به گزارش تیتر شهر؛ یک دهه قبل توافقاتی بین پلیس راهنمایی و رانندگی و شهرداری تهران برای ساماندهی و توزیع عادلانه پارک حاشیهای خودرو انجام شد که نهایتا این توافقات منجر به ایجاد و پدید آمدن پارکبانها در سطح شهر و معابر پایتخت شد. افرادی که به نام «پارکبان» لقب گرفتند در راستای ساماندهی پارکهای حاشیهای خودرو و توزیع عادلانه جای پارک و تا اندازهای نیز در حوزه تامین امنیت خودروها فعالیت میکردند اما این روزها به دغدغه خیابان های تهران تبدیل شده اند.
پارکبان های معابر شهر تهران که بیش از یک دهه از آغاز فعالیت آنها در سطح پایتخت می گذرد امروز به یکی از دغدغه های شهروندان و مدیریت شهری تبدیل شده اند.
پایتخت روزانه میزبان تردد 6 میلیون خودرو است که به دلیل نبود پارکینگ کافی در سطح شهر، حاشیه خیابان ها به پارکینگی برای خودروها تبدیل شده است.
براساس آمارهای اعلام شده حدود550 پارکبان در سطح شهر فعالیت دارند که علیرغم فراهم شدن زیرساخت ها برای اجرای سیستم مکانیزه در این حوزه هنوز شاهد فعالیت این افراد در معابر هستیم.
کمبود پارکینگ و فضای پارک یکی از مشکلات مدیریت شهری پایتخت به شمار می رود چرا که نه در مناطق محروم و نه برخوردار استقبال چندانی برای ساخت پارکینگ نمی شود.
درحالی که خود مدیران شهری سبب ایجاد پدیده پارکبان در شهر تهران بودند، معاون حمل و نقل و ترافیک شهرداری تهران رسما اعلام کرد که پارکبان ها را قبول نداریم و دست به دامان پلیس شده است.
همچنین یک مقام مسوول در نیروی انتظامی به خبرنگار اقتصاد آنلاین گفت: همانطور که در صورت برخورد با یک زورگیر با پلیس تماس میگیرید در صورت مواجه با پارکبانان غیرقانونی و اجبار آنها برای گرفت پول یا ایجاد مزاحمت با 110تماس بگیرید.
وی همچنین درباره جمعآوری پارکبانها اظهار کرد: پليس راهور دیگر درباره این موضوع هیچ مصاحبهای نمیکند زیرا آنها را جمع کردیم و پرونده شان مختومه شده است.
دریافت هزینه پارک بیش از نرخ مصوب شورای شهر تهران و مشخص نبودن درآمد حاصل از پارکهای حاشیهای به دلیل تخلف برخی افراد که حتی برای هزینه پرداختشده از سوی راننده قبضی نیز صادر نمیکنند دو مشکل فراگیر پارکهای حاشیهای است که منجر به تذکراتی در شورای شهر گذشته شد. از این رو فعالیت آنها غیرقانونی قلمداد شد. اما مدیریت شهری نمی تواند ساختاری که خود ایجاد کرده است را سازماندهی کند و از این رو هر روزه از غیرقانونی بودن این افراد صحبت هایی در رسانه ها می شود اما اقدامی جهت رفع مشکلات صورت نمی گیرد