به گزارش تیترشهر : آسیا با جزایر گرمسیری، شالیزارهای برنج، مزارع چای، کوه‌های ناهموار و کلان‌شهرهای وسیع، سرزمین عجایبی با مقاصد متنوع است. در میان این ترکیب، گردشگران می‌توانند شهرهای جذابی را کشف کنند که تاریخ و زیبایی آنها شما را شگفت‌زده می‌کند.
چه به دنبال شکوه معماری دوران استعمار باشید و چه عاشق مناظر خیره‌کننده یا مقاصد فرهنگی، در آسیا می‌توانید مقصد محبوب‌تان را پیدا کنید. در ادامه ۱۳ شهر زیبای این قاره کهن را به شما معرفی می‌کنیم تا در صورت امکان، در فهرست مقاصد خارجی خود قرار دهید.
هوی آن (Hoi An) در سواحل مرکزی ویتنام قرار دارد و شهر قدیمی آن بهشتی برای عکاسان، شکموها و علاقه‌مندان به معماری محسوب می‌شود. این بندر تجاری که قبلا مستعمره فرانسه بود، در سال ۱۹۹۹ در میراث جهانی یونسکو به ثبت رسید و از قرن ۱۶ تاکنون یکی از مهم‌ترین شهرهای تجاری ویتنام به‌شمار می‌رود.
هوی آن به‌خاطر اینکه قرن‌ها یک قطب تجاری مهم بوده است، خیابان‌های باریکش پر از تجارتخانه‌های خردلی رنگ که البته بسیاری از آنها به رستوران، کافه، بوتیک‌های طراحی و مزون لباس تبدیل شده‌اند.
به این فضا شاخ و برگ‌های سرسبز را نیز اضافه کنید که از پشت بام خانه‌ها سر بر آورده‌ند و شب‌ها فانوس‌های ابریشمی شهر را چراغانی و فضا را عاشقانه می‌کنند.
اگر به این شهر سفر کردید، حتما باید از غذاهای خوشمزه‌اش نیز بچشید، از banh mi در رستوران محبوب Banh Mi Phuong گرفته تا دامپلینگ، برنج با سبزیجات و غذاهای دریایی تازه در کافه Miss Ly.
یوفوئین (Yufuin) شهر کوچکی در استان کیتا در جزیره کیوشو واقع در جنوب غربی ژاپن است و به‌خاطر فضای آرام، حمام‌های اونسن (چشمه‌های آب گرم)، خانه‌ها و مغازه‌هایی با سقف‌های شیروانی به سبک طاپنی و همچنین مناظر طبیعی بکرش (که در پس‌زمینه نیز کوه یوفو واقع شده است) شهرت دارد.
در پاییز گردشگران می‌توانند شاهد صحنه‌ای مملو از برگ‌های نارنجی و قرمز باشند، در حالی که در بهار، شکوفه‌های درخت گیلاس با آن رنگ صورتی دلبرانه‌اش، چشم هر کسی را به خود خیره می‌کند.
حمام‌های اونسن یکی دیگر از جذابیت‌های این شهر است. مسافران می‌توانند زمانی که در مهمانخانه‌های محلی مثل Yufuin Iyotomi اقامت دارند، چنین حمام‌هایی را تجربه کنند؛ علاوه بر این، در این شهر حمام‌های عمومی مثل شیتانیو در دریاچه کینیرینکو واقع در شرق یوفوئین، وجود دارد که می‌توانید استفاده کنید.
قدم زدن در خیابان یونوتسوبو (Yunotsubo Street) که در مرکز یوفوئین قرار دارد، روش خوبی برای شروع صبح است؛ بوتیک‌های هنری، چایخانه‌ها و رستوران‌های زیادی در این خیابان وجود دارد.
پنیر این منطقه شهرت زیادی دارد، به همین دلیل به شما توصیه می‌کنیم که از کارخانه تولید پنیر یوفوئین بازدید کنید. به علاوه، برای چشیدن طعم پنیر خوشمزه اینجا می‌توانید از چیزکیک‌های کافی شاپ Milch سفارش دهید.
