به گزارش تیتر شهر؛ داستان گشتهای خیابانی و مبارزه با بدحجابی قدمتی به اندازه چندین دهه دارد. در طول این مدت هر کس به فراخور درکی که از موضوع مبارزه با بدحجابی داشته به روش خود عمل کرده است. از این باب بعد از انقلاب اسلامی زنان ملزم به رعایت حجاب اسلامی شدند اما پوشش هر فردی ، تابعی از باورهای اوست. اگر کسی باور دینی به حجاب داشته باشد، چه در خیابان ، چه در مهمانی خانوادگی ، چه در ایران ، چه در خارج ، چه در حضور گشت ارشاد و چه در غیاب آن ، حجابش را رعایت می کند و گرنه، فرمول دیگری هم ندارد.
این در صورتی است که سال هاست مامورانی تحت گشت ارشاد برای مبارزه با بدحجابی و بی حجابی زنان ایجاد شدند. به این دلیل که اگر نهادهای مذهبی ، فرهنگی و تبلیغی در نظام اسلامی، نتوانسته اند باورهای دینی را آن گونه که باید و شاید در میان مردم نهادینه کنند به جای آن با برخورد فیزیکی با زنان بدحجاب با این مقوله به مبارزه برخاستند.
ارشاد در دستور کار باشد
بحث رعايت حجاب و معضل بدحجابي در جامعه اسلامي ايران، موضوع تازه اي نيست اما در هر دوره اي به شيوه اي خاص بر آن تاکيد شده است، از برخورد کميته يا بدحجابان گرفته تا راه اندازي گشت هاي ارشاد، از تدوين قوانين و برپايي جلسات متعدد در دستگاه ها و نهادها تا وظايفي که همه خود را کنار کشيدند تا تنها بر دوش نيروي انتظامي بيفتد.
چندی پیش شهیندخت مولاوردی، معاون رییسجمهور در امور زنان و خانواده، در پاسخ به این سؤال که معاونت امور زنان در رابطه با گشت ارشاد و فعالیتهای آن، چه اقدامی انجام خواهد داد، گفته بود: «ما درخواست کردیم بازدیدی از پلیس امنیت و پشت صحنه این موضوع داشته باشیم.» با این حال تاکنون چنین اتفاقی نیفتاده است و گزارشی نیز از نحوه و چگونگی فعالیت گشت ارشاد موجود نیست، جز روایتهایی که زنان تعریف میکنند. خرداد سال جاری، معاون اجتماعی نیروی انتظامی گفته بود: «۱۸هزار و ۸۱ مورد تا به امروز از موارد مربوط به حجاب به مراجع قضایی ارجاع و در مجموع ۲۲۵ هزار و ۱۳۴ مورد نیز تعهد و اعزام به مراجع قضایی داشتهایم.» همچنین طبق این آمار، حدود دو میلیون و ۹۱ هزار و ۷۹۸ نفر نیز مورد تذکر و ارشاد شفاهی از سوی نیروهای انتظامی قرار گرفتهاند. به گفته سعید منتظرالمهدی «بیشترین اخذ تعهدها در مقوله حجاب مربوط به استان تهران با ۴۰ هزار نفر بوده و کمترین آن به کهگیلویه و بویراحمد اختصاص دارد». با این حال، آمار دقیق و قابلاطمینانی از تعداد پروندههای ارجاعی به مراجع قضایی یا تعداد دستگیرشدگان به اتهام بدحجابی در دسترس نیست.
قرار در گشت ارشاد ، آنچنان که از نامش بر می آید ، ارشاد و راهنمایی کسانی است که به فریضه حجاب اهمیت چندانی نمی دهند. لذا برخوردهای سلبی ، نه تنها سودی ندارد بلکه نقض غرض است و ای بسا یک دختر عادی غیر سیاسی را که صرفاً «بدحجاب» بوده را در پی بازداشت و تحقیر ، به یک عنصر سیاسی ضد نظام تبدیل کند.
این در صورتی است که با به نتیجه نرسیدن طرح گشت ارشاد و عدم موفقیت آن، شاهد آن هستیم که هر ساله حجاب زنان بدتر از گذشته می شود تا جایی که پای وزارت کشور به آن باز شده است. بر این اساس وزارت کشور در اقدامی عجیب خبر از مبارزه با بدحجابی در ادارات داد.
بر اساس ابلاغیه برخی استانداری های کشور به مدیران محلی، اعلام شده است حسب تقویم برنامه های ستاد مرکزی صیانت از حریم امنیت عمومی و حقوق شهروندی وزارت کشور در سال 96، مقرر شده از ماه آینده (تیرماه) بازرسی از ادارات استانی و شهرستانی در حوزه عفاف و حجاب توسط گروه های بازرسی ستاد صیانت استان آغاز شود که شامل اداراتی چون دستگاه های اجرایی، دانشگاه ها و بانک های دولتی و خصوصی خواهد بود.
بر اساس اين بخشنامه که توسط يکي از استانداري هاي کشورمان تشريح و با عنوان دستورالعمل 10 گانه ستاد صيانت از حريم امنيت عمومي و حقوق شهروندان کشور ابلاغ شده، حدود پوشش کارکنان زن و مرد دستگاههاي اجرايي کشور و مراکز خصوصي به شرح زير اعلام شده است.
1- پوشش کارکنان زن شامل: چادر يا مانتوي غيرچسبان با آستين بلند تا زير زانو و بدون علائم، شلوار پارچه اي، مقنعه بلند به طوري که تمام سر، مواه و نواحي گردن پوشيده شود، با رنگ هاي متعارف، عدم استفاده از زينت و زيورآلات غيرمتعارف و عدم استفاده از هرگونه لوازم آرايشي.
2- پوشش کارکنان مرد شامل: رعايت آراستگي و متانت ظاهري، اجتناب از پوشيدن تي شرت، پيراهن تنگ يا آستين کوتاه، شلوار تنگ يا جين و لباس هاي داراي نشانه هاي غربي، عدم استفاده از زيورآلات، کمربندهاي پهن با سگک غيرمتعارف و پيرايش نامناسب موي سر و صورت.
رفتارهای فیزیکی پاسخی در بر ندارد
دولت یازدهم با قول و قرارهای آزادی طلبانه و مبارزه با رفتارهای سخت توانست از مردم رای اعتماد بگیرد و برای چهار سال آینده نیز بر مسند ریاست جمهوری مستقر باشد اما جالب آن که هنوز دو ماه از دولت قبل نمانده که رفتارهای سلبی در دستور کار قرار گرفته است. از این رو باید به دولت محترم متذکر شد که دادن شعار تبعاتی دارد و باید همچنان بر قول و قرار خود با مردم باشد. صدور چنین مجوزهایی و این گونه امر به معروف زنان نتیجه ی دلخواه را در بر ندارد. از این رو نه تنها شرایط را برای ادامه سخت می کند بلکه بی اعتمادی قشری که به دولت رای اعتماد داده است را در بر خواهد گرفت. از سوی دیگر خاطره ای که این گونه افراد از بحث حجاب و عفاف در ذهنشان نقش می بندد، عموما به رفتارهای واکنشی تبدیل می شود. واکنش در برابر رفتارهای فیزیکی می تواند آنقدرها شدید باشد که سال های آینده بحث حجاب را حتی نتوان در خیابان ها برای زنان و دختران چارچوب بندی کرد.