به گزارش تیتر شهر :
روزنامه ابرار اقتصادی در نسخه امروز خود از عناوین زیر گفته است؛

ارمنستان در تلاش برای مشارکت ایران با اتحادیه اوراسیا، ابلاغ نرخ های جدید حق بیمه شخص ثالث تا پایان سال، توسعه میدان نفتی آذر در انتظار اعتبار یک و سه دهم میلیارد دلار، پای سهام عدالت به مجلس باز شد، عوارض صادرات مواد معدنی به صنایع می رسد ، تعیین تکلیف 51 درصد بنگاه های واگذار شده، افزایش 37 درصدی پرداخت تسهیلات بانکی، تحویل همه واحدهای بدون معارض مسکن مهر تا پایان دولت، استفاده دولت از فاینانس در بودجه های سنواتی و آشفته بازار ایرلاین ها به دور از نظارت سازمان هواپیمایی .

روزنامه شرق با طرح سوال الگوهای احمدی نژادیسم چقدر رأی می آورند؟ و تیتر وعده‌های توخالی می نویسد؛

«می‌توان یارانه را سه‌ برابر كرد»؛ این صحبت‌های شهردار تهران است. كسی كه گمان می‌رود برای انتخابات سال آینده ریاست‌جمهوری، یكی از كاندیداها باشد؛ اما این تنها سخن انتخاباتی این روزها نیست. پیش از او، حمیدرضا بقایی، معاون اول دولت دهم هم یارانه را دستاویز وعده‌های انتخاباتی خود كرده بود. به گفته او: «درصورتی‌که رئیس‌جمهور شوم، مبلغ یارانه ١١٣هزارو ٥٠٠ تومان برای هر نفر و در مراحل بعد ۲۰۰ هزار تومان و ۲۵۰ هزار تومان خواهد شد. کار کارشناسی کرده‌ایم و ادعا نیست؛ بلکه قطعی است». سؤال اینجاست؟ «چرا یارانه؟». پاسخ این پرسش اما دور از ذهن نیست. بهترین گزینه برای رأی‌آوری در ریاست‌جمهوری دولت دوازدهم، همین وعده‌های پوپولیستی بدون پشتوانه عملیاتی است؛ وعده‌هایی دروغین كه با توجه به ظرفیت‌های موجود اقتصادی، امكان اجرائی‌شدن آنها وجود ندارد؛ البته هیچ اتفاقی دور از انتظار نیست. افزایش یارانه نقدی، سهام عدالت، ایجاد اشتغال، تمركز بر معیشت مردم و مواردی از این دست، ظرفیت‌‌ بالایی برای مردم‌فریبی دارند. برای بررسی اینكه چه وعده‌هایی احتمالا از سوی كاندیداهای احتمالی ریاست‌جمهوری دوره بعد مطرح می‌شود، با سه اقتصاددان كه دو نفر از آنها پیش‌تر نماینده مجلس نیز بودند، گفت‌وگو كردیم. به گفته یكی از این اقتصاددانان، تبلیغ یارانه در مبارزات انتخاباتی، سبقت در جاده مرگ است. دیگری هرچند بر رأی‌آور‌بودن این وعده‌ها تأكید می‌كند؛ اما می‌گوید مدل دولت‌داری احمدی‌نژادی به‌هیچ‌عنوان پاسخ‌گوی نیازهای امروز جامعه نخواهد بود و مردم در این انتخابات به الگوهای احمدی‌نژادیسمی رأی نخواهند داد. دیگر اقتصاددان در گفت‌وگو با «شرق» تأكید می‌كند كه هیچ‌كدام از این وعده‌ها، با توجه به فرمول‌های اقتصادی، قابلیت عملیاتی‌شدن ندارند و وعده‌هایی دروغین، بیش نیستند.

  ٤ مانور تبلیغاتی رقبای روحانی

هادی حق‌شناس، نماینده اسبق مجلس، در گفت‌‌وگو با «شرق» می‌گوید: مهم‌ترین بخش‌هایی که به نظر می‌رسد رقبای آقای روحانی روی آنها متمرکز می‌شوند، در این چند بخش خلاصه می‌شود؛ نخست، افزایش یارانه‌ها مدنظر آنها قرار خواهد گرفت؛ چنان‌که روی جلد ویژه‌نامه هفته‌ جاری یکی از نشریات، اشاره شده بود یارانه‌ها قابلیت افزایش سه‌برابری را هم دارد (وعده قالیباف). این به این معناست که اکنون که یارانه‌ها در سال حدود ٤٠ هزار‌ میلیارد تومان است، قابلیت پرداخت را برای ١٢٠ هزار‌ میلیارد تومان خواهد داشت.