یوفوئین برای علاقه‌مندان به هنر نیز جذابیت‌های خاص خودش را دارد؛ در این شهر کوچک بیش از ۲۰ گالری وجود دارد که از جمله آنها می‌توان به موزه هنر Kengo Kuma-designed Comico اشاره کرد، جایی که آثار هنرمندان بااستعداد ژاپنی مثل Takashi Murakami و Hiroshi Sugimoto به نمایش درآمده است.
محله تاریخی جرج تاون در پنانگ یکی از شهرهای برگزیده یونسکو است و اینجا می‌توانید جلوه‌های چندفرهنگی را مشاهده کنید.
قدمت میراث منطقه حدودا به ۵۰۰ سال قبل باز می‌گردد، زمانی که مستعمره سابق انگلیس مرکز مهم تجاری در تنگه مالاکا بود و باعث تبادل فرهنگی بین ساکنان مالایی، چینی، اروپایی و هندی شد. در نتیجه جرج تاون ویژگی منحصربه‌فرد خود را حفظ کرده است؛ این را می‌توان از خانه‌ها و مغازه‌های رنگی، عمارت‌های چینی، ساختمان‌های دولتی اروپایی، بناهای مذهبی متعدد، فستیوال‌ها، موسیقی، غذا و قلعه‌هایش فهمید.
از مهم‌ترین جاهای دیدنی این شهر می‌توان به قلعه Cornwallis، کلیسای سنت جورج (قدیمی‌ترین کلیسای انگلیسی در جنوب شرق آسیا)، معبد Sri Mahamariamman و تالار شهر اشاره کرد؛ اکثر گردشگران دوست دارند در خیابان آمریکایی (Armenian Street) قدم بزنند تا به تماشای هنر خیابانی زیبای این محله قدیمی بنشینند.
جرج تاون را «پایتخت غذای مالزی» می‌نامند؛ این شهر یکی از بهترین شهرهایی در آسیا است که می‌تواند مقصد فوق‌العاده‌ای برای شکموها باشد. مراکز عمومی عرضه غذا مثل فودکورت Sri Weld، New Lane و Cheapside برای چشیدن طعم غذاهای جرج تاون مناسب هستند.
غذاهای محلی این شهر مثل معماری‌اش، منعکس‌کننده تاریخ چندفرهنگی آن است. اگر به این شهر سفر کردید، حتما غذاهایی مثل char koay kak (کیکی برنج با تخم مرغ، میگو، جوانه لوبیا و تربچه)، Hokkien mee (نودل مخلوط با غذاهای دریایی و سس سویا)، rojak (سالاد میوه و سبزیجات که با سس شیرین بادام زمینی سرو می‌شود)، Assam laksa و kaya toast را امتحان کنید.
یکی از بهترین مکان‌ها برای مشاهده معماری دوران استعمار اسپانیا در اسپانیا، شهر ویگان (Vigan) است که در سواحل غربی جزیره (Luzon) در شمال غربی فیلیپین قرار دارد.
این شهر که در سال ۱۵۷۲ توسط اسپانیایی‌ها بنا شده، در میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده است. خوان دو سالسدو (Juan de Salcedo) طرح شبکه‌مانندی برای شهر تهیه کرد؛ کلیساها، مدارس و عمارت‌های بزرگ با پنجره‌های زیبا و فضای داخلی چوبی.
مسافران هنگام پرسه زدن در خیابان‌ها قطعا با ساختمان‌های به سبک دوران استعمار در اطراف میدان مرکزی مواجه خواهند شد که یکی از آنها کلیسای جامع سنت پل است که نمایی به رنگ سفید و زرد دارد. این سازه زیبای باروکی، ابتدا در سال ۱۶۴۱ ساخته شد و سپس بعد از چندین زمین‌لرزه و آتش‌سوزی، مرمت و بازسازی شد.
