به گزارش تیترشهر: یانیس کریسومالیس متولد ۱۴ نوامبر ۱۹۵۴ معروف به یانی موسیقیدان، پیانیست، نوازندهٔ کیبورد و آهنگساز اهل یونان و ساکن ایالات متحده است.
موسیقی یانی تلفیقی از سبکهای جاز، موسیقی دوره کلاسیک، سافت راک، و موسیقی جهان است و بخش عمدهٔ آهنگهای او را سازهای موسیقی تشکیل میدهند. یانی با کنسرت یانی، زنده در آکروپولیس به شهرت رسید، بطوری که این آلبوم با فروش بیش از ۷ میلیون نسخه، دومین کنسرت موسیقی ویدیویی پرفروش تاریخ است.
علاوه بر آن، یانی به دلیل اجرا در مکانهای تاریخی از قبیل تاج محل در هند، شهر ممنوعه در چین، برج خلیفه در امارات متحده عربی،کاخ کرملین در روسیه،دژ اِلمورو در پوئرتوریکو،شهر باستانی جبییل در لبنان،تئاتر رومی کارتاژ در تونس،کاخ لاکشمی ویلاز در هند،اهرام مصر و ابوالهول بزرگ جیزه، جبل القلعه در اردن شناخته شده است.
دستکم ۱۶ آلبوم یانی رتبهٔ نخست را در دستهبندی «آلبوم عصر نوی برتر» مجله بیلبُرد بهدست آوردهاند، و دو آلبوم در زمان من و شهامت رویاپردازی نامزد جایزه گرمی شدهاند. تا پایان سال ۲۰۱۱ میلادی، یانی دربرابر بیش از ۲ میلیون نفر در ۲۰ کشور دنیا کنسرت زنده اجرا کرده و آلبومهایش فروشی بیش از ۲۰ میلیون نسخه داشتهاند. ساختههای یانی در برنامههای تلویزیونهای تجاری، و بویژه برای رخدادهای ورزشی استفاده شدهاند و از دیرباز در جمعآوری کمکهای مالی برای تلویزیونهای همگانی مؤثر بودهاند.
او موسیقی فیلم نیز کار کرده است و ساخت موسیقی برای یک آگهی تلویزیونی شرکت بریتیش اِروِیز که برندۀ جایزه شد را عهدهدار بوده است. یانی ترکیب موسیقی الکترونیک سینثسایزر را با ارکستر سمفونی کامل محبوبیت بخشید. او در خلق موسیقی خود از موسیقیدانانی با ملیتهای گوناگون استفاده نموده است و انواعی از سازهای جالب توجه را بکار گرفته است.
از پی تأثیراتی که یانی از فرهنگهای گوناگون جهان پذیرفته است، او را «هنرمند جهانی حقیقی» و موسیقیاش را که گفته میشود بازتابی از فلسفهٔ «یک دنیا، یک نفر» وی است«آمیزهای از گلچین نواهای قومی» لقب دادهاند.
بیشتر در مورد زندگی یانی بدانیم:
یانی در ۱۴ نوامبر ۱۹۵۴ در شهر کالاماتا یونان به دنیا آمد. فرزند پدری بانکدار و مادری خانهدار، یانی استعداد موسیقی خود را با نواختن پیانو و آکاردئون در سن کم ۶ سالگی به نمایش گذاشت. والدین یانی او را به یادگیری با سرعت و سبک دلخواه خودش بدون آموزش رسمی موسیقی تشویق کردند. به این ترتیب یانی موسیقیدانی خودآموخته است که استفاده از «دستنویس موسیقیایی» که از هنگام کودکی طراحی و کامل کرده را به جای بکارگیری نتنویسی سنتی ادامه میدهد.
یانی در سن چهارده سالگی رکورد ملّی یونان در رقابتهای شنای آزاد ۵۰-متر را شکست.در نوامبر ۱۹۷۲، یانی برای تحصیل در رشتۀ روانشناسی در دانشگاه مینهسوتا، یونان را به مقصد ایالات متحده ترک کرد. وی در آنجا برای گذران زندگی تا مدتی در انجمن دانشجویی ظرف میشست، و همزمان با یادگیری زبان انگلیسی و تکرار چندین باره کتابهای قطور روانشناسی دست و پنجه نرم میکرد؛ تا اینکه با موفقیت در دروس و کسب نمرات بالا توانست کمکهزینه دانشجویی را از دانشگاه برای ادامۀ تحصیلش بهدست آورد.
او در سال ۱۹۷۶ مدرک کارشناسی خود در رشتۀ روانشناسی را اخذ نمود.یانی در اواخر دوران دانشجویی عضو یک گروه راک محلی بود و به تمرین پیانو میپرداخت. پس از فارغالتحصیلی، با وجود مخالفت خانواده، یک سال را وقف کار موسیقی کرد تا بتواند بین ادامۀ تحصیل و هنر انتخاب کند؛ و پس از آنکه دریافت خوشبختترین دوران زندگی خود را گذارنده، تصمیم گرفت موسیقی را برای باقی عمر ادامه دهد.
ورود به حرفه موسیقی
در سال ۱۹۷۷ یانی به گروه راک کِمیلیِن (آفتابپرست) مستقر در شهر مینیاپولیس پیوست، و با بنیادگذار و درامر این گروه، چارلی اَدمز برای مدت ۴ سال به اجرا پرداخت، بگونهای که همکاری این دو تا سال ۲۰۱۰ و پس از آن نیز ادامه یافته است. پس از اجرای تورهایی با کِمیلیِن طی سالهای ۱۹۸۰ تا ۱۹۸۴، یانی به لس آنجلس نقل مکان کرد تا روی موسیقی خودش کار کند. وی در این دوره، موسیقی چند پروژۀ سینمایی و تبلیغاتی را نیز انجام داد.
