به گزارش تیترشهر : هفته گذشته افغانستان صحنه برگزاری انتخابات ریاست جمهوری بود. این انتخابات بعد از چند بار تعویق و تهدیدهای گسترده طالبان سرانجام برگزار شد اما مشارکت مردم در این فرایند سیاسی بسیار پائین بود.
درست در میانه بحث های موجود بعد از انتخابت، هیاتی از طالبان افغانستان به پاکستان سفر کرده و با «زلمای خلیلزاد» نمانیده ویژه امکریکا در امور افغانستان دیدار کرد. انجام این دیدار در وضعیت این روزهای افغانستان و در شرایطی که «دونالد ترامپ» رئیس جمهور آمریکا، در ماه گذشته مذاکره با طالبان را قطع کرده بود، مشکوک به نظر می رسید و علاوه بر آن یک روز بعد از برگزاری انتخابت، دو نامزد اصلی یعنی عبدالله عبدالله و اشرف غنی هر دو مدعی پیروزی در انتخابات شدند؛ امری که به پیچیده شدن اوضاع در این کشور منجر شد.
در همین رابطه برای روشن تر شدن تحولات افغانستان با «محمد شفیق همدم» به گفتگو نشستیم. «همدم» از کارشناسان امور بین الملل بوده و علاوه بر امر مشاوره با ریاست جمهوری افغانستان و فرماندهان ناتو در افغانستان سابقه تدریس در دانشگاه مریلند آمریکا را نیز دارد. متن مصاحبه با وی به شرح زیر است:
*در شرایطی که افغانستان درگیر تحولات پسا انتخاباتی بود زلمای خلیلزاد با نمایندگان طالبان در پاکستان دیدار کرد. شما این دیدار را با توجه به شرایط موجود چطور ارزیابی می کنید؟
سفر خلیل زاد به پاکستان جهت مذاکرات صلح نشان می دهد که روند مذاکرات هنوز هم از بین نرفته است. باوجود اینکه این روند شدیدا متضرر شده است، اما چاره ای جز پایان جنگ و آشتی وجود ندارد.
یک نگرانی در مورد این مذاکرات وجود دارد و آن مکان و زمان این ملاقات است. پاکستان می تواند در پایان دادن جنگ افغانستان مفید واقع شود، اما مکان مذاکرات صلح نباید پاکستان باشد. در ضمن آغاز نشست ها با طالبان در این وقت نهایت حساس که مردم منتظر نتایج انتخابات هستند، چنین نشست هایی می تواند نامزدهای انتخاباتی را نگران سازد.
اما هرنوع اقدام که باعث پایان جنگ افغانستان و برگشت صلح شود، مورد ستایش، حمایت و تائید مردم افغانستان، منطقه و جهان قرار خواهد گرفت. از اینرو من این نشست را یک گام مثبت برای از سرگیری مذاکرات صلح میدانم.
*دلایل کاهش مشارکت مردم افغانستان در انتخابات چیست؟ با وجود اینکه نتایج انتخابات هنوز از سوی کمیسیون مستقل انتخابات اعلام نشده هم آقای غنی و هم آقای عبدالله عبدالله اعلام پیروزی کردند. نظر شما در این رابطه چیست؟ آیا ممکن است دولت آینده همانند دولت فعلی یعنی یک رئیس جمهور و یک مدیر اجرایی داشته باشد؟
دلایل عمده کمرنگ بودن رای دهندگان در انتخابات موارد زیر است:
- ناتوانی نهادهای انتخاباتی در اصلاحات این ساختارها و ناکامی شان برای اعتمادسازی میان مردم و تشویق رای دهندگان؛
- تقلب گسترده در انتخابات های قبلی و مداخلات حکومت در روند انتخابات؛
- ناامنی گسترده و تهدیدهای جدی گروه های تروریستی و طالبان برای کارمندان نهادهای انتخاباتی، رای دهندگان و نامزدها؛
- بحران های پسا انتخابات در سال ۲۰۱۴ و انتخابات پارلمانی که ماه ها طول کشیده و باعث بی ثباتی سیاسی کشور گردید؛
- ناکامی حکومت کنونی در عرصه های امنیتی، سیاسی، اقتصادی و اجتماعی؛
-نبود نامزدان با طرح، معتمد، محبوب؛
- به تاخیر افتادن مکرر انتخابات؛
- نبود امکانات کافی برای نامزدهای انتخاباتی در کارزارهای انتخاباتی جهت جلب توجه رای دهندگان؛
- واقع شدن دو روند بزرگ سیاسی یکی انتخابات و دیگری صلح؛
- و در نهایت ناکامی حکومت برای ایجاد یک فضا و محیط مناسب برای رای دهندگان و احیای مجدد اعتماد مردم برای اشتراک در این روند بسیار مهم.
فکر می کنم که حکومت آینده نیز یک حکومت ائتلاف گونه، اما متفاوت از حکومت کنونی خواهد بود.
*با توجه به این اوضاع و مذاکراتی که طالبان با کشورهای منطقه انجام می دهد، آینده افغانستان را چطور ارزیابی می کنید؟
سرنوشت افغانستان فقط و فقط منحصر به پیروزی روند مذاکرات صلح و پایان جنگ است. بدون دست یافتن به یک صلح دائمی هر نوع پیشرفت دیگر در هر عرصه که باشد شکننده و برگشت پذیر است.
امینت و ناامنی افغانستان مستقیما بر اوضاع منطقه تاثیر گذار است. پس صلح و ثبات افغانستان در دراز مدت می تواند در امنیت و انکشاف کشورهای همسایه و منطقه تاثیر بگذارد. از اینرو لازم است که کشور های منطقه باید برای پایان ناامنی در افعانستان با تمام جوانب دخیل با در نظر داشتن احترام به استقلال این کشور همکاری نمایند.