با یک پیاده‌روی کوتاه‌مدت به سمت جنوب، به Calle Crisologo می‌رسید که یکی دیگر از جاذبه‌های ویگال است. این خیابان سنگ‌فرش با خانه‌های قدیمی که به خوبی از آنها محافظت شده است و درشکه‌‌ها، شما را به سفر در گذشته می‌برد. در ویگان همچنین می‌توانید در کارگاه‌های سفالگری مثل RG Jar Factory (در بلوار آزادی) شرکت کنید و استعداد خود را در ساخت ظروف سنتی سفالی بسنجید.
در بازار ویگان هم می‌توانید زندگی روزمره مردم را از نزدیک مشاهده کنید و از غذاهای خیابانی که عرضه می‌شود، نوش جان کنید.
لوانگ پرابانگ که اغلب به‌عنوان یکی از معنوی‌ترین شهرهای جنوب شرق آسیا شناخته می‌شود، در نگاه اول چشم‌ها را به خود خیره می‌کند.
این شهر در پایین درهای در لائوس مرکزی واقع شده است؛ شهری محصور بین کوه‌ها که از وسط آن رود Nam Khan عبور می‌کند. لوانگ پرابانگ از قرن ۱۴ تا ۱۶ میلادی، پایتخت اولین پادشاهی لائوس بود و مدت‌ها در مسیر ابریشم، مکانی استراتژیک مهمی به حساب می‌آمد.
بعدها در اواخر دهه ۱۸۹۰ میلادی این شهر به تصرف فرانسوی‌ها درآمد و با گذشت زمان، ترکیبی از معماری اروپایی و لائوسی، منظره فوق‌العاده‌ای در این شهر خلق کرد.
لوانگ پرابانگ که در سال ۱۹۹۵ در میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده، همچنان پایتخت فرهنگی و هنری این کشور محسوب می‌شود.
این شهر علاوه بر معماری زیبا، میزبان جاذبه‌های زیبای طبیعی هم هست؛ مثل آبشارهای Kuang Si و کوه Phousi، جایی که بعد از ۳۰۰ قدم می‌توانید منظره زیبایی از حومه شهر را تماشا کنید.
در لوانگ پرابانگ بیش از ۳۰ معبد زیبا وجود دارد، از جمله معبد طلایی Wat Manorom که گفته می‌شود در سال ۱۳۷۲ میلادی ساخته شده و قدیمی‌ترین معبد شهر به‌شمار می‌رود. موزه کاخ سلطنتی، بازارهای شبانه، قایق‌سواری در رودخانه، تورهای دوچرخه‌سواری و... از دیگر تفریحاتی است که در لوانگ پرابانگ می‌توانید تجربه کنید.
اگرچه اولین مقاصد گردشگران در سفر به کامبوج انگکور وات است، اما خیلی‌ها هم جذب کامپوت می‌شوند. این شهر به‌خاطر مناظر رودخانه‌ای و مزارع فلفل، خانه‌های رنگارنگ استعماری فرانسه، خیابان‌هایی با پیاده‌روهای زیبا و فعالیت‌ها و تفریحات متنوعی که می‌توان در فضای باز انجام داد، شناخته می‌شود و به همین دلیل یکی از زیباترین شهرهای کوچک منطقه به‌شمار می‌رود.
اینجا می‌توانید کایاک‌سواری، دوچرخه‌سواری، کوهپیمایی، کشتی‌های کروز، پادلبردینگ و... را تجربه کنید.
با تورهای یک روزه هم می‌توانید به طبیعت سرسبز اطراف شهر، معابدی که در غارها هستند، آبشارها، نمکزارها و مزارع فلفل بروید، جایی که می‌توانید معروف‌ترین محصول صادراتی این منطقه را مزه کنید.
در کامپوت می‌توانید غذاهای سنتی خمری را در رستوران Rikitikitavi یا کافه Khmer Roots را بچشید. گیاهخواران هم می‌توانند در کافه Epic Arts یا Simple Things غذای دلخواه‌شان را نوش جان کنند.
