به گزارش تیترشهر: شورای شهر
شیراز یکی از معدود شوراهایی در کشور است که اعضای آن بیش از سایر شوراها از مهندسان
عمران، مهندسان معماری و مدیران متخصص تشکیل شده است. به عبارتی کسانی برای این شهر
تصمیم گیری می کنند که یا متخصص در حوزه شهری و ساخت و ساز هستند و یا در حوزه مدیریتی
توان بالایی دارند با این همه جای تعجب است چرا تصمیمات گرفته شده و خروجی های این
شورا هیچ گاه نمی تواند شیراز را به ایده آل ها نزدیک تر کند.
شیراز در بخش مرکزی استان
فارس، در ارتفاع ۱۴۸۶ متری از سطح دریا و در منطقهٔ کوهستانی زاگرس واقع شده و آب و
هوای معتدلی دارد. این شهر از سمت غرب به کوه دراک، از سمت شمال به کوههای بمو، سبزپوشان،
چهلمقام و باباکوهی (از رشته کوههای زاگرس) محدود شدهاست. شیراز پس از تبریزو تهران
سومین شهر ایران است که در سال ۱۲۹۶ خورشیدی، نهاد شهرداری در آن تأسیس گردید. شهرداری
شیراز به ۱۰ منطقهٔ مستقل شهری تقسیم شده و جمعاً مساحتی بالغ بر ۲۴۰ کیلومتر مربع
را شامل میشود. این شهر به سبب جاذبههای تاریخی، فرهنگی، مذهبی و طبیعی فراوان، همواره
گردشگران بسیاری را به سوی خود فرا میخواند. با این که آثار و بناهای بسیار خاص و
ممتازی دراین شهر قرار دارد اما شورای شهر و شهرداری آن هیچ گاه نتوانست شهر شیراز
را به یک شهر ممتاز در حوزه شهری بدل کند. شهری که با جذب میلیون ها توریست هنوز چهره
شهرستان کوچکی را دارد که سال های سال نیاز است تا به یک شهر تمام عیار بدل شود. وجود
مناطق فقیرنشین و ناامن، وجود بافت های فرسوده و البته سو مدیریت های بسیار که به جای
آن که مسیر عمران وآبادانی را هموار کند به شدت شهر را دچار مشکل کرده است.
11 مهندس در شورای
شهر 9 نفر از آنها مستقیما در حوزه شهرسازی، عمران و معماری تخصص دارند نمی توانند
شهری را اداره کنند که بافت های تاریخی آن از هر لحاظ ممتاز است و باید حفظ شود اما
آنها در برابر لودر های پرقدرت شهرداری هیچ اقدامی انجام نمی دهند. مهندسینی که نتوانسته
اند چهره شیراز را به یک شهر امروزی بدل کنند و با وضع قوانینی حداقل مشکل راهها و
ترددی به ویژه آسفالت این شهر را از وضع خراب موجود رهایی بخشند.
شیراز را باید شهر پروژه های
نیمه تمام، رها شده و یا به "مرور زمان"
شناخت، طرح هایی که اگر اجرایی شود ترافیک های بی موقع شهری را حل می کند اما متاسفانه
نبود نظارت صحیح بر شهرداری سبب شده شیراز جذابیت لازم را از نظر ساختار شهری نداشته
باشد.
یکی از معضلات مهم سطح کلانشهر
شیراز خیابانهای ناهمواری است که هراز چندگاهی توسط شهرداری آسفالت می شود و به ماه
هم نرسیده توسط دستگاه دیگر مورد حفاری قرار می گیرد آسفالت خیابان های شیراز بیشتر به
سطوحی وصله شده و ناهموار شباهت دارند تا خیابانهایی مسطح که قرار است محل تردد
خودروها باشد و از این رو بسیاری از گردشگران اروپایی این نوع روکش خیابان را با تعجب
نظاره می کنند.
این حفاریها به حدی طول می
کشد که آسفالت خیابانها به کلی کیفیت خود را از دست داده و نیاز به روکش جدید دارد
و در عین حال آسفالت قسمتهایی که مورد حفاری قرار گرفته آنچنان بی کیفیت و غیر استاندارد
است که معابر را به سطوحی ناهموارتر از قبل تغییر داده است.
این شرایط باعث شده در شهر
شیراز با خیابانهایی وصله شده ای مواجه باشیم که هیچگونه استانداردی در آسفالت آن دیده
نمی شود. اعضای شورای شهر علت اصلی را استفاده از شیوه سنتی می دانند در حالی که اگر
قرار باشد تصمیم درستی برای این شهر ممتاز گرفته شود باید از اصول مهندسی و زیرساختی
آن شروع کرد..
مسئولان شهرداری و اعضای شورای
اسلامی شهر شیراز با اعلام پروژه های هدف مطالباتی را در میان شهروندان ایجاد کرده
و هر بار طی مصاحبه هایی با اعلام تاریخ های مختلف برای افتتاح یا آغاز عملیات اجرایی
این پروژه ها اعتماد کم رنگ شده مردم را کم رنگ تر کردند.
طی ماه های گذشته شهرداری
شیراز با برگزاری بازدیدهایی از خبرنگاران خواسته تا مراحل کار را ببینند اما آنچه
برای مردم مهم است تاریخ هایی است که هنوز هم عملی نشده و احتمالا عملی نمی شود.
چندین زیرگذر، اصلاح
معبری و چند پل روگذر از پروژه های عمرانی شهر است که با سرعت بسیار کندی پیش می
رود و این در حالی است که قرار بوده 120 تقاطع غیر هم سطح در شیراز به وجود آید که
از این میان 33 پروژه آغاز به کار شده که تنها کمتر از 20 عدد از آنها بیش از 50
درصد رشد داشته است.
به عبارتی شیراز از
پیگیری و نظارت رنج می برد و این مسئله در شورای شهر فعلی شیراز به وفور دیده می
شود. اما متاسفانه هیچ گاه تدبیری برای حل این مشکلات اتخاذ نشده است. شورای شهر
شیراز کار خود را خوب آغاز کرد اما امروز که به ماههای آخر نزدیک می شود نشان داد
تخصص در کنار پیگیری و شناخت ریشه های مشکلات به کار می آید و اگر قرار باشد عده
ای متخصص به صرف تخصص خود وارد شورای شهر شوند و نتوانند پیگیری های لازم را انجام
دهند قطعا شورا به اهداف خود نخواهد رسید.