به گزارش تیتر شهر، در برخی آمارها و
خبرهای غیررسمی مردم ایران جزو غمگین ترین مردم دنیا رتبه بندی شده و همین مسئله
سبب شده تا بسیاری از کارشناسان دلایل شاد نبودن ایرانی ها از منظر مردم دنیا را
مورد بررسی قرار دهند.
هرچند شاد بودن هر جامعه ای را از روی شاخص های
آماری، نمی توان به طور دقیق سنجید اما واکنش های ایرانی ها در شبکه های مجازی در
سال های اخیر را می توان نمونه ای از دلایل مستند برای نشان دادن میزان شاد بودن
آنها در جامعه تلقی کرد.
رفتارهای پرخاشگرانه و گاه ناشی از یاس و
ناامیدی ایرانی ها در این شبکه نشان میدهد، مردم ایران بیشتر از آنکه مردم غمگینی
باشند توان استفاده از فرصت های شاد بودن در کنار یکدیگر را ندارند و از همین رو، شبکه
های اجتماعی بستری برای رد و بدل کردن احساسات ناشی از غم و خشم شده است.
اما آیا شادی نیاز به برنامه ریزی دولتی دارد تا
بتوان دولت را مقصر بخشی از غمگینی ایرانی ها دانست یا شاد بودن بیشتر از آنکه به
بخشنامه نیاز داشته باشد به آموزش برای لذت بردن دارد؟!.
قطعا در شاد بودن یک جامعه، دولت باید بسترهای
ایجاد نشاط اجتماعی را فراهم کند و مردم نیز باید به عنوان بازیگران اصلی در این
میان نیاز است از هر فرصتی برای ابراز شادی و بسط نشاط در جامعه، استفاده کنند.
هرچند شاد بودن تنها به خندیدن نیست اما در کشور
ما به دلیل بافت فرهنگی و مذهبی، فستیوال های مردمی برای شاد بودن کمتر از سوی
نهادهای دولتی و همچنین شهرداری ها که بخش مهمی از تفریح مردم را به عهده دارند،
وجود ندارد یا آنقدر کم است که نمی تواند به بهبود وضعیت، نشاط اجتماعی در ایران
کمک کند.
شاد بودن به ویژه در میان مردم شهرهای بزرگتر
سخت تر از شهرهای کوچک و روستاها است و به همین سبب است که نقش شهرداری ها به ویژه
معاونت فرهنگی تفریحی، بیش از همه سازمان ها نمود دارد که متاسفانه اکثر برنامه
های شهرداری ها به برگزاری گردهمایی در قالب همایش های کسل کننده یا کارگاه های
آموزشی ختم می شود که این مسیر نمی توان یک جامعه را به نشاط اجتماعی برساند.
امنیت اجتماعی یکی از بسترهایی است که اگر در
جامعه ای فراهم نباشد، تحقق نشاط هم با دشواری های فراوانی روبرو است چراکه در شهر
یا روستایی که مردم احساس امنیت نداشته باشند، برگزاری برنامه های همگانی در
راستای نشاط هم به سختی انجام می گیرد و گاه با محدودیت های امنیتی از سوی دستگاه
های مربوطه، روبرو می شود.
یکی دیگر از دلایل سخت شاد بودن ایرانی ها را در
وضعیت اقتصادی مردم به ویژه شرایطی که در چند سال اخیر به وجود آمده است می توان
جست و جو کرد و به همین سبب در این زمینه دولت، نقش مهمی در بهبود وضعیت مردم و در
نتیجه افزایش نشاط در آنها ایفا می کند که متاسفانه طی 10 سال گذشته، با مشغول شدن
دولتمردان به مباحثات سیاسی در عرصه داخلی و بین المللی، کشور در برهه ای از زمان
به صحنه اختلافات حزبی تبدیل شده بود و این مسئله سبب شد تا احساس امید از مردم
گرفته شود.