برای کسانی که به دنبال گذراندن اوقات فراغت در ساحل هستند، جزایری که در نزدیکی شهر هستند، گزینه فوق‌العاده‌ای محسوب می‌شوند.
در میان قدیمی‌ترین محله‌های یوگیاکارتا، Kota Gede به‌خاطر فعال بودن در صنعت نقره، کوچه‌های باریک کوچک و معماری زیبا و خوش‌عکس شهرت دارد.
قدمت این محیط زیبا به قرن ۱۵ میلادی می‌رسد، زمانی که «شهر بزرگ» (Big City) پایتخت آخرین پادشاهی مستقل، قبل از استعمار جزیره جاوا توسط هلندی‌ها بود.
در آن زمان، تاجران ثروتمند زیادی خانه‌های مجلل به سبک کالانگ (خانه‌های زیبایی که ترکیبی از عناصر ساختاری هلندی، چیدمان سنتی جاوایی و تزئینات ظریف است) ساختند.
بعداها در اوایل دهه اول قرن ۱۹ میلادی، صنعت نقره به یکی از مهم‌ترین معاملات این منطقه تبدیل شد. هنوز هم مسافرانی که در خیابان‌های اصلی Jalan Kemasan پرسه می‌زنند، می‌توانند بوتیک‌ها، گالری‌ها و کارگاه‌های آموزشی را ببینند که همه چیز، از جواهرات گرفته تا جعبه و کارد و چنگال نقره در آنها به نمایش گذاشته شده است و به فروش می‌رسد.
گردشگران در این شهر می‌توانند از مسجد Kotagede و قبرستان Imogiri (جایی که حاکم سایق در آن دفن شده است) دیدن کنند. از اینجا به راحتی می‌توانید به بازدید از اماکنی بروید که در یوگیا قرار دارند و در میراث جهانی به ثبت رسیده‌اند که از جمله آنها می‌توان به معبد Prambanan، مکان تاریخی مربوط به هندوها که قدمتش به قرن ۹ میلادی می‌رسد و معبد Borobudur مربوط به قرن ۸ میلادی (که گفته می‌شود بزرگترین بنای بودایی در جهان است) اشاره کرد.
Kota Gede تپه‌های ماسه‌ای و سواحل خیره‌کننده نیز دارد؛ به عبارت دیگر، برای بازدید از تمامی جاهای دیدنی این شهر به بیش از یک هفته زمان نیاز دارید.
گاله شهری ساحلی در جنوب غرب سریلانکا است؛ شهری محصور در دیوارها که به مدت چندین قرن، یک بندر تجاری مهم بوده است. قلعه این شهر که در میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده است، شاهد ۳ دوره حکومت استعماری بوده است؛ در ابتدا پرتغالی‌ها از سال ۱۵۰۵ تا ۱۶۵۸ بر گاله حکومت کردند، سپس هلندی‌ها از ۱۶۵۸ تا ۱۷۹۶ اینجا را به مستعمره خود تبدیل کردند و در نهایت از سال ۱۷۹۶ تا ۱۹۴۸ بریتانیایی‌ها حکومت را در دست گرفتند.
این روزها بسیاری از انبارهای قدیمی و خانه‌های بازرگانان به موزه، بوتیک، مغازه، رستوران و کافه تبدیل شده است.
از مهم‌ترین رستوران‌های شهر می‌توان به Fort Printers اشاره کرد که داخل عمارت قرن هجدهمی قرار دارد و به‌خاطر غذاهای دریایی تازه‌اش شهرت دارد؛ رستوران Hoppa هم به‌خاطر کاری‌های فوق‌العاده سریلانکایی و پنکیک‌های گنبدی شکلش شهرت دارد.
