به گزارش تیتر شهر:افغانستان، کشوری که چند سالی است نام و سرنوشتش با جنگ و خون ریزی گره
خورده؛ کشوری که تا همین چند دهه قبل آرام بود و مردمانش زیر آسمان آبی و
در کمال صلح زندگی روزمره را می گذراندند. تا اینکه مشکلات و جاه طلبی ها
دست در دست هم دادند و آشوب و نا آرامی را به کشور کشاندند.
لازم نیست برای رسیدن به آرمش و صلح در افغانستان خیلی به دل تاریخ
برویم. دهه ۱۹۶۰ تا ۱۹۷۰ میلادی، این آخرین روزهای سپید افغانستان، شاید
دیگر در تاریخ این کشور تکرار نشود. اما می توان سفری تصویری به این روزها
داشت آن هم به لطف یک هیچهایکر ( رایگان سوار ) فرانسوی به نام فرانسوا پامری ( Francois Pommery ). آقای فرانسوا پامری برای اولین بار و آن هم به روش هیچهایک در سال ۱۹۶۹ به افغانستان آمد. آنقدر این کشور، زیبایی هایش و
مردمان خونگرمش برای او جذاب و دیدنی بود که بار دیگر در سال ۱۹۷۴ به همراه
دوستان و همسرش به افغانستان بازگشت. او در سفر دومش که منجر به اقامت
یکماه در افغانستان شد، از شهرهای کابل، هرات، بامیان و در نهایت نورستان
دیدن کرد. او در این سفر طبق عادت هر کس دیگری که به سفر می رود، عکاسی
کرد. اما شاید هنگامی که از افغانستان و زیبایی هایش عکس می گرفت، فکرش را
هم نمی کرد که روزی این عکس ها را با عنوان آخرین روزهای آرامش افغانستان
منتشر کند.
امروز به لطف سفر فرانسوا به افغانستان و تصاویرش، نگاهی خواهیم داشت به آخرین روزهایی که در این کشور آرامش موج می زد.
۱) پیاده روی به سبک غربی ها
آقای فرانسوا پامری در سال ۱۹۷۴ به همراه همسر و دوستانش به افغانستان
بازگشت. این عکس از بیرون هتل Spinzar در کابل گرفته شده است؛ تصویری که یک
زن افغان را در لباسی غربی نشان می دهد.
۲) کابل در سال ۱۹۷۴ شهری دوستانه و عادی بود…
آقای فرانسوا پامری در این باره می گوید، در سال ۱۹۷۴ ما یک ماه در کابل
اقامت داشتیم. از سفر قبلیمان در سال ۱۹۶۹ چیزی تغییر نکرده بود
۳) زندگی عادی و روزمره در هرات، یکی از شهرستان های افغانستان
۴) انتقال علم و هنر از نسلی به نسل دیگر
در این تصویر یک مرد افغان را می بینید که در حال آموزش هنر و صنعت بافندگی به یک کودک است.
۵) هرات و آرامشش در سال ۱۹۷۴
کودکی که در خیابان های هرات در حال بازی است. آرامش شهر را می توان از این عکس دریافت.
۶) زوج هایی که جوانی شان را در روستای وایگل گذرانده اند
این عکس مربوط به سال ۱۹۶۹ است.
۷) همه جا آرام است، هیچ کس حتی به جنگ هم فکر نمی کند
۸) مردم شهر کوچک نورستان در کمال آرامش به زندگی خود ادامه می دهند
۹) نژادی که به اسکندر می رسد…
مردم نورستان ریشه و نژادشان به اسکندر می رسد و به همین دلیل موهای بور و چشمان آبی رنگ پدیده ای عجیب در میان آن ها نیست
۱۰) مردم نورستان اینطور استراحت می کردند
۱۱) کودکی که در شهر نورستان زندگی می کرد شاید امروز درگیر جنگ باشد…
۱۲) یک مرد اهل هرات در حال انجام کارهای روزانه اش
۱۳) تصویری از بامیان، شهری مرکزی در افغانستان
۱۴) شهر کابل در آرامش
۱۶) زندگی در هرات مثل همه جای دنیا ادامه داشت…
۱۷) تصویری از یک تضاد در شهر
حمل و نقل، تضادی که به وضوح در عکس پیداست. یک سیستم حمل و نقل قدیمی و در گوشه ای از تصویر اتومبیلی امروزی
۱۸) خیابانی در کابل
۱۹) طبیعت افغانستان هم در گوشه ای آرمیده بود
۲۰) مجسمه بودا در شهر بامیام