به گزارش تیترشهر : رییس هیات مدیره انجمن عکاسان خانه تئاتر ایران معتقد است طراحی یک گالری دایمی برای نمایش عکس تئاترها می تواند فرصت خوبی برای جامعه تئاتری و عکاسی باشد.
ابراهیم حسینی رییس هیات مدیره انجمن عکاسان خانه تئاتر ایران درباره جدیدترین اخبار انجمن گفت: این روزها در حال اعمال تغییراتی در آیین نامه انجمن هستیم. به طور مثال می خواهیم برای ورودی، شرط فعالیت عکاسان به مدت ۲ سال را به ۵ سال افزایش دهیم و همچنین شرایطی مهیا کنیم تا کسانی عضو انجمن شوند که یا عکاسان گروه های نمایشی باشند و یا در بروشور اسم آنها قید شده باشد به این ترتیب دیگر عکاسان تفننی را جذب نمی‌کنیم.
وی درباره رشد کمی و کیفی عکاسی تئاتر طی ۱۰ سال اخیر بیان کرد: رشد کمی و کیفی عکاسی تئاتر قبل از سال ۸۶ که انجمن تشکیل شد و بعد از آن قابل مقایسه نیست. اگر این دو بخش را در کفه تراوز بگذارید عیار سنجش به دست می آید. ما هر سال در جشنواره تئاتر فجر مسابقه ثابت عکاسی داریم و ورک شاپ ها و کارگاه ها و نمایشگاه های متعددی را برگزار کردیم که همه اینها به ازدیاد عکاسان منجر شده است. همچنین محدودیت هایی که در عکاسی شهری وجود دارد و جاذبه های هنر تئاتر به گرایش جوان ها به سمت عکاسی تئاتر انجامید. دوربین های دیجیتال هم کار عکاسی در سالن های تئاتر را راحت تر کرد و تعداد اجراهای تئاتر روز به روز بیشتر شد. همه اینها به رشد کمی عکاسان تئاتر انجامید.
وی با بیان اینکه از نظر کیفی نیز این رشد قابل ردیابی است، اظهار کرد: سال اولی که مسابقه عکاسی تئاتر را برگزار کردیم بیشتر شاهد پرتره های بازیگران بودیم و بیشتر نمایشگاه به یک نمایشگاه پرتره نگاری شباهت داشت. اما در این سال ها عکاسان به اهمیت طراحی لباس، طراحی صحنه و اتمسفر تئاتر پی برده اند و مقاله های بسیاری در این باره نوشته شد و کلاس های متعددی برگزار شد. امروزه عکس های مفهومی زیبایی در حوزه تئاتر گرفته می شود که حتی از خود نمایش هم فراتر می رود. به عبارتی برخی به واسطه عکس ها به دیدن نمایش می روند و حتی گاهی می گویند عکس ها بسیار بهتر از خود نمایش بود.
حسینی ادامه داد: در حال حاضر شاید تنها یک پازل خالی در این میان وجود داشته باشد و آن هم بخش مستند نگاری تئاتر است. در واقع این روزها عکس های کمی از پشت صحنه تئاتر می بینیم. عکاسان به پشت صحنه و مستند نگاری تولید یک اثر نمایشی کم توجهی می کنند و این در آینده ما را دچار نقصان می کند.
وی همچنین درباره جای خالی نمایش عکس های تئاتر در سالن های انتطار تئاتری و یا مکانی دایمی بیان کرد: معتقدم سالن های انتظار تئاتری فضای مناسبی برای نمایش عکس های تئاتر نیستند. از یک سو مردمی که برای دیدن تئاتر می آیند عموما نسبت به این عکس ها بی توجه هستند و نکته مهم تر این است که امکانات استانداردی در این محل ها برای نمایش عکس ها مهیا نیست. در حال حاضر بهترین راهکار این است که پنل های ثابتی در سطح شهر برای نمایش این عکس ها در نظر گرفته شود تا مردم عادی با دیدن عکس ها با تئاترها بیشتر آشنا شوند و یا یک نمایشگاه دایمی برای نمایش عکس های تئاتر دایر شود. من قول می دهم هیچ کدام از این مکان ها برای یک روز هم از عکس خالی نباشد.
وی در پایان درباره گلایه برخی عکاسان تئاتر از پرداخته نشدن دستمزدشان توسط گروه ها گفت: هر عکاسی که قرارداد مکتوب داشته باشد و به ما مراجعه کند، ورود پیدا می کنیم و حق عکاس را می گیریم. کما اینکه چنین مواردی زیاد داشته ایم. اما عده ای از عکاسان رفاقتی عکاسی می کنند و یا قرارداد نمی بندند. وقتی ما مدرکی نداشته باشیم نمی توانیم کاری بکنیم و بروشور هم در این زمینه برای ما مدرک محسوب نمی شود.
منبع:مهر
