به گزارش تیترشهر : صوفیه، پایتخت بلغارستان، ۷۰۰۰ سال پیش از میلاد مسیح، به دست تراکیان (مردمان هندواروپایی) ساخته شد و فرمانروایان و قدرت‌های مختلفی، از جمله رومی‌ها و عثمانی‌ها در آن حکومت کردند.
امروزه، صوفیه به شهری مدرن تبدیل شده است، اما همچنان تاریخ را در جای‌جای آن می‌توان دید؛ از کفپوش‌های هتل‌ها گرفته تا ایستگاه‌های مترو. در ادامه با حقایق جالبی درباره این شهر آشنا می‌شویم.
۱. شهر صوفیه بر ویرانه‌های روم بنا شد.
طی قرن اول، امپراتوری روم منطقه امروزی بلغارستان را اشغال کرد. بنا به قوانین رومی، سردیکا، یا همان صوفیه امروزی، به یکی از مهم‌ترین شهرهای منطقه تبدیل شد. امروزه ویرانه‌های رومی بسیاری در صوفیه به چشم می‌خورند. زمانی‌که وارد کلیسای سنت صوفیه می‌شوید، می‌توانید از میان شیشه‌های کف زمین، تئاتر روم باستان را مشاهده کنید. کلیسای سنت صوفیه، چه از داخل و چه از بیرون بسیار ساده است و حتی یک ناقوس هم ندارد.
در سال ۲۰۰۴ یک سازمان، بخشی از این زمین را خرید تا در آن هتل بسازد. زمانی‌که شروع به حفاری کردند با آمفی‌تئاتر سردیکا مواجه شدند؛ ساختمانی بسیار بزرگ که قطر آن تنها ۱۰ متر از قطر کولوسئوم در روم کوچک‌تر است. متاسفانه، نه سازمان و نه دولت دست از ساخت هتل برنداشتند و در حفظ این مکان تاریخی بسیار ارزشمند تلاشی نکردند. خدا می‌داند که چقدر تاریخ زیر این هتل مدوفون است.
۲. ساخت اولین ایستگاه مترو ۳۰ سال طول کشید
شهر بزرگی مانند صوفیه با چنین جمعیتی، به یک سیستم حمل‌ونقل مطمئن نیاز دارد. روی سطح زمین اتوبوس و ترامواهای بسیاری وجود دارد اما زیر زمین تنها ۲ خط مترو فعال هستند. ساخت اولین ایستگاه مترو، از سال ۱۹۶۰ تا ۱۹۹۰، یعنی ۳۰ سال به طول انجامید. دلیلش آن است که هر بار که زمین را می کندند، به یک یک منطقه تاریخی می‌رسیدند که زمان آنها به تراکیان تا رومی‌ها می‌رسید. آنها حتی چند چشمه آب گرم نیز پیدا کردند.
اولین ایستگاه، ایستگاه متروی سردیکا است، که در آن می‌توانید بسیاری از ساختمان‌های رومی را در کنار ساختمان‌های مدرن تماشا کنید. دیوارهای رومی به‌حدی خوب ساخته شده‌اند که از آنها برای نگه‌داری کف ایستگاه متروی بالایی استفاده شده است. سازه‌های تاریخی مهم دیگری نیز وجود دارند که آنها را در معرض دید عموم، در راهرو قرار داده‌اند. بیرون از ایستگاه مترو منطقه بسیار بزرگی از ساختمان‌های رومی وجود دارد که به‌طور کامل حفاری شده‌اند و مردم می‌تواند در اطراف آنها قدم بزنند.
۳. بزرگترین کلیسای جامع بالکان در صوفیه قرار دارد
در کارت پستال‌های بلغارستان معمولا عکس بسیار خیره‌کننده‌ای از کلیسای جامع الکساندر نوسکی صوفیه را می‌بینید. این کلیسا یکی از بزرگترین کلیسای ارتدکس دنیا است که بین سال‌های ۱۹۰۴ تا ۱۰۱۲، به افتخار سربازان روسی که برای آزادسازی بلغارستان از دست عثمانی جنگیدند بنا شد. طراحی کلیسا بسیار پیچیده است و بیشتر گنبدهای آن دارای روکش طلا هستند.
تا پیش از اینکه صربستانی‌ها کلیسای سنت ساوا را کامل کنند، این کلیسا بزرگترین کلیسای بالکان بود. ورود به این مکان رایگان است اما برای عکاسی باید ۵.۶ دلار هزینه پرداخت کنید. یک حقیقت جالب دیگر این است که یک گدای معمولی در صوفیه ۲۰ هزار یورو جمع‌آوری کرده و آن را برای بازسازی گبد به کلیسا هدیه داده است.
