به گزارش تیترشهر: چمران ناکام انتخابات شورای پنجم تهران شد و این ناکامی کار را به جایی کشانده است که زمزمه استعفای وی به گوش می رسد.
بزرگان بسیار تاکید کرده اند که تاریخ را بخوانید زیرا باید از رخدادهای گذشته درس عبرت گرفت. تاریخ همیشه تکرار می شود و تنها انسان ها جایشان را عوض می کنند.
مهدی چمران یکی از مهره های سیاسی است که از نزدیک به10 سال بر صندلی ریاست شورای شهر تکیه زد و به عنوان نخستین پیروز اصولگرا بعد از 8 سال اصلاح طلبی زمینه موفقیت دولت نهم را نیز فراهم کرد.
اما همیشه در بر یک پاشنه نمی چرخد و مهدی چمران نیز نتوانست برای همیشه بر صندلی ریاست شورای شهر تهران تکیه بزند. همان طور که او از شورای شهر نخستین سنگر اصولگرایی را فتح کرد در انتخابات شورای پنجم نیز آخرین سنگر اصولگرایان توسط خود و همراهنش واگذار شد.
سرنوشت مهدی چمران در انتخابات شورای پنجم همانند آیت الله هاشمی در مجلس ششم است که با رای اندک وارد مجلس شد، مجلسی که سراسر اصلاح طلب بود و او شانسی رسیدن به کرسی ریاست برای خود نمی دید. هاشمی سرانجام ناچار به استعفا شد و از نمایندگی نیز کناره گیری کرد.
هاشمی رفسنجانی در حالی در یک مجلس اصلاح طلب مطلق انتخاب شد که هیچ شانسی برای رسیدن به کرسی ریاست نداشت، از طرفی هم در آن دوران اصلاح طلب ها با زدن هاشمی به پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری رسیده بودند و عملا همه چیز بر علیه هاشمی بود.
این وضعیت به نحوی برای چمران تکرار شده است. وی در حالی جایگاه خود را از دست رفته می بیند که حتی عضو ثابت شورا نیز نشده و انتخابات شورا به نحوی رقم خورده که رئیس فعلی باید عضو علی البدل حساب بیاید. از همین رو زمزمه های استعفای چمران به گوش می رسد.
هرچند منابع خبری نزدیک و یاران چمران این خبر را تکذیب کرده اند اما استعفای او بهتر از آن است که پس از 10 سال ریاست شورای شهر تا حد عضو غیر ثابت عدول کند.
چمران اگر مرد سیاست باشد از سمت نصفه و نیمه شورای پنجم استعفا می دهد و برای یک دوره طلایی بعد از 1400 آماده می شود. دوره ای که باید نشست و عملکرد و اقبال اصلاح طلب ها را در شورای شهر تهران دید.
متاسفانه دو جبهه اصول گرا و اصلاح طلب در زمان به قدرت رسیدن خود اهدافی را تعیین می کنند اما کم کم مسیری را می روند که اهداف تعیین شده مسجل نمی شود و همین اقبال مردمی را کم رنگ می کند.
اصولگرایان در چه در سیستم شهرداری و چه در پارلمان شهری نتوانستند همانند آرمان خود عمل کنند و حتی سیاسی کاری های آنها عصبانیت مردم را نیز در پی داشت.
چمران به عنوان منتخب مردم قالیباف را تطهیر کرد و همین اقدام غیر حرفه ای او چهره او را نزد چشم مردم مغشوش کرد. چمران می توانست اصولگرایانه بر اخلاق پایبند باشد و خود را درگیر پرونده های فساد شهرداری نکند اما متاسفانه حمایت تمام عیار وی از قالیباف سبب شد تنها عضویت علی البدل نصیبش شود که استقرار در چنین سمتی برای وی بسیار دردآور تر است.