به گزارش تیتر شهر؛ هفدهم ژوئن برابر با بیست و هفتم خردادماه روز جهانی بیان زدایی است. یادآوری این روز شاید تلنگری باشد از جانب زمین بر انسان هایی که روز به روز به گسترش بیابان هایش دامن می زنند و رنگ سبز زمین را به رنگ خاک درمی آورند غافل از آنکه طبیعت انتقام خود را خواهد گرفت.
هر سرزمین توازن و ظرفیت معینی دارد. حال اگر میزان بهره وری بیشتر از توازن آن سرزمین باشد تعادل طبیعی به هم میخورد و زندگی گیاهی ، جانوری و انسانی در معرض خطر قرار میگیرد. نواحی خشک و نیمه خشک از نظر توان طبیعی بسیار ضعیف و حساس هستند. فعالیتهای انسانی نابخردانه توان این نواحی را به سرعت کاهش میدهد و موجب گسترش بیابانها میشود. بنابراین بیابان زایی فرایند تخریب زمین با تغییر منابع گیاهی ،خاکو ... است که فعالیتهای انسان عامل مهم این تخریب محسوب میشود.
عامل عمده در تخريب منابع طبيعي انسان است. انسان، به شيوه هاي گوناگون منابع طبيعي را تخريب مي کند. يکي از اين شيوه ها، بي احتياطي جنگل نشيــنان و دامداران و آتش سوزي هاي جنگل ها و مراتع است.
صنعتي شدن، عبور جاده هاي گوناگون از جنگل ها و مراتع، قطع درختان و آلودگي هوا نيز در تخريب منابع طبيعي مؤثرند. برخي ديگر از عوامل تخريب منابع طبيعي عبارتند از: افزايش غيرعادي جمعيت، بهره نبردن از ديگر انرژي هاي موجود در کشور مانند انرژي خورشيدي، نفت و...، مديريت اشتباه در عرصه منابع طبيعي و نبود آموزش صحيح.
اکوسیستم بیابان در ذات خود خطری ندارد اما زمانی این امر مورد مخاطره قرار می دهد که جنگل و مرتع به سمت بیابانی شدن پیش برود. جنگل ها به سمت بیابان شدن، خشک شدن و خاکی شدن می روند. جنگل و درخت که از بین برود، انسان ها مهاجر می شوند، حیوان ها می میرند، خاک تنها می شود و شروع به فرسایش می کند. خودش را به دست باد می سپارد و می شود ریزگرد و به دنبال انسان ها راه می افتد و می شود آن چه که تا کنون در مناطقی مانند خوزستان اتفاق افتاده است. وجود ریزگردها امان همه ما را بریده است. هر روزه اخبار تلخی از آلودگی هوا در اقصی نقاط ایران می شنویم.
یکی از این منشا های اصلی گرد و غبار در ایران، کویر ها و باتلاق های خشک شده ی عراق است. مطابق معمول جریان های بادی کشور از شمال غرب به سمت جنوب شرق است و این همان جریان هایی است که غبار را از بین النهرین و عراق و بخشی از جنوب استان ایلام و قسمت غرب اهواز با خود وارد می کند و کشور را تحت تاثیر قرار می دهد. از سویی علت بیابان زایی ها در کشور عراق و همچنین خشک شدن باتلاق ها، انجام پروژه های آناتولی در ترکیه است. طبق گفته ی کارشناسان این اصلی ترین دلیل خشکسالی منطقه در نتیجه بروز گرد و غبار می باشد. در این پروژه یکسونگرانه با انجام سد سازی های مختلف در حوضه آبریز دجله و فرات به بهرهکشی بیرویه از منابع طبیعی پرداخته و باعث خشک شدن تالاب ها شده است.
از آنجائی که ایران روی کمربند گرد و خاک جهان قرار دارد، بنابراین درگیری با طوفان ریزگرد پدیدهای جدید و دور از انتظار نیست اما به خاطر درگیریها و ناآرامیهای بینالمللی در خاورمیانه این پدیده در ایران تبدیل به یک بحران جدی زیست محیطی شده است.
ریزگردها جدا از اینکه زندگی روزمره مردم، علیالخصوص خوزستانیها را مختل کردهاند، خسارات عمیق و درازمدتی روی اقتصاد و سلامت برجا میگذارند. براساس تحقیقات انجام شده گرد و غبار، منجر به افزایش بیماری مننژیت، تب دره، آسم، بیماریهای ویروسی و به DNA سلولهای پوست و ریه صدمه می زند، به کلام ساده بحران ریزگردها وارد مرحله حاد و خطرناکی شده است و از آنجایی که بخش عمده آن ریشه بینالمللی دارد، وقت آن است که سازمان ملل و جامعه جهانی به صورت جدی با متخلفان و کسانی که به این امر دامن میزنند، برخورد کنند.
به گفته رئیس سازمان حفاظت از محیط زیست، ترکیه با ساختن سدها و انحصار آبهای دجله و فرات سر منشا این بحران در ایران است. درحقیقت دولت ترکیه از وضعیت امنیتی کشورهای منطقه که درگیر گروههای تروریستی داعش و تکفیری هستند سوءاستفاده کرده و با با سدسازی روی دجله و فرات به تشدید کانونهای گرد و غبار در عراق دامن زده است.
از این رو یکی از اصلی ترین دلایل تخریب محیط زیست ایران از جمله آلودگی هوا و بیابانی شدن منطقه از کشور همسایه ناشی می شود که با توجه به قرار گرفتن در روز مقابله با بیابان زایی نیاز است تا به سمت بهبود این وضعیت و پیگیری شرایط از سوی دولت ایران پیش رفت