به گزارش تیترشهر: یکی از وظایف شهر ها پرداختن به حاشیه ها و جاده های برون شهری است که باید با ایجاد امکانات پذیرایی و اقامتی مسیرهای امنتی را برای مسافران ایجاد کند. امنیت در جاده یکی از ملاک های امنیت
ملی در همه کشورها تعریف می شود. این مسئله در ایران یک امری بسیار حائز
اهمیت و دارای ارزش است،
متاسفانه در فصول سردسال سفر از رونق می افتد و این مراکز خدماتی دچار زیانهای بسیار می شوند که باید برای ترقیب مردم کارهای متعددی از جمله فرهنگ سازی سفر را انجام داد.
جاده
و آزاد راهها به عنوان شریان اصلی تردد در
کشور نقش بسیار مهمی در توسعه شهرها و مناطق محروم دارد به طوری که با گذر
یک
آزادراه در یک منطقه این شرایط به وجود می آید که مردم یک شهر دورافتاده
بتوانند
افق جدیدی را پیش روی خود ببینند. به طور کل تجهیز مسیرهای تردد آسفالته می
تواند
یک واسطه مهم برای افزایش سطح رفاه عمومی باشد.شناسایی نقاط حادثه خیز،
اصلاح جاده ها، استفاده از موارد بازدارنده و تنبیهی همه و همه می تواند در
کاهش تلفات جاده ای موثر باشد اما یکی از موارد در بروز تصادفات خستگی
رانندگان است که باید در مکان هایی مناسب در بین راهها اسکان داده شوند،
اما به دلیل نبود امکانات فرد به مسیر خود ادامه می دهد و دچار تصادف می
شود.
در کشورهای توسعه یافته امکانات ترددی ، اقامتی
و حتی امدادی به اندازه ای در جاده وجود دارد که یک مسافر در هر زمان که به مشکلی
بربخورد می تواند در کمترین زمان به امکانات متعددی دست یابد. این امکانات هم برای
مسافران و هم برای ساکنین مفید فایده است از همین روست که اگر راهها توسعه یابد
امکانات رفاه اجتماعی نیز توسعه خواهد
یافت.
هرچند در ایران توسعه رههای هوایی، راه آهن و
راه آسفالته به خوبی انجام نشده و پاسخ گوی نیاز مردم نیست اما در کنار توسعه و
گسترش راهها، تجهیز معابر به امکانات رایگانی چون، پارکنیگ های کنار جاده ای،
سرویس های بهداشتی و نمازخانه، سکوهای اقامت موقت برای صرف وعده های غذا و البته
تلفن های راه دور و امدادی یکی از اصلی ترین نیاز ها در کشور است به طوری که بتوان
این امکانات را به جاده ها اضافه کرد عملا قدم بسیار مثبتی در جهت توسعه راههای
کشور برداشته خواهدشد.
طبق
نظر کارشناسان، هر یک ساعت رانندگی نیازمند یک ربع ساعت استراحت است، این
مسئله در شب به 4 برابر افزایش می یابد، وجود برخی اماکن اقامتی همانند
کشورهای توسعه یافته راننده را مجاب می کند که به جای استراحت در ماشین، و
یا ادامه مسیر در حالت خواب آلودگی در این مراکز استراحت کند، غذایی بخورد و
با تجدید قوا به مسیر خود ادامه دهد.
تصور کنید یک خانواده از تهران به سمت مرکز
ایران حرکت کرده اند. آزادراه تهران – قم از امکانات بسیاری برخوردار است اما به
محض ورود به بخش کاشان و نائیین ملاحضه می شود که امکانات به شدت کاهش می باید به
طوری که تعداد رستوران های بین راهی، نمازخانه سرویس بهداشتی و حتی سکو یا آلاچیق
های اقامت موقت نیز وجود ندارد که این مسئله یک توزیع غیر نرمال را نشان می دهد که
امکانات به شکل بسیار پراکنده و غیر اصولی توزیع شده است.
حال اگر دولت با اصلاح حواشی آزاد راهها هر 100
متر یک بخش امکانات جزئی فراهم آورد خواهید دید توسعه راهها تا چه اندازه سبب
افزایش سطح رفاه عمومی خواهد شد به طوری که سفر های زمینی به عنوان پرمخاطب ترین و
ارزان ترین سفر در ایران از شرایط بسیار بهتری برخوردار خواهد بود.
هزینه زیادی نیاز نیست تا در کنار جاده هایمان
یک پارکنیگ و یک سکو در نظر بگیریم به عبارت دیگر
برای شروع کار همین میزان امکانات کافی است هرچند که وجود شیر آب سرویس بهداشتی ، سطل زباله و دهها مسئله
دیگر از ملزومات است اما جایی که خانواده ها بتوانند در صورت نیاز فوری به استراحت
و یا توقف در یک محیط امن مستقر شوند خود نعمت بزرگی است که باید برای آن فکری
شود.