقاد از ناکارآمدی سازمانی گفت: این ناکارآمدی‌هایی که در نظام اداری ما وجود دارد، در حوادث خودش را نشان می‌دهد. ما از توجه به آموزش صحبت می‌کنیم ولی با این حال در حادثه پلاسکو مشاهده کردیم که حتی آتش‌نشان‌ها نیز تلفات بالایی داشتند و این مساله نشان می‌دهد که حتی آنها که نیروهای حرفه‌ای هستند آموزش‌های لازم را ندیده‌اند.
دینی ترکمانی با اشاره به اینکه مسائل در سطوح عمیق‌تری وجود دارد، گفت: ما درگیر توسعه فراگیر هستیم و تنها مشکلات به پلاسکو، زلزله بم، کولبرها و غیره مربوط نمی‌شود. بحران توسعه فراگیر در ایران ابعاد مختلفی مانند بیکاری، تورم، ساخت مسکن‌های بدون استاندارد و غیره را دارد. یکی از ابعاد دیگر این بحران فساد سیستماتیک است که این مساله را در زلزله بم نیز مشاهده کردیم. در آن اتفاق کمک‌های زیادی انجام شد ولی بخشی از آنها از جاهای دیگری سردرآورد. چنین اتفاقاتی منجر می‌شود که اعتماد مردم به مسوولان و سیاست‌ها از بین برود.
عضو هیات علمی موسسه مطالعات و پژوهش‌های بازرگانی با اشاره به اینکه منطق بحران‌زا بودن شهرنشینی در کلان‌شهرهای ایران با کشورهای دیگر متفاوت است، گفت: در کشورهای دیگر اگر در شهرها ریسک‌هایی وجود دارد، ریسک‌های غیرقابل محاسبه‌ای هستند به عنوان مثال سونامی یکی از این نمونه‌هاست. در کلان‌شهر تهران اما بحران‌زا بودن جمعیت شکل بسیار متفاوتی دارد که ریشه آن به نظام حکمرانی ضعیف برمی‌گردد.
وی اضافه کرد: یکی از پیامدهای نظام حکمرانی ضعیف گسترش بی‌حساب و کتاب شهر تهران است. این شهر از شمال وارد کوه‌ها شده، از یک طرف به کرج و از طرف دیگر به رودهن رسیده است و جنوب تهران نیز به اسلامشهر متصل شده است. تهران حدود 80 هزار هکتار مساحت دارد و زمین‌های بسیار کمی در این شهر باقی مانده است و تقریباً در تمام بخش‌ها ساخت‌وساز صورت گرفته است. بنابراین تهران به شکل نامناسبی گسترش پیدا کرده است. ولی اگر سیاست مناسب برای توسعه شهر در نظر گرفته می‌شد و ساخت‌وساز به شکل پروژه‌هایی مانند آتی‌ساز و شهرک امید صورت می‌گرفت حدود 10 تا 15 هزار هکتار در زمین تهران صرفه‌جویی می‌شد.
دینی ترکمانی در ادامه عنوان کرد: اگر تهران براساس این اصول گسترش پیدا می‌کرد در منابع بسیاری زیادی از جمله آب، مصالح و غیره صرفه‌جویی می‌شد. ولی در حال حاضر تهران به یک کلاف سردرگمی تبدیل شده که نمی‌توان برای آن کاری انجام داد.