او می‌افزاید: نکته بسیار ساده این است که ١٢٠ هزار‌ میلیارد تومان، آیا از منبع فروش نفت قرار است تأمین شود یا از منبع مالیات؟ مطمئنا اقتصادی که در سال جاری و سال آینده حداکثر ٥٠ میلیارد دلار درآمد ارزی دارد و قرار است طبق چشم‌انداز بلندمدت اقتصاد ایران و دستور رهبری، ٣٠ درصد آن با مصوبه مجلس به حساب صندوق ذخیره ارزی واریز شده، ١٤,٥ درصد هم برای وزارت نفت برای اکتشاف و استخراج و فروش نفت هزینه شده و دو تا سه درصد هم صرف مناطق محروم شود، مفهوم ساده‌اش آن است که نیمی از ٥٠ میلیارد دلار تعیین تکلیف شده و فقط ٢٥ میلیارد دلار دیگر می‌ماند که با احتساب دلار چهار‌هزار‌تومانی هم حتی صد هزار‌ میلیارد تومان می‌شود که باز هم جواب‌گوی یارانه‌ها نخواهد بود.
حق‌شناس ادامه می‌دهد: از آذر سال ٨٩ تا پایان سال جاری، حدود ٣٠٠ هزار‌ میلیارد تومان یارانه پرداخت شده است؛ درحالی‌که برای هزینه‌های عمرانی کشور شاید نیمی از این عدد مورد استفاده قرار نگرفته است. حال اگر بگوییم یارانه‌ها سه‌برابر شود، قطعا غیرواقعی است و بر مبنای اصول اقتصادی قابلیت اجرائی ندارد.

او البته با کنایه می‌گوید: البته برخی می‌توانند چنین وعده‌هایی را اجرائی کنند؛ اما به قیمت تعطیلی ساخت‌وساز کشور.

حق‌شناس مورد دیگری را هم به‌عنوان وعده دروغین رقبای روحانی برمی‌شمرد؛ مورد دیگر، مانور روی ایجاد اشتغال و کاهش نرخ بی‌کاری است. طبیعتا در شرایط فعلی با جمعیت‌ میلیونی بی‌کار و جمعیت حدود پنج‌ میلیونی دانشجویان در راه بازار، مواجه هستیم. این لشکر بی‌کاران به معنای واقعی یک بحران برای کشور به حساب می‌آید؛ بنابراین رقبا برای اشتغال آنها قطعا مانور فراوانی خواهند داد که البته باید دید در شرایط فعلی تا چه میزان می‌توان از مسیرهای معقول ایجاد اشتغال کرد.

به گفته او، دولت احمدی‌نژاد مشهور به به‌کارگیری جوان‌ها و صفرکیلومترها و دولت روحانی مشهور به به‌کارگیری سالمندان شد؛ آن‌گونه که کابینه او، بالاترین میانگین سنی را بین کابینه‌های دولت پس از انقلاب داشت. به نظر می‌رسد یکی از مانورهای تبلیغاتی، به‌کارگیری نیروهای جوان دانشگاهی خواهد بود.

او ادامه می‌دهد: نکته سوم، مخازن مشترک نفت و گاز با کشورهای عربی در خلیج‌فارس است. دولت یازدهم تلاش کرد و توانست بعد از چهارسال، برابری برداشت گاز را از پارس جنوبی با قطر یکسان کند. در هشت سال دولت قبلی به دلایل مختلف از جمله تحریم‌ها، سهم ایران به‌جای ٥٠ درصد به ٣٠ درصد رسید. قطعا یکی از مانورهای رقبای روحانی این خواهد بود که سهم ایران را در برداشت از مخازن مشترک، افزایش خواهند داد.
حق‌شناس قابلیت امکان‌پذیری این وعده‌ها را بسته به منابع موجود کشور می‌داند. او می‌گوید: اجرای این وعده‌ها امکان‌پذیر است؛ اما وقتی کمبود منابع وجود دارد، باید به جذب منابع خارجی توجه کنیم. جذب سرمایه‌های خارجی هم شرایط خاص خود را دارد و این‌گونه نیست که هر دولتی توان چنین کاری را داشته باشد. بیش از یک سال از شرایط برجام می‌گذرد؛ اما در خوش‌بینانه‌ترین حالت، جذب ١٠ میلیارد دلار منابع خارجی داشتیم. این‌گونه نیست که همه‌چیز برای جذب منابع خارجی فراهم باشد.

شعارهای دروغین اما رأی‌آور

ابراهیم نکو، نماینده پیشین مجلس شورای اسلامی، در گفت‌وگو با «شرق» در‌این‌باره می‌گوید: متأسفانه بدعتی که برخی از آقایان در گذشته پایه‌گذاری کردند، دروغ‌ها و عوام‌فریبی‌ها بود که در دوره آقای احمدی‌نژاد در سطوح مختلف (در سفرهای استانی، در جلسات مختلف، در بیان خاطرات سفرهای خارجی و...) شاهد آن بودیم که آدم را بیشتر به خنده وامی‌داشت تا اینکه به صحت‌و‌سقم آن بیندیشیم؛ اما متأسفانه گاهی این دروغ‌ها بین عوام تأثیرگذارند و به‌صورت پوپولیستی و فراگیر، رأی‌آور هم هستند.