شما به راحتی می‌توانید با پای پیاده، از تمامی جاهای دیدنی گاله دیدن کنید؛ کلیسای هلندی (aka De Groote Kerk)، برج ساعت گاله، فانوس دریایی گاله، مسجد Meeran، معبد Sudharmalaya و انبار قدیمی ادویه تنها تعدادی از جذابیت‌های گاله برای گردشگران است.
مسافران بعد از گشت و گذار در این شهر استعماری، به راحتی می‌توانند به سمت جنوب و ساحل بروند و از تفریحاتی مثل غواصی و تماشای وال‌ها لذت ببرند؛ یا اینکه می‌توانید به ساحل زیبای Unawatuna بروید و در فضای آرام آن، استراحت کنید.
هرچند که ممکن است سوژو در غرب شانگهای، به‌عنوان مشهورترین شهر آبی در چین توجه گردشگران را به خود جلب کند، اما گفته می‌شود ژوژوانگ قدیمی‌ترین شهر آبی چین است. این شهر زیبا حدود ۹۰۰ سال قبل در طول حکومت سلسله مینگ و کینگ ساخته شده است و تصاویری از خانه‌های سفید چینی، کانال‌های آبی آرام و پل‌های قوسی‌شکل آن، کاملا شبیه به نقاشی یک منظره رویایی است.
ژوژوانگ میزبان چندین مکان باستانی است که از جمله آنها می‌توان به پل‌های دوقلوی Shide و Yong'an (که بیش از ۵۰۰ سال قدمت دارد)، معبد قرن یازدهمی Chengxu Taoist و چند خانه تاجران ثروتمند اشاره کرد.
از مهم‌ترین جاهای دیدنی شهر مجموعه و خانه Shen است که به سبک معماری دوران سلسله Qing ساخته شده است؛ اینجا یک عمارت بزرگ چینی با ۱۰۰ اتاق، حکاکی‌هایی که روی طلا انجام شده، باغ‌های آرام و خلوت و اسباب و اثاثیه باستانی است.
البته باید بدانید که ژوژوانک ممکن است آخر هفته‌ها بسیار شلوغ باشد. به شما توصیه می‌کنیم برای فرار از اردحام گردشگران و همچنین راحت‌تر پیدا کردن اتاق در هتل‌ها، در فصل‌های بهار و پاییز و در روزهای غیرتعطیل به این شهر سفر کنید.
مولینونگ در تپه‌های East Khasi در شمال شرقی هند قرار دارد و نشریات زیادی لقب «تمیزترین روستای آسیا» را به این روستا داده‌اند. مولینونگ چنین اعتباری را مدیون خانواده‌های Khasi (یک جامعه کوچک بومی مادرتباری) است، کسانی که شهر را خانه خود می‌نامند و به تمیز نگهداشتن روستای خود افتخار می‌کنند. آنها همچنین همیشه به کشت و هرس درختان می‌پردازند و روستا فضای سبز زیبایی دارد که در سراسر هند مشهور است. همانطور که از تمیزترین منطقه روستا انتطار می‌رود، زیبایی طبیعی نیز یک عامل اساسی است.
گردشگران می‌توانند به خانه درختی Sky View بروند که از چوب خیزران ساخته شده و ارتفاعش ۸۵ فوت است و از آنجا چشم‌انداز زیبایی از جنگل و دشت‌های بنگلادش در جنوب را به تماشا بنشینند.
همچنین در این نزدیکی آبشار میولینونگ واقع شده است؛ جایی که پل‌هایی که از ریشه‌های درختان ساخته شده‌اند، منظره فوق‌العاده‌ای خلق کرده است. این پل‌های طبیعی از درهم تنیدن ریشه‌های درختان ایجاد شده‌اند. در حدود ۱۵ سال، این ریشه‌ها در آبراه‌ها رشد می‌کنند و به قدری محکم می‌شوند که مردم بتوانند روی این پل‌ها راه بروند.
