به گزارش تیتر شهر، حادثه تلخ معدن یورت در
زمستان سال قبل را یکی از حوادث قابل تامل در حوزه کارگری و توجه بیشتر به تامین
امنیت محیط های کارگری در کشور می توان دانست که البته با وجود قربانی شدن 44 نفر
از کارگران به دلیل عدم رعایت موارد ایمنی از سوی پیمانکار اما اقدام جدی در خصوص
دیگر معادن در جریان نیست.
هرچند به گفته نظام مهندسی معادن، بازرسی از
معادن در اغلب نقاط کشور صورت می گیرد اما نکته اینجاست که تعطیل شدن معادنی که
موارد ایمنی را رعایت نمی کنند، به بعد از وقوع حادثه موکول می شود و در این میان
کارگران، قربانی قوانین ناقص و اجرای ناقص تر آن می شوند.
بخش زیادی از تامین امنیت معادن بر عهده
پیمانکاران است اما متاسفانه این گروه در سال های اخیر به بهانه سودده نبود فعالیت
در معادن ذغال سنگ و بهره برداری از آنها، خود را ملزم به رعایت ایمنی و حفظ سلامت
و جان کارگر نمی دانند. این مهم را می توان با تصویب قوانین بازدارنده و از سوی
دیگر رتبه بندی پیمانکاران معدن به لحاظ صلاحیت، برطرف کرد که هیچ یک از این
راهکارها تاکنون برای مسئولان امر مهم نبوده است.
همدردی با سختی کار کارگران معدن به روزهای
بعد از حادثه یورت ختم شد و مانند بسیاری از مسائل که در کشور ما رخ می دهد، تنها
بار عاطفی این موضوع به جامعه تحمیل شد اما دولت و مجلس در بعد کارشناسی و قانونی،
اقدام قابل توجهی در این مدت نداشته اند.
این اهمال در حالی است که جان هزاران کارگر معدن
در سراسر کشور به اقدام مشترک دولت و مجلس بستگی دارد و تنها راه حل موقتی و البته
موثر در این راستا، تشدید بازرسی از معادن برای حفظ ایمنی بوده است اما بخش الزام
پیمانکاران هنوز مغفول مانده است.
حسین ربیع نژاد، مشاور
ایمنی سازمان نظام مهندسی کشور در این خصوص، اظهار داشت: با وجود اینکه بازرسیها ایمنی
از اکثر معادن کشور انجام میشود اما نگرانی از تکرار حوادث مشابه آنچه در معدن یورت،
اتفاق افتاد، همچنان پابرجاست.
وی که بازرس سازمان
نظام مهندسی معدن استان گلستان نیز محسوب میشود، با بیان اینکه معادن ذغال سنگ در
راس وقوع حوادث کار قرار دارند، تصریح کرد: تا قبل از وقوع حادثه در معدن ذغال سنگ
زمستان یورت که به مرگ 44 کارگر انجامید، هیچکس حتی فکر وقوع این حادثه را هم نمیکرد
اما حالا همه به این فکر افتادهاند که چگونه میتوان از تکرار حوادث مشابه جلوگیری
کرد.
مشاور ایمنی سازمان
نظام مهندسی کشور در ادامه با تاکید بر اینکه یکی دیگر از مشکلات معادن عدم توجه پیمانکاران
به استانداردهای ایمنی و بهداشت کار است، افزود: در ایران به دلایل متعدد شاهد تغییر پیمانکاران هستیم این در حالی است که عموم پیمانکاران
توجه چندانی به استانداردهای ایمنی ندارند و البته پیمانکاران معدن ذغال سنگ کشور نیز
از این قاعده مستثنی نیستند.
ربیع نژاد افزود:
پیمانکاران باید از لحاظ رعایت ایمنی در پروژههایی که به دست میگیرند،رتبه بندی شوند
تا کارفرمایان هنگام واگذاری پروژهها به آنها به روشنی از عملکرد آنها در پروژههای
قبلی مطلع باشند.
بازرس سازمان نظام
مهندسی معدن استان گلستان با بیان اینکه عموما از اینکه فعالیتهای معادن ذغال سنگ
به صرفه نیست، گلایه میشود، افزود: این ادعا پس از حادثه معدن یورت تکرار شد و حتی
اگر درست باشد نباید دستاویزی برای بیتوجهی به مباحث ایمنی باشد چراکه به صرفه نبودن
دال بر این نمیشود که به برای حفظ جان کارگران ارزشی قائل نباشیم.
اما سوال اینجاست
که اگر فعالیت پیمانکاران در معادن به صرفه نیست، اساسا چرا درخواست کارفرمایان از
پیمانکار برای بهره برداری از معدن پذیرفته می شود در حالیکه برای پیمانکاران حرفه
ای پروژه های سودده بسیاری در عرصه عمرانی وجود دارد؟!.
اگر پیمانکارانی
هم که زیر بار بهره برداری از معادن رفته اند به دلیل تخصصشان در عرصه معدن به این
حوزه وارد شده اند، چرا باید از جان کارگر برای جبران خسارت آنها هزینه کنیم در
حالیکه نیروی انسانی باید در این میان ارزشمندترین سرمایه برای پیمانکار و دولت به
شمار آید؟!.