او ادامه می‌دهد: با توجه به اینکه درحال‌حاضر نزدیک به انتخابات ریاست‌جمهوری دوره دوازدهم هستیم، همان افرادی که در دوران تصدی ریاست‌جمهوری نهم و دهم، با رئیس‌جمهور وقت همراهی می‌کردند، اکنون به شیوه‌های مدرن و با روش‌های بسیار پیشرفته عوام‌فریبانه وارد عرصه‌های انتخاباتی می‌شوند.

نکو با بیان اینکه مخالفان روحانی دو ابزار را در دست خواهند گرفت، تصریح می‌کند: یکی از این ابزارها، آن است که دولت روحانی را با علم بر اینکه همه دولت‌ها نقاط ضعفی دارند، به‌شدت زیر سؤال ببرند و نقاط ضعف او را برجسته کنند. برخی برنامه‌های دولت هم که به زمان نیاز دارد و مانند برجام و نتایج آن در آینده خود را نشان خواهد داد، به‌عنوان سیاه‌نمایی در دستور کار آنها قرار می‌گیرد. از طرف دیگر اتفاقاتی که در دولت روحانی رخ داده؛ اما از اراده دولت خارج بوده نیز مورد هجمه آنها قرار گرفته و عملکرد دولت را نادیده می‌گیرند.

به گفته او، مورد دیگری که در برنامه‌های رقبای روحانی قرار خواهد گرفت، عوام‌فریبی و شعارهای بنیان‌برافکن در صورت عملی‌شدن خواهد بود. دولت روحانی باید از حالا به فکر این مسائل باشد و تیم تبلیغاتی او روی چنین شعارهایی برنامه‌ریزی کند، زیرا ممکن است قسمتی از این شعارها تأثیرگذار باشد، حتی اگر به رأی هم تبدیل نشود.

نماینده کمیسیون اقتصادی مجلس نهم با بیان اینکه در انتخابات شاهد یک‌سری شعارهای دروغین خواهیم بود که امکان عملی‌شدن آنها بنا بر قواعد شناخته‌شده داخلی یا بین‌‌المللی، وجود نخواهد داشت، می‌گوید: ممکن است برخی از رقبای دولت، به‌صورت برجسته همراه با اما و اگرهایی، بگویند اگر دولت آمریکا و مخالفان ایران، اقداماتی کنند که ایران طالب آن نیست، به‌کل برجام را نادیده می‌گیرند تا به این ترتیب با بازی با احساسات و عقاید طیفی از مردم، رأی آنها را بخرند. درحالی‌که اکنون ایران برخی از قواعد بین‌المللی را پذیرفته و توافق‌نامه‌هایی را امضا کرده‌ است، در بسیاری جاها نمی‌توانیم خارج از میثاق‌نامه‌ها عمل کنیم. مگر اینکه برهم‌زننده‌های برجام، از سوی مخالفان نظام باشند.

او تصریح می‌کند: عوام‌فریبی دیگری که در دستور کار آنها قرار می‌گیرد و می‌تواند به بدبینی جامعه به دولت یا نظام بینجامد، وعده‌های دروغین خواهد بود؛ وعده‌هایی درباره سهام عدالت، یارانه نقدی و... که در این صورت هم دو حالت دارد. اگر این وعده‌ها حتی برای چند ماه عملی شود، باید فاتحه اقتصاد ایران را برای همیشه بخوانیم. در واقع اگر رقبای روحانی با وعده افزایش یارانه‌ها روی کار بیایند و وعده خود را برای چند ماه عملیاتی کنند، حادثه ناگواری برای بخش تولید و اقتصاد مولد کشور رخ خواهد داد. عملی‌شدن یا عملی‌نشدن این وعده‌های دروغین در هر دو حال، زیان گسترده‌ای را برای مردم به همراه خواهد آورد.

او ادامه می‌دهد: خارج از قواعد اخلاقی و پذیرفته‌شده، مواردی را خواهند گفت که حتی می‌تواند نظام را زیر سؤال ببرد. اکنون کشور با چالش بی‌کاری، معیشت مردم و... مواجه است؛ اما اینکه دولت می‌تواند در زمانی کوتاه این مشکلات را حل کند، چنین نیست.

اگر توقعاتی در جامعه مطرح شود که در کوتاه‌مدت نتوان پاسخ‌گوی آن بود، این موضوع می‌تواند منجر به بی‌کاری‌ و بی‌نظمی‌های بیشتری شود. درحالی‌که روحانی بین دولت‌هایی که در چند دوره اخیر روی کار آمده‌اند و در مقایسه با دولت‌های نهم و دهم، یکی از بابرنامه‌ترین و دوراندیش‌ترین دولت‌ها بود. نکو در قالب توصیه‌ای به کاندیداهای احتمالی انتخابات ریاست‌جمهوری دوره دوازدهم، می‌گوید: امروز باید کاندیداهای ریاست‌جمهوری با شعارهای مدون و برنامه‌ریزی‌شده روی کار بیایند. اگر صرفا اکتفا شود به اینکه مشکل بی‌کاری حل خواهد شد، بدون ارائه فرمول اقتصادی، در کوتاه‌مدت جواب نخواهد داد. برنامه‌های ارائه شده‌از سوی کاندیدا باید ادامه برنامه‌های دولت روحانی باشد، حتی اگر روحانی روی کار نیاید. او در پایان تأکید می‌کند: مدل دولت‌داری احمدی‌نژادی به‌هیچ‌عنوان پاسخ‌گوی نیازهای امروز جامعه نخواهد بود و مردم در این انتخابات به الگوهای احمدی‌نژادیسمی رأی نخواهند داد.