قندروک (Ghandruk) یک روستای کوهستانی در منطقه هیمالیا در نپال است که ارتفاع آن از سطح دریا ۲ هزار متر است. به این روستا، روستای سنگی نیز می‌گویند. برای رسیدن به قندروک، هیچ راهی به جز پیاده رفتن ندارید! از شهر پخارا (شهری در مرکز نپال کع کنار دریاچه قرار دارد که نقطه آغاز گشت و گذار در آناپورنا است) تا این روستا ۴ ساعت پیاده راه است. در قندروک از مسافران در چایخانه‌های سنتی پذیرایی می‌شود و گردشگران می‌توانند به تماشای معبدی که در بالای کوه قرار دارد بروند، اسب‌سواری کنند یا در فعالیت‌های فرهنگی شرکت کنند که این فعالیت‌ها به آنها این امکان را می‌دهد که از نزدیک با سبک زندگی مردم محلی اینجا آشنا شوند.
اعضای قبیله‌ای که در این منطقه از نپال سکونت دارند، در درگیری‌ها در هنگ‌های ارتش بریتانیا خدمت کرده‌اند و موزه‌ای در روستا وجود دارد که در آن جذابیت‌های فرهنگی و تاریخی به نمایش درآمده است.
شما می‌توانید چند ساعت یا حتی چند روز اقامت کنید تا از فضای سنتی آن لذت ببرید و مناظری از هیمالیا را تحسین کنید.
خط ساحلی شمال شرق هنگ کنگ، کسانی را که برای اولین بار به این منطقه سفر می‌کنند شگفت‌زده می‌کند.
به جای مواجه شدن با انبوهی از جمعیت و ترافیک خودروها، «ریه سبز» شهر منظره‌ای از کوه‌های استوار، جزایر سرسبز و روستاهای ساحلی زیبا مثل سای کونگ را پیشکش چشم گردشگران می‌کند. در این شهر کافه‌ها و مغازه‌های زیادی وجود دارد که جان تازه‌ای به آن بخشیده‌اند.
فروشگاه‌های سه طبقه، قایق‌های ماهیگیری، نانوایی‌ها و سرعت کم زندگی در این منطقه، گردشگران را جذب سای کونگ می‌کند. در هر سوی شهر که باشید، با کمی پیاده‌روی به اسکله می‌رسید و می‌توانید از تماشای منظره‌ای فوق‌العاده از دریا و همچنین چشیدن طعم غذاهای رستوران‌هایی که کنار آب قرار دارند و در فضای باز ماهی تازه سرو می‌کنند، لذت ببرید.
برای صرف غذا همچنین می‌توانید سری به رستوران سینگ کی (Sing Kee) بروید که ستاره میشلن دارد.
هرچند پوکت بیشتر به‌خاطر سواحلش شهرت دارد، اما این جزیره بزرگ فرصت‌های زیادی برای بازدید از بناها و سنت‌های فرهنگی نیز در اختیار مسافران قرار می‌دهد.
محله قدیمی تاریخی شهر پوکت که در مرکز جزیره قرار دارد، پر است از خانه‌ها و مغازه‌هایی که به سبک چینی و استعماری اروپایی، در طول قرن‌های ۱۸ و ۱۹ میلادی ساخته شده است. در این محله مغازه‌ها، کافه‌ها و رستوران‌های زیادی وجود دارد، مثل فروشگاه‌های فروش پارچه های باتیک که توسط مردم بومی مالزی و هندی اداره می‌شود.
در این منطقه معابد چینی متعدد، عمارت‌های قدیمی، موزه‌های فرهنگی و یک صومعه هم وجود دارد.
برای بازدید از تمامی جاهای دیدنی محله پوکت تاون، می‌توانید در تورهای پیاده‌روی شرکت کنید. پوکت تاون جایی است که می‌توانید بهترین رستوران‌های جزیره را در آن پیدا کنید؛ اینجا برای افرادی که دوست دارند به جای ساحل، در محیطی تاریخی و قدیمی غذا نوش جان کنند، ایده‌آل است.
منبع : کجارو
