شورای بی‌تخصص‌ها

به گزارش تیترشهر: شوراهای شهر در سراسر کشور مجموعه‌ای از فعالیت‌های مردمی در اداره شهرها و روستاها را برعهده دارند، البته با این تفاوت که در برخی شهرهای بزرگ بر خلاف شهرهای ‌کوچک و روستاها رویکرد سیاسی و ورود افراد غیرکارشناس را در شوراهای شهر شاهد هستیم. اگرچه انتخابات حتی در شهرهای کوچک و روستاها سیاسی است، اما تاثیرات سیاسی بر عملکردها در شوراهای روستا و شهرهای کوچک همچون شوراهای شهرهای بزرگ نیست. بر این اساس در تهران انتخابات شوراها همچون انتخابات مجلس، انتخابات ریاست جمهوری و مجلس خبرگان از جنبه‌های مختلف سیاسی، فرهنگی، اجتماعی و اجرایی برخوردار است و هر کدام از این مسائل درباره بحران‌های موجود در کشور چالش برانگیز است. علاوه بر آن، انتخابات شوراها در شهر تهران با معضلات جدی همچون انتخاب شهردار و سپس چگونگی نظارت بر عملکرد شهردار روبه‌روست. در کلانشهرها یکی از روش‌های مطلوب معرفی شهردار مورد نظر از سوی همه جناح‌های سیاسی به ویژه جریان‌های شاخص اصلاح‌ طلب‌ و اصولگرا همراهی با فهرست است.
شورای چهارم شهر تهران با حضور ورزشکاران، هنرمندان و برخی شاغلان در مشاغل غیر مرتبط با حوزه شهری به کار خود ادامه داد تا امروز که بار دیگر بحث انتخابات پیش آمده و افراد مختلف برای حضور در انتخابات در فرمانداری تهران ثبت نام کرده اند. در یک ماه اخیر انتقادات فراوانی به حضور ورزشکاران در شورای شهر تهران شده است. رسانه‌ها با استناد به عملکرد اعضا به انتقاد از حضور آنها پرداختند و در مقالات و گزارشات حضور آنها را در شورای شهر تهران بی‌اثر خواندند. در این میان انتقادهای فراوانی به حضور حسین رضا زاده مرد ساکت شورای شهر شد. رضا زاده در تمام روزهایی که عضو شورای شهر بود، حتی یک اظهار نظر، یک تذکر و یک نطق نداشت تا مشخص شود بود و نبودش در شورای شهر تهران تاثیری ندارد. همچنین‌هادی ساعی نیز چنین عملکردی داشت. او که حضور دومش را در شورای چهارم تجربه می‌کرد، سالی یک بار صدایش به گوش می‌رسید و در مباحث مربوط به دستور جلسات حضوری چشمگیر نداشته است. عباس جدیدی اما عضو پر سر و صدای شورای چهارم بود؛ او که هم نطق می‌کرد و هم تذکر می‌داد، بعضا در مباحث مربوط به دستور جلسات و مصوبات به عنوان موافق و مخالف اظهار نظر می‌کرد. در این میان علیرضا دبیر که تجربه دو دوره حضور در شورای شهر تهران را داشت در کمیسیون برنامه و بودجه عملکرد مناسبی داشت تا نشان دهد بعد از هشت سال و کسب تجربه حالا می‌تواند به عنوان یک عضو فعال در خدمت مردم شهر باشد. اما در روزهایی که انتقادات از عملکرد اعضای ورزشکار شورا به اوج خود رسیده بود، عباس جدیدی بارها و بارها در تذکرات و نطق‌های خود خواستار بررسی