 تبلیغ یارانه در مبارزات انتخاباتی سبقت در جاده مرگ است

غلامرضا نظربلند، اقتصاددان، در گفت‌وگو با «شرق» با نگاهی به شعارهای انتخاباتی برخی از افراد با توجه به نزدیکی به انتخابات دوره دوازدهم ریاست‌جمهوری می‌گوید: اکنون دو نفر از افرادی که احتمال کاندیداتوری آنها در انتخابات سال آتی ریاست‌جمهوری می‌رود، بحث افزایش یارانه نقدی را مطرح کرده‌اند، درحالی‌که اساس پرداخت یارانه به این شکل و شمایل، توهین به کرامت انسانی است.

 او در تشریح علت بیان این سخن خود می‌افزاید: البته یارانه در اشکال دیگری برای محصولات کشاورزی، تولید و... مناسب است، اما پرداخت یارانه به شکل کنونی که به‌نوعی صدقه محسوب و روی سیاست‌های پوپولیستی سوار می‌شود و توهین آشکار به کرامت انسانی محسوب می‌شود.

به گفته او، دولت‌ها باید مالیات بگیرند، نه‌اینکه مالیات بدهند. یارانه در ادبیات اقتصادی، مالیات منفی محسوب می‌شود. مالیات‌دادن یعنی باج‌دادن، یعنی رأی‌خریدن و تبلیغ یارانه به این نحو در مبارزات انتخاباتی سبقت در جاده مرگ است. مرگ منابع مالی و انسانی، برای اینکه قسمت قابل‌توجهی از منابع صرف آن چیزی می‌شود که هیچ‌گونه بهره‌وری‌ای ندارد و حتی می‌تواند موجب تن‌پروری و عاطل‌وباطل‌ماندن و دست از کارشستن شود.

نظربلند با اشاره به تثلیث عملکرد‌ منفی دولت احمدی‌نژاد می‌گوید: در دولت‌های نهم و دهم، سه‌گانه‌ای برقرار بود که بیشترین آسیب را به کشور وارد کرده‌اند؛ مسکن مهر، هولوکاست و یارانه‌های نقدی. این آقایان باید پاسخ دهند اگر می‌خواهند کاری برای مردم کنند چرا وعده اتمام مسکن مهر را نمی‌دهند؟ چرا یارانه نقدی؟ واضح است، برای اینکه رأی‌آ‌وری که یارانه دارد مسکن مهر ندارد.

او ادامه می‌دهد: سؤال دیگری از کاندیداهای احتمالی دارم. ١٠ سال پیش ٤٥هزار تومان یارانه نقدی به هر فرد پرداخت می‌شد. اکنون وعده ٢٥٠هزارتومانی به آنها می‌دهید. در این مدت چه اتفاقی افتاده؟ آیا سطح عمومی قیمت‌ها در حدی افزایش داشته که باید این یارانه‌ها بیش از پنج‌برابر شود؟ پذیرش این موضوع به معنای آن است که در یک دهه، با تورم ٤٠٠درصدی روبه‌رو بودیم. آیا چنین تورمی را کشور به خود دیده است؟

این اقتصاددان با درنظرگرفتن سه حالت برای افزایش یارانه نقدی به ٢٥٠هزار تومان تصریح می‌کند: در حالت اول، پذیرش اینکه ٢٥٠هزار تومان کنونی برابر با ٥٠هزار تومان ١٠ سال پیش بود، یعنی فاجعه. اگر سطح عمومی قیمت‌ها آن‌قدر افزایش نداشته است، با افزایش آن، منابع را چگونه می‌خواهند تأمین کنند؟ یارانه با آن حجم، تمام منابع کشور را با خود برد، افزایش حجم این یارانه که از کل منابع کشور بالاتر است! اکنون منابع کشور از آن زمان به‌مراتب بدتر است. آن زمان درآمدهای نفتی بسیار بالا بود و با کمبود منابع برای یارانه‌های نقدی مواجه شدیم، اکنون تأمین این میزان یارانه چگونه خواهد بود؟ با منابع کمتر کشور، هزینه‌های بیشتر چگونه ممکن است؟ بهتر است اول این نامعادله را حل کنند. اگر این نامعادله را حل کردند، به آنها رأی خواهیم داد. به گفته او، پیگیری این خواسته از سوی برخی کاندیداهای احتمالی ریاست‌جمهوری به قیمت تحقیر و تحمیق مردم و ازبین‌بردن منابع انسانی و مالی کشور خواهد بود.

