به گزارش تیتر شهر، مصوبه اخیر دولت برای رفع
یکی از مشکلات دیرینه استان هایی همچون سیستان و بلوچستان، کرمان و خراسان جنوبی، نگرانی
های زیادی را به لحاظ ضرورت ها برای رسیدن به این تصمیم و نیز عواقب اجرایی شدن آن
را ایجاد کرده است.
نبود آب آشامیدنی سالم در این استان ها به ویژه
در سیستان و بلوچستان دولت را بر آن داشت تا به وزارت نیرو اجازه دهد طی بخش نامه
ای، آب مورد نیاز این منطقه را با استفاده از ذخایر استراتژیک یا همان آب های
فسیلی، تامین کند.
آب های استراتژیک ایران براساس اکتشافات قبلی در
عمق 500 تا هزار متری عمق زمین قرار دارد و معمولا باید برای نسل های آینده که
امکان استفاده از روان آبها یا سدها و رودخانه ها را ندارند، ذخیره شود اما دولت
در اقدامی تامل برانگیز بدعتی جدید در حوزه تامین آب، بنا نهاده که می تواند به
دست درازی استان های بیشتری به ذخایر استراتژیک آب، منجر شود.
آب های فسیلی طی عملیاتی مشابه اکتشاف و استخراج
نفت از دل زمین صورت می گیرد و باید برای استحصال آن متوسل به شکافتن پوسته سخت
زمین شد تا به آب های مورد نیاز دست پیدا کرد. اما سوال اینجاست که آب مورد نیاز
استانی مانند سیستان و بلوچستان تا کنون از کجا تامین می شده اکنون امکان استفاده
از آن وجود ندارد؟!.
آب این استان با روش آبرسانی از رودخانه هیرمند
و سد دوستی در کشور افغانستان تامین می شد اما حالا این کشور با توقف انتقال آب به
ایران، تامین آب در این استان کشورمان را با چالش روبرو کرده است ولی راه حل های
دیپلماتیک و استفاده از توان وزارت امورخارجه هنوز به روی دولت بسته نشده که دست
به دامن ذخایر آبی نسل های بعدی شده است!.
به نظر می آید اگر دولت به جای صدور چنین
بخشنامه هایی که می تواند زنگ خطر در حوزه مخاطرات طبیعی مانند فرونشست زمین و
اتمام ذخایر استراتژیک را بیش از گذشته به صدا درآورد، توان خود را در حوزه
ارتباطات سیاسی بین دو کشور متمرکز کند می توان در زمان و با هزینه کمتری، چالش
آبی سیستان را برطرف کرد.
استفاده از ذخایر استراتژیک آب و حفر زمین تا
عمق دو هزار متری فقط به تشدید نشست های مکرر زمین در کشور دامن خواهد زد و طولی
نخواهد کشید که زلزله های خفیف چند دهم ریشتری هم، هیچ سقفی را برای مردم این کشور
امن باقی نگذارد!.
در حال حاضر بیش از 280 شهر ایران با تنش آبی
روبرو است و اگر در این شرایط فشارها برای استفاده از ذخایر فسیلی آب در این شهرها
از سوی مسئولان محلی بالا بگیرد آیا دولت باز هم مانند راهی که در سیستان در پیش
گرفته است، با صدور یک بخشنامه، تیر خلاص به حیات در ایران می زند و زندگی در این
کشور را با خطر نابوی بشر و محیط زیست مواجه خواهد کرد؟!.