زباله در مازندران از حد معضل گذشته و تبدیل به بحران شده است

به گزارش تیترشهر: زباله و دفع غیراصولی آن در استان مازندران سال هاست به یک معضل کهنه و مزمن تبدیل شده است به طوری که گفته می شود روزانه حدود 3000 تن زباله در این استان به دلیل بهره برداری نادرست یا در جنگل ها دپو می شود یا به داخل رودخانه ها و دریا می ریزد.

از این رو کارشناسان محیط زیست با ابرازنگرانی از رهاسازی زباله های این استان در طبیعت، به عواقب و تبعات بهداشتی آن در میان مردم استان مازندران هشدار می دهند و معتقدند با جاری شد پساب این زباله ها در آب های زیرزمینی و رودخانه ها سلامت مردم این استان به خطر می افتد.

به گفته نرگس کمالی، عضو شورای شهر سوادکوه در حال حاضر می توان گفت آنچه زباله های شهرهای شمالی ایران را به موضوعی دشوار تبدیل کرده است و هرروز به عنوان یک معضل بزرگ از آن یاد می شود، این است که شهرهای شمالی برنامه واحدی برای حل این معضل ندارند؛ چراکه هر کدام از شهرها دارای برنامه منحصر به خود هستند و به صورت واحد فعالیت می کنند.

او ادامه می‌دهد: بهتر است در ابتدای امر در استان مازندران به یک برنامه واحد رسید سپس در خصوص حل مشکلات زباله در دیگر شهرها اقدام شود.

کمالی با بیان اینکه در شهرهای بزرگ این استان روزانه بین دویست تا سیصد تُن زباله تولید می شود که به دلیل فقدان امکانات صنعتی اعم از کارخانجات کمپوست مدرن و یا زباله سوزهای مجهز به فن آوری روز دنیا شاهد دفع غیر اصولی و غیر بهداشتی زباله ها در سواحل دریا و در میان جنگل ها هستیم، ادامه داد:  این موضوع علاوه بر اینکه سبب نارضایتی عمومی برای ساکنان محل شده است،  باعث آلودگی آب های زیر زمینی و محیط زیست شمال شده که متاسفانه در میان سکوت سنگین و رفع مسئولیت مسئولان کشوری هر روز ابعاد تازه ای پیدا می کند.

نماینده مردم مازندران در شورای عالی استان‌ها ادامه می‌دهد: تا به حال چندین بار به خاطر زباله در مازندران چالش های امنیتی ایجاد شده است که نشان دهنده وجود شرایط بالقوه اعتراضات مردمی در مواجهه با این مشکل بزرگ است.

به گفته او دولت های مختلف هم نه تنها به طور جدی و با اراده مطمئن وارد بحث زباله های شمال کشور به ویژه مازندران نشده اند بلکه در تخصیص منابع و اعتبارات لازم هم همت کافی به خرج نمی دهند.

کمالی با اشاره به اینکه علاوه بر زباله های ثابتی که توسط شهروندان مازندرانی تولید می شود باید هزاران تُن زباله متغیر که به وسیله انبوه مسافران و گردشگران تولید می‌شوند را در نظر گرفت، تاکید می‌کند: این زباله‌ها غالبا زباله هایی از جنس پلاستیک و تجزیه ناپذیر هستند که چون کوهی از آلودگی های انگلی و میکروبی هر روز در گوشه ای از این استان سر بر می آورند.

این کارشناس شهری ادامه می‌دهد: معلوم نیست که چرا دست اندرکاران کشوری تقریبا معضل زباله شمال را به حال خود رها کرده اند؟ و چگونه است که راضی به آلوده شدن هزاران هکتار از منابع طبیعی مازندران به دلیل دفع غیر بهداشتی زباله شده اند؟

به گفته کمالی  باید در نظر داشت که مسئله زباله در شمال کشور به سبب ارزش بالای زمین و محدودیت منابع طبیعی یک مسئله ملی است که باید تا به حال فکری درباره اش می شد اما نه تنها فکری در این باره نکردند که با رها کردن زباله ها به حال خود آینده مبهمی برای شمال کشور در حال رقم خوردن است.

او اضافه می‌کند: حمل زباله های شهر ساری به فاصله یکصد و پنجاه کیلومتر و تخلیه آن در نزدیکی پارک ملی شهرستان علاوه بر هزینه های سنگینی که بر دوش شهرداری می گذارد خطر تخریب شدید محیط زیست را هم با خود به همراه دارد.

کمالی می‌گوید: در شهرهای ساحلی هم مشاهده می شود که شهرداری ها با تخلیه زباله در ساحل دریا و حتی در داخل دریا شرایط بدی را رقم زده اند که در میان مدت تنش های اجتماعی و بهداشتی مهمی را شکل خواهد داد.

به گفته عضو شورای شهر سوادکوه سرنوشت کارخانه های زباله سوز ساری و نوشهر هم که علارغم تبلیغات سنگین مسئولان در هاله ای از ابهام قرار دارد به ویژه در مورد زباله سوز ساری که با مخالفت نماینده ساری در مورد محل ساخت کارخانه روبرو شد که البته بدون پشتوانه کارشناسی و ارائه پیشنهاد در مورد محل جایگزین بوده است.

او در پایان می‌گوید: به هر حال با ادامه روند فعلی به زودی شاهد غرق شدن مازندران در میان انبوه زباله ها خواهیم بود و آنوقت دیگر برای چاره اندیشی خیلی دیر است.