او ادامه می‌دهد: در حالت سوم، اگر ٢٥٠هزار تومان کمتر از ٥٠هزار تومان بیرزد، آن‌موقع، چه منتی دارند که می‌خواهند ٢٥٠هزار تومان به هر فرد یارانه نقدی بپردازند؟

نظربلند تصریح می‌کند: هر وعده عوام‌فریبانه و پوپولیستی می‌تواند مورد هدف چنین افرادی قرار گیرد. مواردی مانند اشتغال کاذب و موقت که نمونه آن را می‌توان در بنگاه‌های زودبازده احمدی‌نژادی یافت تا معیشت مردم و وعده‌هایی برای بهبود آن بدون درنظرگرفتن چگونگی ایجاد آن. درحالی‌که اگر معیشت مردم دچار عسرت است، به دلیل سیاست‌های پوپولیستی احمدی‌نژادی است. این افراد به شکلی دیگر اما در اصل و سرشت، مانند احمدی‌نژاد یا بدتر از آن، از سیاست‌های احمدی‌نژاد کپی می‌کنند.

او تأکید می‌کند: این آقایان به فکر دو مرحله هستند. بنابراین علاوه بر وعده افزایش یارانه‌های نقدی، به دنبال وعده دیگری برای دور بعدی خود هم خواهند بود.

این اقتصاددان با بیان اینکه هرچند به عملکرد دولت کنونی انتقاد دارم، می‌گوید: بااین‌حال اگر دولت یازدهم جلو تورم افسارگسیخته و سوپرتورم را نمی‌گرفت، قطعا امروز با تورم سه‌رقمی مواجه می‌شدیم. بنابراین دولت چاره‌ای نداشت که جلو تورم را بگیرد، اما از عواقب آن ایجاد رکود و کم‌توانی در ایجاد اشتغال بود. به گفته او، اکنون کشور نه با منابع، بلکه با ته‌منابع روبه‌روست. دولت یازدهم میراث‌دار عملکرد شوم دولت قبل بود و حالا این افراد در حال بازتولید سیاست‌های پوپولیستی و عوام‌فریبانه آن دولت هستند.

این روزنامه همچنین از اقتصاد مقاومتی از فرمان تا اجرا، وزیر نفت: نمی توانیم به خاطر دلواپسان از اضافه بازیافت نفت صرف نظر کنیم، شورای نگهبان بودجه 96 را تایید کرد ، سهام عدالت فعلا آزاد نمی شود ، سند بخشی از جاده چالوس به نام یک رستوران دار است و کاهش ریسک مطالبه از دولت به سمت صفر پرداخته است.

روزنامه جهان صنعت در صفحه نخست خود از کاهش 10 درصدی قیمت در شب عید و سایه رکود برسر بازار دیجیتال گفته و نوشته است؛

همان‌گونه که پیش‌بینی می‌شد افزایش قیمت دلار اثر خود در بازار کامپیوتر و دیجیتال کشور را هم نشان داد. جایی که برخی از فعالان این بازار از کاهش فروش تا ۵۰ درصد هم خبر می‌دهند. رییس اتحادیه صنف رایانه از کاهش 10 درصدی قیمت‌ها در بازار شب عید می‌گوید. به گفته وی این کاهش قیمت به دلیل نبود تقاضا و رکود بازار خرید اقلام در بازار فناوری اطلاعات رخ داده است.

با نزدیک شدن به روزهای پایانی سال و سال نو بازار خرید کالا‌های مورد نیاز خانواده‌ها داغ می‌شود، این در حالی است که با افزایش قیمت کالاهای دیجیتالی، بازار این محصولات کم‌رونق و بی‌فروغ است و خانواده‌ها رغبتی به خرید این محصولات نشان نمی‌دهند و چون این نوع اقلام از جمله ضروریات زندگی محسوب نمی‌شود، مجبورند از خرید آن منصرف شوند.

نشانه‌هایی از خرید را باید با رفت‌و‌آمد مداوم مشتریان و شلوغی بازارها سنجید حال آنکه نرخ ارز افزایش ناگهانی داشته، بازارهای کامپیوتر خالی از چنین نشانه‌هایی است و برخی با پرسه زدن در بازار به پرسیدن قیمت برخی از لوازم جانبی مشغولند.

رییس اتحادیه صنف رایانه از کاهش ۱۰ درصدی قیمت کالاهای کامپیوتری در بازار شب عید خبر داد و گفت: این کاهش قیمت به دلیل نبود تقاضا و رکود بازار خرید اقلام در بازار فناوری اطلاعات رخ داده است.