دهۀ ۱۹۸۰ تا اوایل ۱۹۹۰: پدیداری و شناخت
در سال ۱۹۸۰ یانی اولین آلبوم خود را به نام آپتیمیستیک با استفاده از تجارب گروه کِمیلیِن و با تمرکز روی موسیقی الکترونیک ضبط کرد، که به دلیل سبک و پرداخت متفاوت موسیقی در زمان خود با استقبال مواجه نشد. این آلبوم بعدتر توسط اتلنتیک رکوردز در ۱۹۸۴، و پرایوت میوزیک در ۱۹۸۹ بازنشر داده شد.
یانی در سال ۱۹۸۷ گروه موسیقی خود را تشکیل داد و در ۱۹۸۸ با ترکیبی دربردارندۀ جان تِش به عنوان نوازنده کیبورد و چارلی ادمز به عنوان درامر، توری را در شهرهای مختلف آمریکا آغاز نمود؛ و در طی این تور آلبومهای نخستین خود یعنی کلیدهای انگارش، خاسته از سکوت، و روزهای کِمیلیِن را معرفی کرد. یکی از نتایج مهم این تور اجرا همراه با ارکستر سمفونی دالاس، ضبط ویدیویی آن و در ادامه بازخوردهای مثبتی از آن اجرا بود که از نگاه یک منتقد دالاس تایمز هِرالد، به شناخت عمومی یانی کمک زیادی کرد. گفته میشد ظهور یانی «به بهترین وجه ممکن همزمان» شده بود با افزایش محبوبیت موسیقی سازی معاصر.
موسیقی یانی از جمله از موسیقی آسیا، آمریکای لاتین، خاورمیانه، و نیز از موسیقی کلاسیک، راک اَند رول، و الکترونیک، تأثیر پذیرفته است. یانی بیان کرده است که دهۀ ۱۹۷۰، همراه با سازهای الکترونیک و فناوری جدید خود، بویژه در آن مرحله از حرفهاش تأثیرگذار بوده است، و اینکه حتی آلبوم اخیرش، حقیقت لمس (۲۰۱۱)، با آزمایش کردن طراحیهای تازه صدا آغاز گشت.
او به خاطر آشنایی خیلی زودهنگام در زندگی با موسیقی کلاسیک — گوش دادن به باخ در سن ۸ سالگی تعدادی از آهنگسازان و پیانیستهای دوران کلاسیک را از موارد تأثیرگذار بر خود برمیشمرد، و در این بین از بتهوون به عنوان موسیقیدان دلپسند، و از شوپن به عنوان «مورد علاقه شماره ۲» یاد میکند.او همچنین گفته بود که گذشته از موسیقی کلاسیک همچون موتزارت و باخ، از گروههای راک اَند رول مانند زِپلین، پیپل!، و بلَک سَبَث نیز تأثیر دیده بود.
یانی توضیح داده که «بیشترین تأثیری که از موسیقی گرفتهام کار بر روی (موسیقی) فیلم بود،... و بیشتر آن موسیقی سازی،» و از علاقهاش برای کارهای جری گُلداسمیث[۶۳] و جان ویلیامز[۶۴] صحبت کرده بود.[۳۴] کِلی جَسپِر از آگِستا کرانیکل[۶۵] بیان کرده که بیشتر موسیقی یانی از نوع سازی است، که نشان میدهد یانی پنداشته بود فقدان شعر چیزی است که اجازه میدهد موسیقیاش محبوبیت بینالمللی پیدا کند.
یانی در ادامه گفته بود: «در بیشتر آهنگهای من شعری وجود ندارد، تا تمام پیام از طریق ضربآهنگ، ملودی، و آواها رسانده شود، و من فکر میکنم این چرایی گذر موسیقی از مرزها و امکان رفتن به کشورهای مختلف باشد.»«دروغ گفتن با موسیقی سازی، اگر غیرممکن نباشد، کار بسیار دشواری است، به این خاطر که این نوع موسیقی تنها با احساسات سر و کار دارد.» او همچنین گفته است که واژگان در منطقه متفاوتی از مغز فعالیت میکنند،و اینکه اشعار «معمولاً آهنگ را در جعبه قرار میدهند.»
با این وجود، یانی همراه با چهار خوانندۀ اصلی در یانی، صداها (۲۰۰۸-۲۰۰۹)، و با دو خواننده در تورها (۲۰۱۰-۲۰۱۲) و کنسرتها ( دسامبر ۲۰۱۱) و نیز لوح فشرده صوتی و تصویری (۲۰۱۲) یانی، زنده در اِلمورو، پوئرتوریکو به اجرا پرداخت.[۵۵] در پایان سال ۲۰۱۱ یانی خاطر نشان کرد که موسیقی سازی را بیشتر ترجیح میدهد «چونکه بازتر است، ولی صدای انسان نیز میتواند گویاترین ساز شناخته شده برای آدمیان باشد. در آن قدرتی نهفته است.»یانی با اشاره به تجربیات خلاقانهاش در پروژۀ ۲۰۰۹ صداها، عنوان کرد که «هرچند بیشتر موسیقیای که مینویسم سازی است، دوست دارم از صدای انسان نیز به عنوان سازی دیگر استفاده کنم.»