به گزارش تیتر شهر، گمانه زنی ها در خصوص چیدمان
کابینه دوازدهم به مهمترین مسئله سیاسی در رسانه ها و محور رایزنی ها در احزاب و
گروه های سیاسی کشور به ویژه در اردوگاه اصلاح طلبان در این روزها تبدیل شده است
به گونه ای که برخی گمانه زنی ها به مدلی برای سهم خواهی گروه های سیاسی بیشتر
شباهت دارد.
اصلاح طلبان که خود را در پیروزی روحانی بسیار
سهیم می دانند و روی کار آمدن دوباره حسن روحانی را مدیون تلاش های احزاب و گروه
های اصلاح طلب در استان های مختلف در دوران رقابت های انتخاباتی می دانند، بیش از
همه گروه های سیاسی، چینش کابینه را مورد مداقه خود قرار داده اند.
جریان اصلاحات، اصولگرایان نزدیک به شخص حسن
روحانی و اعتدال گرایان را سه گروه عمده ای می توان دانست که به دلیل کمک های
انتخاباتی به روحانی، حالا به نظر می رسد حضور چهره های منتسب به آنها در کابینه
آینده هم دور از انتظار نباشد و ترکیب کابینه همانند آنچه در دولت یازدهم شاهد آن
بودیم با کنار هم قرار دادن چهره های اصولگرا و اصلاح طلب بتواند همچنان حمایت این
دو جریان را به خود جلب کند.
هرچند غلظت حضور چهره های منتسب به اصولگرا در
کابینه یازدهم قابل قیاس با کمیت حضور اعتدالیون و اصلاح طلبان در دوره یازدهم
نبود اما تحلیلگران بر این باوراند که حسن روحانی نمی تواند در انتخاب وزرا و
معاونین دولت دوازدهم از زیر سایه برخی بزرگان جریان اصولگرا بیرون بیاید و به
همین سبب ممکن است مانند دوره گذشته سهم آنها از کابینه، وزارت خانه های سیاسی
باشد.
در این میان اصلاح طلبان که سرمایه اجتماعی و
سیاسی خود را خرج پیروزی حسن روحانی کرده اند، از این مسئله نگران اند و وزارت
خانه های سیاسی را شایسته حضور چهره های اصلاح طلب می دانند. از طرف دیگر نارضایتی
جریان اصلاحات از عمکلرد برخی استانداران و فرمانداران در دولت یازدهم و عدم
همسویی آنها با گروه های اصلاح طلب استانی و شهرستانی، لزوم تغییر در وزارت کشور و
قرار گرفتن یک چهره اصلاح طلب برای تحول در مجموعه دولت در استان ها را برای تداوم
حمایت اصلاحات از حسن روحانی، ناگزیر می دانند.
"عارف" در قامت یک مطالبه گر!
جدی ترین مطالبه از سوی اصلاح طلبان را می توان
حرف های محمدرضا عارف بعد از دیدار خود با حسن روحانی بر سر کابینه دوازدهم دانست.
جایی که عارف از پشت پرده سکوت خود بیرون آمد و پیروزی حسن روحانی را ماحصل گفتمان
این جریان و البته شورای عالی اصلاح طلبان عنوان کرد.
در حالی که عارف به عنوان یکی از چهره های اصلاح
طلب، خواستار مشورت روحانی با فراکسیون امید و شورای عالی اصلاح طلبان در رقم زدن
ترکیب کابینه شده اما برخی اصلاح طلبان که خارج از سیستم شورای عالی و در جریان
رقابت های انتخاباتی، صف حمایت پشت سر حسن روحانی تشکیل دادند، به این نحوه سخن
گفتن عارف انتقاد دارند و آن را مصداق سهم خواهی برای شورای عالی عنوان کرده اند.
اما دیروز فائزه هاشمی، به حمایت از محمدرضا
عارف برخواست و سهم خواهی را حاصل سیستم حزبی و کار جمعی سیاسی دانست و گفت: بالاخره وقتی احزاب
با هم فعالیتی را انجام میدهند و انتخابات را برنده میشوند، بعد هم باید برای تقسیم
سمتها و کرسیها با هم گفتوگو کنند و در منافع نیز شریک باشند. ضرورت یک کار جمعی
موفق و قاعده کار همین است. حزب برای کسب قدرت به وجود میآید. اینکه سهم خواهی چیز بدی است از همان ادبیاتی است
که ما به نادرستی تابو کردیم و بهعنوان یک کلمه مذموم به کار میبریم. سهم خواهی کاملاً
درست است و ما باید بدون تعارف و رودربایستی و بدون خجالت دنبال سهممان باشیم.
اما داستان
انتظارات اصلاح طلبان یا به عبارت بهتر شورایعالی از حسن روحانی به گلایه تبدیل شد
و لحن تند عارف خطاب به روحانی، نشان از اختلاف بر سر ترکیب کابینه در این روزها
دارد.
عارف گفته بود: بعضیها
پیروز میشوند یادشان میرود چه کسانی برایشان زحمت کشیدند و من این گله را دارم.در
شورای عالی دو کار مهم پیش رو داشتیم، پیروزی در انتخابات سال 96 و ادامه گفتمان اصلاحات
که به اتفاق آرا آقای روحانی رای آورد، نتیجه انتخابات اتفاقی نبود بلکه نتیجه شعار
امید، آرامش و رونق اقتصادی بود.
همه اصلاح طلبی، شورایعالی نیست!
وی ادامه داد: حادثه
تهران در کلان شهرها تکرار شد، خیلیها فکر میکردند که با عملکرد ضعیف، مردم اقبالی
نشان ندهند اما مشاهده کردید که فاصله رای جوان ارزنده لیست ما در شورای شهر با جریان
مقابل 408 هزار رای بود. اگر ما را دنبال نخود سیاه نفرستند قصد ما کمک کردن و ادامه
راه است.
نخود سیاهی که
عارف در حرف هایش از آن حرف می زند را شاید بتوان در صحبت های چند روز پیش حسن
روحانی مبنی بر چک کردن کابینه با رهبر معظم انقلاب برای تایید جست و جو کرد و
شاید به همین خاطر است که اصلاح طلبان از جواب های سربالای روحانی دلخور اند چراکه
آنها اعتقاد دارند روحانی برای فرار از تعهدات خود به جریان اصلاحات، این حرف را
مطرح کرده است و قصد مبری کردن خود از انتخاب چهره های اصولگرا یا اعتدالی در کابینه
دوازدهم را دارد.
اما یک نکته مهم
در این میان هم این است که بسیاری از اصلاح طلبان عارف را نماینده خود در جریان
اصلاحات نمی دانند و کانال های خود را برای رایزنی با روحانی در چیدن کابینه دنبال
کرده اند و ممکن است در روزهای آتی با پرنگ تر شدن خطوط سیاسی میان عارف با این
گروه، فصل جدیدی در اردوگاه اصلاحات باز شود. از همین رو برخی طرح موضوع چک کردن
کابینه با رهبری را پاسخی از جانب روحانی به عارف و نه همه پیکره اصلاح طلبی عنوان
کرده اند تا خود را از فشارهایی که با دیدارهای دو جانبه شدت گرفته است را بکاهد.