بی‌رغبتی خانواده‌ها به خرید محصولات IT

سیدمهدی میرمهدی با اشاره به وضعیت بازار کالاهای فناوری اطلاعات در آستانه عید نوروز اظهار داشت: بازار کالاهای فناوری اطلاعات حتی در روزهای پایانی سال و نزدیک شدن به سال نو، کم رونق و بی‌فروغ است و خانواده‌ها رغبتی به خرید این محصولات نشان نمی‌دهند.

وی با بیان اینکه در سال‌های گذشته شاهد رونق بازار محصولات IT در آستانه سال نو بودیم، ادامه داد: امسال با توجه به معضل گرانی و عدم توان خرید خانوارها، بازار کالاهای کامپیوتری دستخوش این مشکلات شده و بازار به هیچ وجه شبیه بازار شب عید نیست.

میرمهدی با تاکید بر اینکه کاهش توان خانوار در خرید محصولات فناوری اطلاعات باعث شده این کالا دیگر در سبد خرید خانوار جایی نداشته باشد، اضافه کرد: به دلیل نبود تقاضا، قیمت کالا در این بازار نسبت به یک ماه گذشته بیش از ۱۰ درصد ارزان شده است.

رییس اتحادیه صنف رایانه با اشاره به رابطه مستقیم قیمت محصولات IT با تغییر نرخ ارز و دلار، به مهر گفت: برای یک خانواده ایرانی خرید کالاهای فناوری اطلاعات و رایانه، با دلار حدود چهار هزار تومان اصلا مقرون به صرفه نیست و شاهد هستیم که مردم توان خرید این کالاها را ندارند و با توجه به اینکه کامپیوتر، از جمله ضروریات زندگی محسوب نمی‌شود، مجبورند از خرید آن منصرف شوند.

وی افزود: هم‌اکنون نرخ کالاهای رایانه در بازار تهران با توجه به کاهش قیمت صورت گرفته، حتی از کشورهای هم‌جوار نیز پایین‌تر است و فروشندگان این صنف، به دلیل نبود بازار و با وجود اینکه سرعت تغییر تکنولوژی در این بخش بالاست، مجبورند کالا را به قیمت پایین‌تر به فروش برسانند.

ریزش 50 درصدی فروش

فعالان بازار سخت‌افزار می‌گویند که میزان فروش فروشگاه‌ها تا 50 درصد کاهش یافته است و از سوی دیگر پیش‌بینی فعالان این حوزه حکایت از کاهش بیش از پیش آن دارد. این نظریه را مصطفی‌پور تایید می‌کند که مدیر یک فروشگاه سخت‌افزاری است و در این رابطه می‌گوید: «فروش و درآمد امسال ما نسبت به پارسال نصف شده و گردش مالی اغلب با ارائه خدمات تعمیر و فروش کالای جانبی انجام می‌شود. بازارهای مرکزی هم همان‌طور شاهد هستید حال و روز خوبی ندارند و با وجود اینکه این پاساژ در مرکزی‌ترین نقطه شهر و در دسترس مردم است، بازدیدکننده خوبی ندارد.»

کاهش تنوع‌پذیری کالاها

مرتضی بهرامی از فروشندگان بازار کامپیوتر نیز در این خصوص می‌گوید: هم‌اکنون واردکنندگان منتظر هستند تثبیتی در بازار ارز به وجود آید تا با اطمینان خاطر به واردات بپردازند و این امر سبب شده تنوع در لوازم کامپیوتری و لپ‌تاپ در بازار پایین بیاید.

وی ادامه می‌دهد: در شرایط فعلی اغلب توزیع‌کنندگان ترجیح می‌دهند روی مدل‌های متوسط و پرفروش تاکید کنند که این امر سبب کاهش عرضه مدل‌های حرفه‌ای‌تر به بازار می‌شود که تبعات سنگینی می‌تواند داشته باشد.

این فروشنده لوازم کامپیوتری می‌افزاید: بسیاری از افراد با مراجعه به ما خواستار برخی مدل‌های حرفه‌ای‌تر هستند اما واردات این نوع کالاها فعلا صورت نمی‌گیرد درصورتی که کالاهای مختلف همیشه مشتریان خاص خود را دارند.

ورود کالاهای ناشناخته چینی به بازار

بهرامی همچنین با اشاره به ورود برخی کالاهای چینی به این بازار می‌گوید: ورود برخی اجناس ناشناخته چینی نیز از یکسو سبب کم شدن رونق این بازار شده است زیرا با توجه به قیمت بسیار پایین این محصولات برخی مشتریان به سراغ آنها می‌روند.

وی ادامه می‌دهد: اما این اجناس طول عمر بسیار کمتری دارند. به همین دلیل خریداران نباید گول قیمت کم آن را بخورند.

این روزنامه همچنین از شرایط پذیرش ضمانتنامه های بانکی در سال آینده، تداوم نرخ رشد تولید، وضعیت ارزش گذاری قیمت سهام 30 شرکت برتر بورسی، تسهیل روابط تجاری، ارزآوری 12 میلیارد دلاری و سهم 114 هزار میلیاردی صنعت گفته است.

