کارنامه 12 ساله شهردار پایتخت

به گزارش تیترشهر: بسیاری از کارشناسان شهری معتقدند که در یک دهه اخیر در مدیریت شهری پایتخت یک مهندسی ارزش معکوس رخ داده است  .در طول 14 سال مدیریت قالیباف در کلانشهر تهران میزان در آمد  پایتخت به رقمی نزدیک به 200هزار میلیارد تومان می رسد اما این حجم از درآمد با حجم پروژه  های  اجرا شده در پایتخت تناسبی ندارد .

به اعتقاد بسیار ی ازاعضای شورای شهر تهران ،هزینه بسیاری از پروژه های شهری در تهران  با رقم تمام شده آن همخوانی ندارد  . به عنوان نمونه پروژه شهرآفتاب،برج میلاد ،ساعت همت ،میادین تهران  ،تونل توحید و..... از پروژه هایی هستند  که عدد و رقم تمام شده آنها واقعی نیست. اگر این موضوع کارشناسی شود از دو حالت خارج نیست یکی اینکه با ضعف مدیریت در اجرا روبرو هستیم و مدل نظارتی خطا دارد و یا اینکه رانت وجود دارد  که با توجه به عدد و ارقام موجود موجب رانت شده است
14سال بدون مدیریت بحران
مدیریت ضعیف شهرداری در حادثه پاساژ پلاسکو قطعا افکار عمومی را متوجه ضعف های قالیباف و تیم او خواهد کرد و این امر را به ذهن متبادر می سازد که برای برخورد با حوادث گسترده تر آمادگی لازم برای مدیریت بحران وجود ندارد.حادثه پلاسکو و سوءمدیریت شهری در آن بحث مدیریت بحران را بیش از پیش برای پایتخت پر اهمیت می سازد . تهران با جمعیتی بالغ بر 13 میلیون نفر جمعیت در برابر خطرات احتمالی مانند زلزله ،سیل و آتش سوزی  مصون نیست چرا که هیچ گونه تدبیری برای مواقع بحران در  نظر گرفته نشده است .حادثه پلاسکو این  واقعیت را یادآور شد که  بحران های زیادی پایتخت ایران را تهید  می کند .این در حالی است که در 14 سال اخیر و مدیریت شهردار فعلی یکبار هم مانور مدیریت بحران تجربه نشده است شهردار تهران مدعی است که  که مدیریت بحران شهر را برعهده دارد ولی خروجی حوادث  گواه مدعای دیگری است . شهرداری در مدیریت بحران یک پاساژ 17طیقه ناتوان بود اما سوال این است که اگر بحرانی در سطح یک زلزله 5ریش تری پایتخت ایران را در بر بگیرد مسئولین و به ویژه شهرداری تهران چه تدابیری را برای مدیریت بحران می اندیشند؟ حادثه تهران یک نوع آزمون برای شهر تهران بود که نشان داد عملکرد مسئولان نسبت به مدیریت بحران چگونه است. بدون شک اگر حوادث مشابهی و یا گسترده تر همچون زلزله در شهر تهران به وقوع بپیوندد بخشی از خسارت ها ناشی از عدم توانایی در مدیریت بحران خواهد بود. یکی از عواملی که به ناتوانی ما در مدیریت بحران دامن زده نبود مدیریت یکپارچه ای است که متاسفانه کشور اسیر آن شده به گونه ای که در هر حادثه ای هر بخشی برای خود دارای مسئولیت است و همین عامل مدیریت متمرکز را تضعیف می کند.

محمد مهدی تندگویان عضو شورای شهر تهران نیز بر این عقیده است که شهرداری  تهران فاقد تخصص های لازم برای مدیریت بحران است .مثلا در حادثه پلاسکو افرادی که به عنوان مدیران بحران در کنار ایشان فعالیت می‌کردند، چه کسانی بودند؟ آیا تخصص‌های لازم را داشتند؟آقای قالیباف چه دوره‌های تخصصی را در زمینه مدیریت بحران گذرانده‌اند؟ اصلا در تهران تا به حال چند دوره مانور مدیریت بحران برگزار شده است؟
این در حالی است که شهردار تهران وظیفه رصد ضعف‌ها را برعهده دارد. حال این سوال مطرح می شود که  آیا اصلا ایشان ضعف‌های مدیریت بحران تهران را رصد کرده‌اند؟اگر زلزله بیاید یا یک حادثه بزرگ همانند پلاسکو اتفاق بیفتد، باید تمام دستگاه‌های مرتبط با یکدیگر هماهنگی لازم را داشته باشند، اما طی این 14 سال چند بار تمامی این دستگاه‌ها در چنین شرایطی به خط و مورد آزمایش قرار گرفته‌اند؟ مدیریت بحران جزو شرح وظایف شهردار تهران است،‌ سوال اینجاست که چرا آقای قالیباف تلاشی برای گذراندن دوره‌های مدیریت بحران نکرده است؟ یا چرا افرادی که در کنار ایشان هستند این قابلیت را ندارند؟