پرونده اعضای شورای شهر شد تا این گونه عملکرد او با دیگرانی که به گفته جدیدی عملکرد مناسبی نداشتند، مقایسه شود. هر چهار عضو ورزشکار شورای کنونی در انتخابات ثبت نام کردند و در کنار آنها نام‌هایی همچون حمید سجادی از قهرمانان دو میدانی و اولین وزیر پیشنهادی حسن روحانی برای تصدی وزارت ورزش و جوانان و مسعود مرادی داور بازنشسته هم در انتخابات ثبت نام کردند. بررسی حضور ورزشکاران در شورای شهر تهران از دو منظر قابل اهمیت است، نخست اینکه حضور فردی آنها در تعاملات شورا باشد و دوم تاثیر آنها در انتخاب شهردار دوره‌های مختلف است. برای مثال در انتخابات دوره دوم شوراها بود که رسول خادم به عنوان اولین ورزشکار شانس خود را برای حضور امتحان کرد و موفق به حضور در شورای دوم شد. البته خادم در شورای اول هم در بین کاندیداهای شورا قرار داشت، اما توفیق و تاثیر آن‌چنانی در آن شورا نداشت. در شورای چهارم با افزایش کاندیداهای ورزشکار رو به رو بودیم که این بار هم ورزشکاران دیگر به جمع ورزشکاران شورای چهارم اضافه شدند. عباس جدیدی و حسین رضازاده در کنار‌هادی ساعی و علیرضا دبیر این بار چهار ورزشکار شورای چهارم هستند که فراکسیون ورزشکاران را تشکیل می‌دهند. در این میان برخی معتقدند شورای شهر فضایی کارشناسی است و حضور افراد غیرکارشناس همچون ورزشکار، هنرمند و... توازن کارشناسی را به هم می‌زند. اما باید منتظر ماند و شاهد بود که این انتقاد بجاست یا خیر. اغلب کارشناسان بر این باورند که نباید از امتیاز شهرت در ورزش و دیگر حوزه‌ها برای حضور در مناصب دیگر استفاده کرد. به گزارش ایسنا، در این میان ورزشکاران بر این باورند که نه به واسطه ورزش بلکه به‌خاطر توان مدیریتی و کارشناسی در شورا هستند. البته انتخاب شهردار آزمون بزرگی برای ورزشکاران شورای شهر چهارم است که توانایی کارشناسی و فنی آنها در مقایسه با دیگر اعضای شورا ارزیابی شود. درضمن اگر ورزشکاران تصمیم همسو با قاطبه مردم که در انتخابات ریاست‌جمهوری به درستی مشهود بود نگیرند، ممکن است این زمزمه برخی متخصصان برای حضور غیرکارشناسی ورزشکاران در شورا قوت گیرد و این در بین مردم نهادینه شود و توفیقات روز افزون این قشر در شورا در انتخابات آتی متوقف شود. از آن سو اگر ورزشکاران شورا پیام انتخابات ۲۴ خرداد را درک کرده باشند می‌توانند بقای خود را در افکار عمومی حفظ کنند و امیدوار به آینده روشن‌تر باشند و این گمانه زنی برخی مبنی بر عدم اشراف ورزشکاران به اوضاع سیاسی را از بین ببرند. شایان ذکر است، آرای‌هادی ساعی و علیرضا دبیر به دلیل سابقه مشخص آنها تقریبا روشن است، اما آرای عباس جدیدی و حسین رضازاده که در حال حاضر رئیس فدراسیون وزنه برداری نیز است در ابهام قرار دارد.