گروه اقتصادی روزنامه جوان نیز از عناوین زیر گفته است:

تزریق گاز و دلواپسی متفاوت آقای وزیر، پژو 2008 روی خط تولید ، توزیع مساوی سهم و سود بین 50 میلیون سهام عدالتی عادلانه است؟!، انحلال و ادغام 5 تعاونی در موسسه کاسپین نهایی شد ، سکه به یک میلیون و 202 هزار تومان رسید و نرخ رشد نان و آب نمی‌شود:

اقتصاد مقاومتی را تا بهبود معیشت مردم پیگیر باشید؛

سرگرمی نرخ رشد بالا برای مردم نان و آب نمی‌شود و برای بهبود معیشت مردم باید اقتصاد مقاومتی را دنبال کرد. موضع‌گیری دو سویه رسانه‌های منتقد و حامی دولت در باره نرخ رشد دیدنی است. در یك سو رقم‌های بی‌سابقه نرخ رشد را كه در جهان نیز بی‌سابقه است بزرگنمایی می‌كنند و سعی در پنهان كردن نرخ رشد منفی سال گذشته دارند كه با تأخیر یك‌ساله منتشر شده است و در سوی دیگر رسانه‌های منتقد نرخ رشد 15/7 درصدی یك فصل امسال را شوخی انتخاباتی تلقی می‌كنند و می‌نویسند كه چین هم آرزوی چنین نرخ رشدی را دارد. اما نه آن شوخی انتخاباتی و نه آن نرخ رشد افسانه‌ای بالا و ركود شكستن در جهان برای مردم نان و آب شده و معیشت آنها را بهبود بخشیده است.

كسانی كه با اقتصاد توسعه آشنایی اندكی دارند به خوبی می‌دانند كه نه این نرخ بالای ناشی از فروش نفت و آن نرخ پنهان شده منفی سال گذشته هیچ یك حاصل تدبیر و اراده دولت نبوده بلكه تنها و تنها حاصل فروش نفت است و نرخ رشد ناپایدار هیچ تأثیر مثبتی در اقتصاد ندارد، كما اینكه نه شغلی ایجاد كرده است و نه سفره مردم را رنگین یا حتی سفره مردم هم نفتی و بدبو نیز نشده است!
 
شاید برای این سرگرمی‌های رسانه‌ای در پایان شب عید بیش از همه جیب‌های خالی مردمی كه در بازارها پرسه می‌زنند بی‌معنی باشد اما برخی حرف‌ها دردهایی را بر دل دهك‌های پایین جامعه تحمیل می‌كند كه ترمیم آن زمانبر است.

متأسفانه دستگاه تبلیغاتی دولت در مصاف با منتقدان بار دیگر دانسته یا ندانسته در جریان این جدل بیهوده سعی دارد نشان دهد معیشت مردم بهبود یافته و سفره مردم چرب‌تر شده است و با گلایه‌های خود قصد دارد نشان دهد آنچه از منتقدان منصف و غیر منصف مطرح می‌شود تنها زیر سؤال بردن نرخ‌های رشد اقتصادی است كه آن هم غلط است !
 
در این میان اما درباره وضعیت معیشت مردم می‌گویند موضع‌گیری‌های عجیبی می‌شود كه به شعور مردم كوچه و خیابان بی‌احترامی می‌شود.  به عبارت دیگر با فرض درست بودن آمار نرخ رشد 11/7 درصد و 15/8 درصد یك فصل از سال جاری و نرخ تورم زیر 10 درصدی آنچه مردم با قیمت‌ها و تناسب آن با جیبشان احساس می‌كنند به مراتب با احساس مسئولان فاصله بسیار دارد.

 این موضوع نیز واقعیتی انكارناپذیر است كه هیچ منافاتی با اعداد و ارقام اعلامی دولت ندارد.

دلیل این احساس از برداشت تورم زیر 10 درصدی و نرخ رشد بالا كه حاصل محاسبه اعداد و ارقام دولی است نتیجه اثرات وزنی قیمت‌ها در سبد خانوارهای دهك‌های پایین با خانوارهای مسئولان است.  هر چند محمدباقر نوبخت در نشست خبری خود گفته باشد: «همه نهادهای كشور نگران سفره مردم هستند و این مسئله برایشان دغدغه است.»
 
لاله‌زاری بهتر می‌فهمد یا من مسئول!

متأسفانه طی روزهای گذشته با خلط مباحث آماری درباره تورم، نرخ رشد و معیشت و آثار آن در سبد خانوارها، مسئولان از خود تصویری متمایز از مردم نشان داده‌اند كه همان‌طور كه اشاره شد ناشی از تفاوت اندازه جیب‌های مسئولان با مردم است.

محمدباقر نوبخت معاون رئیس‌جمهور روز گذشته در جمع خبرنگاران گفته است: «اینكه از محله لاله‌زار یكی را پیدا و مصاحبه كنید كه اثر اقدام دولت در سفره‌اش رفته یا خیر درست نیست. این كار زیبنده نیست، ما این كار را تخریب دولت می‌دانیم نه تبیین.»