۴. بلغارها با نازی‌ها متحد شدند اما جان ۴۸ هزار شهروند یهودی را نجات دادند
طی جنگ جهانی دوم، زمانی‌که بلغارستان مجبور به جنگ شد، تصمیم گرفت به متحدین بپیوندد. به موجب این تعهد، بلغارستان باید یهودی‌ها را به اردوگاه‌های کار اجباری می‌فرستاد. با وجود این، به کمک پادشاه وقت، بوریس سوم، و کلیسای بلغارستان، مردم یهودی از رفتن به آن کمپ‌های مرگ جان سالم بدر بردند. در پی اعتراضات گسترده علیه تبعید یهودی‌ها، آلمانی‌ها از تبعید ۴۸۰۰۰ یهودی بلغاری به بازداشگاه‌ها صرف‌نظر کردند.
۵. آخرین پادشاه که توسط کمونیست‌ها تبعید شد، ۵۰ سال بعد نخست وزیر شد.
زمانی‌که بوریس سوم پس از ملاقات با هیتلر، در سال ۱۹۴۳ به طرز مشکوکی فوت کرد، پسرش سیمئون زاکس کبورگ و گوتا بر تخت پادشاهی نشست. پس از جنگ جهانی دوم، با حضور ارتش کمونیست روسی، رفراندومی برگزار شد که نتیجه آن تبعید پادشاه به مصر بود. پس از آن، سیمئون به یک تاجر در اسپانیا تبدیل شد و پس از سقوط کمونیست در سال ۱۹۹۰، پاسپورت بلغاری به او اعطا شد. او در سال ۱۹۹۶ به کشورش بازگشت و در سال ۲۰۰۱ به سمت نخست وزیری منصوب شد. با وجود این، سیمئون بر سر قول‌هایش نماند و بیشتر وقتش را صرف بازپسگیری مناطقی کرد که از دستش رفته بودند. در انتخابات سال ۲۰۰۵، سیمئون به دلیل کمبود جمعیت، به طرز غیرمنتظره‌ای با دولت کمونیست پیشین متحد شد. بسیاری از بلغاری‌ها بر این باوراند که اتحاد با دولتی که زمانی او را تبعید کرد شرم‌آور است.
۶. غذای سری بلغاری‌ها که عمر را طولانی می‌کند ماست بلغاری است
در تمام یخچال‌های بلغارستان، ماست بلغاری پیدا می‌شود. این ماده غذایی رایج‌ترین در میان بلغاری‌ها است. تحقیقات نشان داده است که این ماست پتانسیل افزایش عمر را دارد. بلغارستان سومین کشوری است که مردمانش بیش از ۱۰۰ سال عمر می‌کنند که دلیل آن خوردن ماست است. آنچه که این ماست را خاص کرده است، وجود یک باکتری به نام بولگاریکس است که تنها در بلغارستان یافت می‌شود. این باکتری، با یک تکنولوژی مخصوص در ژاپن پرورش داده می‌شود. بلغاری‌ها، همچنین، با این ماست یک سوپ سرد به نام تاراتور تهیه می‌کنند.
۷. بلغاری‌ها عاشق سوپ هستند
بلغاری‌ها عاشق سوپ هستند و شما به هر مغازه یا رستورانی که بروید همه در حال فروختن و خوردن انواع سوپ هستند.
۸. صوفیه مملو از چشمه‌های آب گرم است اما از آنها به خوبی استفاده نمی‌شود
بلغارستان چشمه‌های آب گرم فراوانی دارد که طی فرمانروایی عثمانی از آنها به‌عنوان حمام استفاده می‌شد. اما امروزه هیچ چشمه‌ای در نزدیکی صوفیه وجود ندارد. برای رسیدن به نزدیک‌ترین چشمه باید از اتومبیل یا اتوبوس استفاده کنید. قبلا در صوفیه یک حمام آب گرم وجود داشت که در قرن ۱۶ ساخته شده بود. این حمام در سال ۱۹۸۶ بسته و تبدیل به موزه شد؛ موزه تاریخ صوفیه. افراد می‌توانند در خارج از موزه از این آب‌های معدنی که به شکل فواره هستند بنوشند. مردم صوفیه، اغلب به این منطقه می‌آیند تا بطری‌هایشان را پر از این آب پرخاصیت کنند.
۹. در صوفیه تورهای رایگان غذا، هایکینگ، دوچرخه‌سواری، و پیاده‌روی وجود دارد
وجود تورهای پیاده‌روی شاید خیلی تعجب‌آور نباشند، اما خیلی‌ها از تورهای رایگان غذا، دوچرخه‌سواری، و هایکینگ در صوفیه بی‌خبراند. بیشتر هم به این خاطر که تنها چند سال است که مردمان غرب با این کشور آشنا شده‌اند.
منبع : کجارو