شوراهای شهر و روستا تخصصی می‌شوند
ترکیب ۲۱ نفره شوراهای شهر و روستا باید ترکیبی از متخصصان امور شهری باشد، متاسفانه در گذشته یعنی زمان شکل گیری این شوراها بیشتر موضع کاندیداها ‌سیاسی بود و کمتر به ضرورت ورود متخصص‌ها توجه می‌شد. پیش از انقلاب انجمن شهر مدیریت شهری را بر عهده داشت. پس از انقلاب که این انجمن از بین رفت اغلب استانداران، شهرداران را انتخاب می‌کردند. طرح جامعی انتخاب شد و برای اجرای آن کمیسیون‌هایی شکل گرفت. در واقع می‌توان گفت که نظم و نظامی برای اداره شهر ایجاد شده بود. در آن شرایط شهردارها ثبات مدیریتی داشتند و می‌دانستند که چه اقداماتی باید طبق برنامه انجام شود. همچنین منابع درآمدی شان هم مشخص بود و زیر نظر دستگاه‌های اجرایی دولتی نیاز شهرها را به تناسب درآمد و هزینه‌هایشان برآورده می‌کردند. با ایجاد شوراهای شهر و روستا و اهمیت این رکن در قانون اساسی امیدها برای بهتر شدن شرایط شهری توسط مدیریت جدید این نهاد افزایش پیدا کرد، اما متاسفانه به دلیل ملاحظات سیاسی افراد غیرکارشناس و غیرمتخصص وارد شوراهای شهر شدند که هم اکنون با بروز برخی بحران‌ها متوجه ضرر و زیان حضور افراد غیرکارشناس در شوراهای شهر و روستا شده‌‎ایم. در گذشته هر جریانی که می‌خواست در انتخابات شهر و روستا رای بیاورد از چهره‌های سرشناس مطرح جامعه همچون هنرمندان و ورزشکاران در لیست‌های انتخاباتی خود استفاده می‌کرد و این موضوع ضعف تخصص گرایی در امور شهری را به همراه می‌آورد. امروز مردم می‌دانند که تا چه اندازه حضور متخصصان شهری در راس نهادی که امور شهر را مدیریت می‌کنند اهمیت دارد.
افراد اصلح به شورای شهر بیایند
ورود افراد کارشناس و متخصص به پارلمان شهری به شرایط انتخابات بستگی دارد. در تهران با توجه به تنوع و تکثر ثبت‌ نام افراد نتیجه انتخابات شوراها قابل پیش‌بینی نیست. از آنجا که نظارت بر انتخابات شوراها با مجلس است و این مجلس همواره بر آمده از یک جناح سیاسی خاصی نیست و تفاوت آن با شواری نگهبان در این است که سختگیری در مجلس نسبت به نامزدهای انتخابات شورای شهر کمتر است، در نتیجه افراد مفید و موثر تایید صلاحیت می‌شوند. شورای شهر به عنوان یک پارلمان شهری نیاز به حضور افرادی کار آزموده و با تجربه در امور شهری دارد که بدانند با مسائل تراکم شهری، محیط زیست، ترافیک و ساخت ‌و سازها چگونه برخورد کنند. به همین دلیل در این دوره کاندیداها باید تخصص و علت کاندیداتوری خود را در انتخابات شورای شهر برای مردم روشن کنند. این امر نه تنها مفید است، بلکه از ورود افراد غیرکارشناس و فرصت‌ طلب جلوگیری می‌شود. در کل برای شورای شهر باید افرادی انتخاب شوند که خوشنامی، تجربه و تخصص این اشخاص به شورای شهر اعتبار و عزت به همراه داشته باشد نه اینکه شورای شهر فرصتی برای کسب عزت و نام آوری این افراد شود. در اصل کسی که از اموال و سرمایه بیت الملال خواستار هزینه برای خود و اطرافیانش است چنانچه به هر قیمتی این پُست و موقعیت را بستاند، مصداق بارز خیانت است. افرادی که به شوراهای شهر می‌آیند باید تخصص و تجربه کافی را درکنار یک مدرک تحصیلی مرتبط با مسائل مدیریت شهری داشته باشند. داشتن تخصص به این معنی نیست که فقط معمارها یا شهرسازها صلاحیت نمایندگی شوراها را دارند، بلکه متخصصان علوم انسانی از جمله جامعه شناسی و همچنین مهندسان ترافیک شهری با حضور در شورا می‌توانند کارساز باشند. حتی الامکان افرادی که می‌آیند توانایی را در خود برای حل مشکلات شهروندان ببینند. شهروندان می‌توانند علاوه بر خوشنامی و تجربه کاندیداها، به اجرایی بودن برنامه‌هایی که ارائه می‌دهند نیز دقت کنند؛ چرا که معمولا افرادی که شعارهای آرمانی و دور از واقعیت سر می‌دهند، اساسا اگر انتخاب شوند به سر دادن همان شعارها اکتفا می‌کنند.
منبع:روزنامه آرمان امروز