محمد باقر نوبخت از تریبون سخنگوی دولت با اشاره به برخی انتقادات منتقدان دولت، یادآور شده: منتقدان می‌توانند چالش كنند، اما وقتی آمار رسمی ارائه می‌شود عده‌ای كلی‌گویی می‌كنند كه این‌گونه نیست و با این كار شبهه القا می‌كنند. كیلویی حرف زدن جواب علمی و كارشناسی نیست. ایجاد شك و تردید امروز مد شده و هر چیزی از سوی منتقدان «نه» گفته می‌شود. بلافاصله با چهار نفر مصاحبه می‌كنند كه آیا شما این اثر اقتصادی را حس كردید؟ آنها هم می‌گویند «خیر» و بعد می‌نویسند حس نشد!
 
حجت‌الاسلام والمسلمین مصطفی پورمحمدی نیز دو روز پیش در جمع مسئولان و كاركنان وزارت دادگستری اظهار داشت: براساس آمار مستند و قابل اثبات قدرت اقتصادی و خرید مردم افزایش پیدا كرده است.

پورمحمدی گفته است: رشد اقتصادی كشور در 9ماهه امسال 5/7 درصد و بدون نفت 5 درصد بوده است، در سفره مردم نیز تأثیر مستقیم داشته و ضمن آنكه قدرت خرید مردم كاسته نشده، چند درصد هم افزوده شده است، البته به‌دلیل كاهش قدرت خرید طی سال‌های قبل هنوز این افزایش حقوق بیش از تورم طی سه سال گذشته نتوانسته جوابگوی كاستی‌های به‌ جای مانده باشد اما در هر صورت با تلاش‌های گسترده همه اركان حاكمیت و مردم و مدیریت منسجم دولت هم در آمار كلان و هم در آمار خرد و قدرت خرید مردم با نتایج مثبت روبه‌رو هستیم.
 
خلط مسائل برای چیست؟

 بدیهی است از آقای پورمحمدی به عنوان شخصی كه اقتصاد نخوانده نمی‌توان ایرادی در این‌باره گرفت زیرا ایشان لابد براساس آمارهای ارائه شده همه علامت‌های اقتصادی را مثبت می‌بینند و براین اساس اظهارنظر می‌كنند اما دكتر نوبخت كه سخنگوی دولت نیز هست با كمال تعجب اقتصاد خوانده است، لذا بعید است كه تفاوت سبد هزینه خانوار و كوچك شدن سبد خانوار را با نرخ رشد بالای ناشی از نفت یا نرخ تورم نداند چرا كه هنگام حذف یارانه‌بگیران با محاسبات دقیق رقمی را كه برای افراد حذف شده اعلام كرده بودند بالای 2 میلیون بود.

 به عبارت بهتر دكتر نوبخت بهتر از هر كسی می‌داند كه امروز با توجه به افزایش قیمت مواد خوراكی و اساسی به خصوص در سال اخیر و نسبت وزنی سهم این كالاها در خانوار چگونه قدرت خرید مردم به رغم ادعاهای مسئولان درباره كاهش نرخ تورم و افزایش نرخ رشد، كاهش یافته است.
 
محض اطلاع ایشان و سایر مسئولان محترمی كه لابد برای آنها سبد هزینه‌هایشان بهبود پیدا کرده و برای غم معیشت مردم قابل درك نیست، باید به اطلاع رساند كه براساس تحقیقات انجام گرفته از سوی جامعه كارگری حداقل هزینه هر خانوار چهار نفره از رقم محاسبه دكترنوبخت (در زمان آغاز حذف یارانه‌بگیران) بیشتر شده و به 2 میلیون و 489 هزار تومان رسیده است، لذا اگر حداقل حقوق سال 95 را از آن رقم كم كنیم (رقم ۸۱۲ هزار و ۱۶۶ تومان) عددی حدود یك میلیون و ۶۷۷ هزار تومان و معادل ۶۷ درصد شكاف هزینه‌ای قابل رؤیت است كه لابد این اختلاف نه با نرخ رشد اعلامی امسال و نه با تورم زیر 10 درصد جاری قابل جبران است، لذا به تیم دولت پیشنهاد می‌شود به جای تمركز روی اعدادی مانند تورم زیر 10 درصد و نرخ رشد كه حداقل درمدت سه ماه باقیمانده به انتخابات اثری روی معیشت مردم ندارد، زیاد مانور ندهد.

روزنامه دنیای اقتصاد نیز در صفحه نخست خود به عناوین زیر اشاره کرده است؛

نامعادله نرخ بیکاری، اطلس دو تهدید در پایتخت، ذی نفعان وضعیت موجود اقتصاد ایران، آینده تعامل اقتصادی ایران و اروپا، مسیریابی روابط ایران و شورای همکاری، منطقه اصابت وام های بانکی، قطب نمای جذب سرمایه در 1400 و جولان آثار ایرانی در حراج کریستی.

انتهای پیام/