 از پیاده راه آیینی 17 شهریور تا تخریب میدان های قدیمی پایتخت
نماد میدان انقلاب سال ها بلاتکلیف بود تا سر انجام یک گنبد فیروزه ای و 22 آبنما تبدیل به چهره جدید این میدان شدند  . اما نماد قبلی این میدان داستان شنیدنی دارد ،نمادی که می تواند در فهرست پروژه های بی سرانجام گنجاده شود .  نمادی که به گفته مسئولان وقت زیباسازی موقتی بود . اما به گفته طراح سازه قرار نبود این نماد تغییری کند.
مجسمه‌ساز پیشین میدان انقلاب سازه‌ای درباره این نماد تخریب شده گفته بود ؛سازه تخریب شده   یک مدل اقتباسی از یک استادکار معروف معماری ایران بود که نشانه‌هایی از موقتی بودن نداشت، چراکه شهرداری 300میلیون تومان پول از جیب شهر خرجش کرده بود. وقتی قرار شد در میدان انقلاب ایستگاه مترو تعبیه شود برای پایه‌گذاری تاسیسات مترو آن را برداشتند و به انبار ایستگاه مترو میرداماد منتقل کردند اما قول داده شد بعد از احداث ایستگاه مترو- سازه به جای خود باز می‌گردد اما هرگز این اتفاق نیفتاد. به گفته او مجسمه پیشین در سال 60 توسط او ساخته شد؛ مجسمه‌ای که بتنی و سنگین بود: ‌پس از آن فراخوانی داده شد تا هنرمندان سازه‌ای را با نمادی که معرف انقلاب ایران باشد، طراحی کنند. عده‌ای مجسمه‌هایی کار کردند اما به‌طور نامعلومی کار کسانی که بر اساس آن فراخوان تهیه شده بود، کار نشد و در نهایت کاری که می‌بینید اجرا و تعبیه شد. هنرمند سازنده آن آقای روانبخش بود که اتفاقا از هنرمندان شناخته‌شده‌ای هم هست. نقشی که او در این اثر استفاده کرد از آثار یکی از استادان معماری ایران دکتر همایون سلیمی ایده‌اش گرفته شده بود.
پروژه پیاده راه سازی 17 شهریور از دیگر پروژه های شکست خورده شهرداری با هزینه ای بالاست .این پروژه با عنوان پیاده راه آیینی  سال 92 در پایتخت کلید خورد پروژه ای که سبب اعتراض شهروندان و ساکنین و از رونق افتادن  اقتصاد کسبه آن محل شد. از  پروژه با هدف تبدیل خیابان 17 شهریور به پیاده راه سازی آیینی  و راسته مذهبی و فرهنگی برای شهروندان تهرانی  ساخته شد ولی در ابتدای بهره برداری از این پروژه  مشکلات زیادی مردم این منطقه را تهدید کرد .این خیابان شب ها به محل تجمع معتادان و زنان روسپی  تبدیل شده بود و امنیت ساکنان به خطر افتاد. از این رو  ساکنان و کسبه این منطقه با تجمعات پی در پی در مقابل شورای شهر  و شکیات از عملکرد شهرداری خواستار بهبود این وضعیت شدند که پس از سه سال مداومت در پی شکایت ساکنان محل قرا ر شد این خیابان به حالت اولیه بازگردد ولی هنوز از آسفالت شدن این خیابان انجام نشده  و دسترسی به خیابان های اطراف باز نشده است . این در حالی است که برخی از کارشناسان هزینه این پیاده راه سازی را حدود 20میلیارد تومان برآورد کرده اند و این هزینه ها در  حالی انجام شده است که اکنون هیچ گونه تفاوتی در خیابان 17 شهریور احساس نمی شود . پیش از این برخی از اعضای شورای شهر تهران در باره  عدم پیوست جامعه مطالعاتی در حوزه های اجتماعی و اقتصادی و فرهنگی و ترافیکی هشداره داده بودند و معتقد بودند که آن بخشی از مطالعات که انجام شده نیز به صورت کامل اجرا نشده است .